Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2008

Χιούμορ που 'σκοτώνει'

"Ο κ.Αλέκος Αλαβάνος στον παράδεισο. Έτσι θα γίνει η Ελλάδα αν την κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Θα υπάρχουν παντού φοίνικες κι εμείς θα πηδάμε από κλαδί σε κλαδί ψάχνοντας για καρπούς..."

Αγιος Παντελεήμονας, Καθημερινή 28.11.08


H συγκέντρωση στον Άγιο Παντελεήμονα

Πολλές φορές έχω γράψει για τον Άγιο Παντελεήμονα, τη γειτονιά όπου μεγάλωσα κι εξακολουθώ να ζω. Η συγκέντρωση εκατοντάδων λαθρομεταναστών τους τελευταίους μήνες αλλοίωσε τη δημογραφική σύνθεση της περιοχής σε βαθμό που πλέον γίνεται λόγος τόσο από ΜΜΕ όσο και από τους κατοίκους για γκέτο. Η αλήθεια είναι ότι η πάλαι ποτέ ωραία πλατεία είναι πια κατειλημμένη από νεαρούς Ασιάτες. Χωρίς νόμιμα έγγραφα, χωρίς δουλειά, χωρίς δυνατότητα αξιοπρεπούς διαβίωσης οι δυστυχείς 'άθλιοι' του τρίτου κόσμου περιφέρονται στην πλατεία και σκοτώνουν το χρόνο τους ελπίζοντας, προφανώς, σε κάτι... Με την έννοια του δημόσιου χώρου να τους είναι παντελώς άγνωστη -ας μην εθελοτυφλούμε, πολιτισμικό χάος χωρίζει τον κάτοικο του απομακρυσμένου χωριού του Πακιστάν από το μέσο Έλληνα- και σε συνδυασμό με την έλλειψη κρατικών δομών στήριξης (και να υπάρχουν πως να ενεργοποιηθούν αφού μιλάμε για λαθραίους - φαύλος κύκλος), οι άνθρωποι επιδεικνύουν συμπεριφορές που παραβιάζουν από τους κανόνες υγιεινής μέχρι τις διατάξεις του ποινικού κώδικα: Ούρηση στους δρόμους, σφάξιμο προβάτων σε ταράτσα πανάθλιου διώροφου στην οδό Πιπίνου. Ακόμα και κτηνοβασίες αναφέρονται από αυτόπτες μάρτυρες, κατοίκους της διπλανής πολυκατοικίας. Στο πρόσφορο αυτό σκηνικό διαρκώς προστίθενται πάσης φύσης εγκληματικά στοιχεία (ναρκωτέμποροι, πουτάνες κλπ). Στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται λέει ο λαός...
Το κράτος όμως δυστυχώς δε λέει τίποτε.
Εναντίον αυτής της πολιτείας της μονίμως απούσας και εθελοτυφλούσας διαδηλώσαμε την περασμένη Δευτέρα, φίλοι μου λιμενεργάτες, κι όχι γιατί θέλαμε να πιούμε το αίμα των "Αφγανών πολιτικών προσφύγων" για τους οποίους 'εκόπτετο' η αντισυγκέντρωση που στήθηκε απέναντί μας από 'αντιρατσιστές', 'συριζα-νιανούς' , φρικιά, αναρχικούς και λοιπές μη δημοκρατικές δυνάμεις...

Μας 'καπελώσανε' λιγουλάκι, ειν' αλήθεια, κάτι "χρυσαυγίτες", ακουστήκανε και συνθήματα τύπου "η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες", μα αυτά συμβαίνουν και στις καλύτερες των συγκεντρώσεων. Το μεγαλύτερο μέρος του τύπου αποτύπωσε την κατάσταση στις πραγματικές της διαστάσεις. Κάτι "Αυγές" και 'Ελευθεροτυπίες" μίλησαν για 'συγκέντρωση του μίσους', για οργανωτικό 'δάκτυλο' του "ΛΑΟΣ" ...
Παπαριές ολκής... Δε με ενδιαφέρει να πείσω κανέναν περι των αντιθέτων.
'Αλλωστε η προχθεσινή συγκέντρωση εμένα μου άφησε μία επίγευση χαράς καθώς απαντήθηκε το αγωνιώδες ερώτημα, που, επί πολύ καιρό, απευθύνω στον εαυτό μου: Έχει απομείνει κανένας Έλληνας, εκτός από μένα και καμια δεκαριά ακόμη που γνωρίζω, στον Άγιο Παντελεήμονα; Ω ναι κύριοι, τελικά έχουν αρκετοί παραμείνει στην παλιά καλή μεσοαστική γειτονιά του '80... Δειλά - δειλά κάμποσοι από δαύτους ξεμύτισαν στο δρόμο τη Δευτέρα, όσο κι αν οι συνθήκες ήταν αποτρεπτικές (βλ.αντισυγκέντρωση) ... Ο κ. Γιώργος από την οδό Νεκταρίου, που θεωρεί προδοσία να εγκαταλείψει το σπίτι του, η Ματίνα από την οδό Αγορακρίτου που ζεί 12 χρόνια στη γειτονιά, η κυρία Μαρία από τη διπλανή πολυκατοικία του επονείδιστου διώροφου της Πιπίνου...
Και δηλώνω ρητά ότι όλοι εμείς δεν σφάξαμε κανένα Αφγανό νήπιο-πολιτικό πρόσφυγα σε τελετή κάθαρσης της γειτονιάς. Γιατί οι εμπαθείς, που κατηγορούν εμάς για εμπάθεια, δε θα αργήσουν να μας καταλογίσουν και τέτοιες πράξεις με τα γραφόμενα τους σε πάλαι ποτέ δημοκρατικές εφημερίδες...

