Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2008

Αντεθνικό στοιχείο.

Πρόσφατα ένας φίλος με κατηγόρησε ως 'αντεθνικό στοιχείο'. Ο λόγος ήταν επειδή ανήρτησα στο facebook ένα απόσπασμα από ανταπόκριση του BBC για τα επεισόδια στην Ελλάδα. Το κείμενο μίλαγε για τη διαφθορά και την αναξιοκρατία, για τους χαμηλούς μισθούς και το πανάκριβο κόστος ζωής και επεσήμαινε ότι απαιτούνται ριζικές μεταρρυθμίσεις χωρίς να ληφθεί υπόψη από τους κρατούντες το πολιτικό κόστος...
Τώρα πια, που πιάσαμε πάτο, δεν ωφελεί να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Μόνο μέσω της αυτοέκθεσης και της αυτοδιαπόμπευσης μπορεί κάτι να βγει για τη δόλια την Ελλαδίτσα.
Ήδη οι τρίτοι, οι εκτός Ελλάδος, αποτυπώνουν εύστοχα την κατάσταση, χωρίς να λείπουν βέβαια κάποιες υπερβολές που δεν αφορούν όμως την ουσία. Οι τρίτοι είν' ο καθρέφτης μας. Κι εμείς συνεχίζουμε να ζούμε ανεχόμενοι και ενισχύοντας το πελατειακό σύστημα και τη διαφθορά που συνεπάγεται, να κρύβουμε τα χάλια μας όπως η γάτα το σκατό της και να βαυκαλίζομαστε πως είμαστε ο πιο έξυπνος λαός, έχουμε την ωραιότερη χώρα του κόσμου, την πιο ένδοξη ιστορία.
Λυπάμαι κύριοι αλλά τίποτε πλέον δεν ισχύει παρεκτός βέβαια του ένδοξου παρελθόντος που συνεχώς ξεθωριάζει μπρος στη φτήνια του παρόντος μας. Ψωριάρηδες είμαστε.
Κι αν 'αντεθνικό στοιχείο' σημαίνει το να είσαι απογοητευμένος με τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα και να την προσεγγίζεις ρεαλιστικά καταλήγοντας ότι τίποτε καλό δεν προιωνίζεται, τότε ΝΑΙ, ειμαι αντεθνικό στοιχείο. Αλλά δε θα πάρω τις μολότωφ για να βγω στο δρόμο. Προτιμώ να πάρω τις βαλίτσες μου.

Το άσυλο, όπως κατάντησε...

"Αυτό το άσυλο;

Το ιστορικό κτίριο του Πολυτεχνείου μοιάζει με βομβαρδισμένη πόλη. Το ίδιο και το κτίριο της Νομικής, της ΑΣΟΕΕ, του ΑΠΘ που έχουν λεηλατηθεί και πυρποληθεί. Δεν μπορεί όλοι οι αγώνες εναντίον της χούντας να δόθηκαν γι’ αυτό το άσυλο, γι’ αυτού του είδους την κάλυψη σε όσους χρησιμοποιούν τα ιδρύματα της γνώσης για εργαστήρια και αποθήκες μολότοφ. Η μεταπολιτευτική μας δημοκρατία ωρίμασε αρκετά και πλήρωσε πολλές φορές την παράλογη βία ενός συνονθυλεύματος ακραίων στοιχείων. Ηλθε η ώρα να μπει τέλος σε αυτό το άρρωστο φαινόμενο που προστατεύει απροκάλυπτα μια νησίδα ανομίας στην ελληνική επικράτεια.
Ο πρωθυπουργός πρέπει να πάρει την σχετική πρωτοβουλία με βάση τον νόμο και το σύνταγμα. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης οφείλει ο ίδιος να το προτείνει, υπενθυμίζοντας πως δύο προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ είχαν επιβάλει τον νόμο σε λεηλατημένα πανεπιστήμια. Αν η δημοκρατία μας δεν αντιδράσει, έστω και τώρα, με ωριμότητα αλλά και αποφασιστικότητα, θα είμαστε άξιοι της τύχης μας."