Η καταδίωξη στη Βάρης-Κορωπίου

Δεν θέλω καν να αναφέρω τα ονόματά τους. Όλα αυτά που πρεσβεύουν και εκπροσωπούν -το νεοπλουτισμό, την αλαζονεία, τον κουτσαβακισμό, την παρακμή- και που τείνουν να παγιωθούν ως χαρακτηριστικά των νεοελλήνων, ανέκαθεν μου προκαλούσαν απέχθεια. Η συμπεριφορά των εν λόγω 'διασήμων' δεν με εξέπληξε, επαλήθευσε όμως το ότι πλέον το πολίτευμά μας είναι κατ'επίφαση δημοκρατικό.
Σε ολιγαρχικό καθεστώς ζούμε, παιδιά. Οι κάστες (λεφτάδες, τράπεζες, βολεμένες συνδικάλες, 'διάσημοι' - 'κοσμικοί', επαγγελματίες πολιτικοί) διεκδικούν -και τις περισσότερες φορές απολαμβάνουν- το απυρόβλητο.
Ναι, η Δικαιοσύνη απεφάνθη σε πρώτο βαθμό καταδικάζοντας τους 'ιδιαίτερους' -κατά δήλωση της ξανθιάς παρουσιάστριας- αυτούς ανθρώπους (λες κι όλοι οι υπόλοιποι είμαστε κιμάς, άχρωμη μάζα, σκουπίδια σε παράνομη χωματερή...).
Οι καταδικασθέντες όμως, ακριβώς λόγω της οιονεί 'προυχοντικής' τους ιδιότητας, βρήκαν εύκολα δημόσιο (τηλεοπτικό) βήμα για να συνεχίσουν τις ύβρεις, την επίδειξη αλαζονείας, το 'εμείς είμαστε κι άλλοι δεν είναι'... Και γι'αυτά -που κάμποσα, ενδεχομένως, εμπίπτουν στο χώρο εφαρμογής του ποινικού κώδικα- φυσικά και δεν θα υποστούν συνέπειες... Και να το θυμηθείτε, σε επόμενο έλεγχο, πάλι δε θα σταματήσουν και θα επικαλεστούν 'εκδικητικότητα' της αστυνομίας, που τους 'έχει βάλει στο μάτι' . Και πάλι θα πάρουν αμπάριζα τους τηλεοπτικούς σταθμούς, και πάλι θα βρεθούν γραφικές σύζυγοι καλλιτεχνών να υποστηρίξουν νομικώς τα 'παιδιά'... Φαύλος κύκλος. Φαύλη κοινωνία.

Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2008

"H στιγμή της αλήθειας" ή "Τι είδε ο Ερμής;"

Παρακολούθησα χθες για λίγο τη «Στιγμή της Αλήθειας». Ξέρετε, το τηλεπαιχνίδι που παρουσιάζεται από την ευειδή σύζυγο του γνωστού φωνακλά βουλευτή του ΛΑΟΣ και για το οποίο τόσα έχουν γραφτεί και ειπωθεί.
Απορούν κι εξίστανται άπαντες οι τηλεοπτικοί (δημοσιογράφοι, παρουσιαστές εκπομπών, ‘πανελίστες’ κ.α.) που η παρουσιάστρια κ.Μανωλίδου, ταλαντούχα μουσικός, ‘πέφτει χαμηλά’ καθώς ο ρόλος της απαιτεί από εκείνην να κάνει ‘ανάρμοστες’ ερωτήσεις στους παίκτες και να λαμβάνει ακόμη πιο ανάρμοστες απαντήσεις συμβάλλοντας δι’αυτού του τρόπου στην έκπτωση των ηθών της ελληνικής κοινωνίας. Τώρα μάλιστα! Την κ.Μανωλίδου περίμενε η ελληνική κοινωνία για πάρει την κατιούσα....
Το επιχείρημα της συναίνεσης των παικτών και της εκ των προτέρων γνώσης των ερωτήσεων, που θα τεθούν, έχει επιστρατευθεί προς απόκρουση των αιτιάσεων ηθικού χαρακτήρα. Κι ορθά, κατ’εμέ.
Υπάρχει ελευθερία της βούλησης, κανείς δε μπορεί να διεκδικήσει ή να επιβάλει στον άλλο το ρόλο του παιδαγωγού – στρατονόμου του συμπολίτη του. Δεν διαπράττεται κανένα αδίκημα και αφού το νόμιμον είναι (;) και ηθικόν, -όπως έλεγε ένας ανεκδιήγητος πρώην υπουργός- στην πολιτική, πολύ περισσότερο κάτι τέτοιο ισχύει στη διασκέδαση.
Θέλετε να γίνετε ρόμπες; Δικαίωμά σας. Σας ενοχλεί να βλέπετε τις ‘ρόμπες’; Αλλάξτε κανάλι. Η παρουσιάστριρα είναι γεγονός πως τηρεί μια στάση αρκετά μετριοπαθή και δεν 'φουσκώνει' τα όσα προσωπικά αποκαλύπτουν ανερυθρίαστα οι παίκτες.
Τώρα το αν η ιδιότητά της ως μουσικού αξιώσεων και κυρίως ως συζύγου βουλευτή συντηρητικού κόμματος θα έπρεπε να την αποτρέψουν από την ανάληψη του ρόλου αυτού, σηκώνει κουβέντα...