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_21/12/2008_296963

Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2008

Ο ΣΥΡΙΖΑ καθοδηγεί την πολιτική αλητεία

«Ο ΣΥΡΙΖΑ καθοδηγεί την πολιτική αλητεία»

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον ΤΑΣΟ ΠΑΠΠΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

«Τις πρώτες μέρες το κίνημα της νεολαίας ήταν αυθόρμητο και απόλυτα δικαιολογημένο. Στη συνέχεια έχουμε να κάνουμε μ' ένα φαινόμενο πολιτικής αλητείας, το οποίο καθοδηγεί η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ». Ο Θ. Πάγκαλος ρίχνει λάδι στη φωτιά που σιγοβράζει στις σχέσεις ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ και εξαπολύει σφοδρή επίθεση στους Α. Αλαβάνο και Α. Τσίπρα. Παρά τους μύδρους, ωστόσο... επιμένει ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί να κυβερνήσει μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=110,id=90644164

Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2008

Στον Καναδά


Συγκέντρωση αναρχικών έξω από την πρεσβεία μας στο Μόντρεαλ .
Τη βρήκα στο troktiko. Δεν είναι πολύ αστεία;

Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2008

Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2008

ΑΕΙ Γ.... ΣΟΥ

KAI ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩ ΤΟ ΛΑΙΚΙΣΤΗ ΛΑΖΟΠΟΥΛΟ, ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ Η ΕΚΠΟΜΠΗ ΠΡΟΒΑΛΛΕΤΑΙ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΩΡΑ ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΉ των ΠΑΝΣΟΦΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙ ΠΑΝΤΟΣ ΕΠΙΣΤΗΤΟΥ ΕΙΔΗΜΟΝΩΝ ...15ΑΡΗΔΩΝ.

ΠΑΡΑΠΕΜΠΩ ΣΤΟ ΣΧΟΛΙΟ https://www.blogger.com/comment.g?blogID=685303748624353167&postID=2127907737652480869

Είναι κλέφτες


Για μία μπύρα warsteiner, κόστους από 1,05 έως 1,30 ευρώ, πλήρωσα σήμερα, στο ξενοδοχείο Caravel ... ΕΝΝΕΑ (9) ΕΥΡΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Have they lost their f...ng minds?!?!? Είναι με τα καλά τους; Είμαστε εντελώς βόδια;!

ΥΓ: Κατάλογος στο τραπεζάκι, όπου κάθησα, δεν υπήρχε... Δεν τον ζήτησα (πολύ κακώς!)...


http://74.125.77.132/search?q=cache:gQYlpFDygE0J:www.zigouris.gr/e-shop/%3Fmod%3Dcat%26cat_id%3D1,2+warsteiner&hl=el&ct=clnk&cd=1&gl=gr&lr=lang_el

Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2008

Η ελληνική "νύχτα των κρυστάλλων" - ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ




Του Brady Kiesling*
"Καθημερινή" 14.12.08

* O κ. Brady Kiesling είναι πρώην διπλωμάτης των ΗΠΑ. Παραιτήθηκε σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ κι έκτοτε ζει μόνιμα στη χώρα μας.