Προσωπικά, απολύτως εξοικειωμένη με τα ταπεινά ένστικτα που ενυπάρχουν στην ανθρώπινη φύση μου, απόλαυσα χθες έναν κατά δήλωσή του «πυροσβέστη» και θητεύσαντα στις ειδικές δυνάμεις να παραδέχεται ότι έχει -άκουσον άκουσον- ‘χουφτώσει’ το φίλο του τον Ερμή, ο οποίος είχε και την παρρησία (βλ.ηλιθιότητα) να παρίσταται στο ακροατήριο, να παραδέχεται ότι έχει φλερτάρει άνδρα (ο φίλος Ερμής επ’αυτού σχολίασε πως «καλά, πολλοί το κάνουν!» ), ότι έχει κάνει σεξ με άλλο πρόσωπο του Ερμή παρόντος (πάλι ο ευτυχισμένα αφελής Ερμής σχολίασε πως ‘έπαιρνε μάτι, ΦΥΣΙΚΑ’).
Οταν ο παίκτης ρωτήθηκε για το αν θεωρεί τον εαυτό του ως πρότυπο άνδρα απάντησε «όχι».
ΥΠΗΡΞΕ ΚΑΙ ... ΜΕΤΡΙΟΦΡΩΝ (εκτός από –pardon my French- λούγκρα!)

Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2008

Aμερικανικές εκλογές 2008 - Γιατί υπάρχουν και τέτοιες δημοκρατίες. Γιατί υπάρχουν και τέτοια πολιτικά ήθη.


from John McCain's concession speech:

"In a contest as long and difficult as this campaign has been, his success alone commands my respect for his ability and perseverance. But that he managed to do so by inspiring the hopes of so many millions of Americans who had once wrongly believed that they had little at stake or little influence in the election of an American president is something I deeply admire and commend him for achieving."
http://ap.google.com/article/ALeqM5hmJfimrZW3jBur_BmaFtqj7mfFgQD948JFJG5

From Barack Obama's victory speech:

I just received a very gracious call from Senator McCain. He fought long and hard in this campaign, and he's fought even longer and harder for the country he loves. He has endured sacrifices for America that most of us cannot begin to imagine, and we are better off for the service rendered by this brave and selfless leader. I congratulate him and Governor Palin for all they have achieved, and I look forward to working with them to renew this nation's promise in the months ahead.
http://elections.nytimes.com/2008/results/president/speeches/obama-victory-speech.html#

Σχόλιο από το δημοσιογράφο Στέφανο Κασιμάτη (Το Βήμα, 6.11.2008, στήλη "Τα μάθατε τα νέα;")
"... Κυρίως ζήλεψα τους Αμερικανούς για αυτό που γέννησε ο Ομπάμα με την εκλογή του, και το οποίο πολύ σωστά αναγνώρισε αμέσως ο αντίπαλός του: την ελπίδα. Δεν ξέρω πως θα εξελιχθεί η προεδρία του πρώτου μαύρου προέδρου των ΗΠΑ. Ο,τι κι αν συμβεί όμως τουλάχιστον τώρα οι Αμερικανοί μπορούν να ελπίζουν σε ένα καλύτερο μέλλον. Ενώ εμείς; Σε τι μπορούμε να ελπίζουμε εμείς; Στον ερημίτη της Ραφήνας; Μήπως στον κ.Γιώργο Παπανδρέου ή στη συνεργασία που ζητεί με τους νεομπολσεβίκους του κ.Αλέκου Αλαβάνου; Γι'αυτό σας λέω, ζηλεύω τους Αμερικανούς...."