Στις 6 Δεκεμβρίου, ένας Ελληνας αστυνομικός παραβίασε τους σαφείς διατυπωμένους κανόνες εμπλοκής της υπηρεσίας του και χρησιμοποίησε παρανόμως το όπλο του. Ηταν τόσο άτυχος, ώστε να σκοτώσει ένα μικρό παιδί. Οι καταστροφές που ακολούθησαν δεν είχαν όμως καμιά σχέση με την τύχη. Δεκάδες Ελληνες δημοσιογράφοι έσπευσαν να βάψουν τα χέρια τους με το αίμα του Αλέξη. Χωρίς να περιμένουν την αυτοψία, τα αποτελέσματα της βαλλιστικής εξέτασης ή το πόρισμα των ανακριτικών αρχών, αποφάνθηκαν ότι η αστυνομία «δολοφόνησε εν ψυχρώ το νεαρό». Προσέθεσαν δε ότι ο θάνατος του Αλέξη ακολουθεί τη λογική παρόμοιων περιπτώσεων στο παρελθόν και ενισχύει τον ισχυρισμό ότι η ελληνική αστυνομία είναι εκτός ελέγχου. Η δέουσα αντίδραση της κοινωνίας απεικονίστηκε από τον ταλαντούχο σκιτσογράφο της «Καθημερινής», Ηλία Μακρή, ο οποίος στις 9 Δεκεμβρίου ζωγράφισε μια πένα να διαπερνά τρεις αστυνομικούς με την επισήμανση «συγγνώμη, εξοστρακίστηκε».
Καθώς περπατούσα στη Φιλελλήνων και έβλεπα τους εμπόρους να μαζεύουν τις σπασμένες βιτρίνες των καταστημάτων τους, μου ήλθε στο μυαλό η «Kristallnacht», η «Νύχτα των Κρυστάλλων». Ας μην λησμονούμε άλλωστε ότι οι βανδαλισμοί των καταστημάτων των Εβραίων από τους Ναζί, το 1938, ξεκίνησαν από τη δολοφονία ενός Γερμανού διπλωμάτη στο Παρίσι από έναν Εβραίο θερμοκέφαλο. Το ιδεολόγημα της συλλογικής ενοχής, το οποίο έχει εγκαταλειφθεί εδώ και χρόνια από κάθε πολιτισμένο λαό, ζει και βασιλεύει στον κόσμο της ελληνικής δημοσιογραφίας. Οι αστυνομικοί είναι φονιάδες. Γι’ αυτό πρέπει να τους λούσουμε με βενζίνη και φωτιά. Για να τους φέρουμε σε απόσταση βολής, δεν πρέπει να διστάσουμε να σπάσουμε καταστήματα ή να προβούμε σε εμπρησμούς.
Αναμφίβολα, οι Ελληνες δημοσιογράφοι θα προσβληθούν από την εν λόγω σύγκριση. Αλλωστε, το πογκρόμ των τελευταίων ημερών δεν στράφηκε εναντίον Εβραίων ή Αθίγγανων, αλλά εναντίον των τρισκατάρατων αστυνομικών. Για να μην τους προκαλέσω περισσότερο λοιπόν, τους καλώ να διαβάσουν την προκήρυξη της 17 Νοέμβρη μετά το θάνατο του 15χρονου Μιχάλη Καλτεζά από τον αστυνομικό Μελίστα. Η γλώσσα που χρησιμοποιούν σήμερα τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης ελάχιστα διαφέρει από εκείνη που χρησιμοποιούσε τότε η τρομοκρατική οργάνωση. Η διαφορά βεβαίως είναι ότι οι Ελληνες δημοσιογράφοι δεν χρειάζεται να παγιδεύσουν το αμάξι ενός αστυνομικού με εκρηκτικά, για να κατακτήσουν το δικαίωμα να παροτρύνουν άλλους να το κάνουν.
Η Νύχτα των Κρυστάλλων, ήταν ένας εκτραχηλισμός που απλώς περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να ξεσπάσει. Το ίδιο συνέβη και στη σημερινή Αθήνα. Οταν όσοι έχουν κύρος στην ελληνική κοινωνία – δάσκαλοι, πολιτικοί και δημοσιογράφοι – καθιστούν σαφές στους νέους ότι η καταστροφική τους μανία αποτελεί ένδειξη πολιτικής αρετής και δεν θα τύχει οιασδήποτε τιμωρίας, μία μικρή μεν, ικανή δε, ομάδα εξ αυτών θα εκμεταλλευθεί την ελευθερία κινήσεων που της παρέχεται. Για όσους δεν ζουν μόνιμα στην Ελλάδα, η άποψη ότι η Ελληνική Αστυνομία αποτελείται από αυταρχικούς φονιάδες φαντάζει τουλάχιστον βλακώδης. Εκπληκτοι οι τουρίστες παρακολουθούν τους Ελληνες οδηγούς να παραβιάζουν κάθε κανόνα οδικής κυκλοφορίας και ασφάλειας και να παραμένουν ατιμώρητοι. Σε άλλες χώρες, θεωρείται κοινός τόπος ότι ο σεβασμός στους νόμους σώζει πολύ περισσότερες ζωές από όσες καταστρέφει. Στην Ελλάδα όμως, τα ελληνικά σχολεία θρηνούν εκατοντάδες συμμαθητές του Αλέξη κάθε χρόνο, λόγω της ανοχής της κοινωνίας στη δολοφονική συμπεριφορά των οδηγών, στη διαφθορά των επιθεωρητών εργασίας και στην απόρριψη των τοξικών αποβλήτων των εργοστασίων στα ποτάμια.
Ο ανεπαρκής εξοπλισμός και εκπαίδευση και το πεσμένο ηθικό της ελληνικής αστυνομίας είναι συμπτώματα και όχι αιτίες της κατάρρευσης του κράτους δικαίου. Κάθε μήνα, το ελληνικό κοινοβούλιο ψηφίζει και έναν καινούργιο κακογραμμένο νόμο για να κατευνάσει την οργή της κοινής γνώμης για κάποια περίπτωση κατάχρησης εξουσίας. Οι Ελληνες, από την πλευρά τους, χειροκροτούν την ψήφιση αυτών των νόμων, αλλά αντιτίθενται στην εφαρμογή τους. Το ίδιο και οι πολιτικοί. Οι ανεφάρμοστοι νόμοι και οι εξευτελιστικοί μισθοί εγγυώνται την άνθηση της διαφθοράς στην ελληνική αστυνομία. Η διαφθορά οδηγεί μαθηματικά στην καταρράκωση του κύρους της. Η έλλειψη κύρους και σεβασμού για τα σώματα ασφαλείας αποτελούν μία πολύ βολική λογική εξήγηση για την ανομία σε όλα τα επίπεδα της ελληνικής κοινωνίας.
Πράγματι, υπάρχουν θερμόαιμοι στους κόλπους της αστυνομίας, οι οποίοι ενίοτε υιοθετούν βίαιες συμπεριφορές απέναντι σε όσους μετανάστες πέφτουν στα χέρια τους. Αλλά οι νταήδες αυτοί είναι ταυτόχρονα και δειλοί, ενώ η δημογραφική ομάδα των ανυπεράσπιστων τους οποίους μπορούν να βασανίσουν ατιμώρητα είναι μικρή και συρρικνώνεται συνεχώς. Οι αστυνομικοί που παραβιάζουν τον όρκο τους διακινδυνεύουν την ίδια βραδυκίνητη και επιφυλακτική απονομή δικαιοσύνης που περιμένει κάθε Ελληνα που παρανομεί.
Ο σεβασμός του κράτους δικαίου απαιτεί ο θάνατος του Αλέξη να τύχει παραδειγματικής και ταχείας τιμωρίας. Οι δικαστές και οι ένορκοι, έχοντας κατά νου όλα τα στοιχεία της υπόθεσης, οφείλουν να ζυγίσουν από τη μία πλευρά το δικαίωμα της αυτοάμυνας κάθε ανθρώπινου όντος –συμπεριλαμβανομένων και των αστυνομικών– και από την άλλη την υποχρέωση των οργάνων της πολιτείας να προστατεύουν την ανθρώπινη ζωή ακόμη και με κίνδυνο της δικής τους. Η ελληνική κοινωνία θα γίνει υγιέστερη μόνο αν τιμωρηθεί το ίδιο το έγκλημα και όχι αυτό που τα ΜΜΕ αντιλαμβάνονται ως έγκλημα.
Κάθε Νύχτα των Κρυστάλλων αποτελεί πλήγμα για τον αυτοσεβασμό ενός έθνους. Αφού διασκεδάσαμε ολόκληρο τον κόσμο με την ανικανότητα της ελληνικής αστυνομίας να υπερασπίσει την Αθήνα ενάντια σε μερικές εκατοντάδες ταραξίες, τώρα μερικοί υπεύθυνοι δημοσιογράφοι αλλάζουν γραμμή προκειμένου να συντονιστούν με τον προβληματισμό της κοινής γνώμης. Ισως τα γεγονότα της περασμένης εβδομάδας να εντάσσονται σε μία ευρύτερη διαδικασία ωρίμασης. Οι δημοσιογράφοι είναι τα χαϊδεμένα παιδιά της ελληνικής κοινωνίας. Ας τους αφήσουμε να δικαιολογήσουν τις ναρκισσιστικές επαναστατικές τους ασκήσεις, παίζοντας το ρόλο της νομιμοποιημένης εκδοχής της 17 Νοέμβρη, αντί να υπερασπιστούν με σθένος, ως οφείλουν, το κράτος δικαίου σε μία στιγμή που το κράτος αποτυγχάνει, όπως τώρα, να προστατεύσει τους πολίτες του.


http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_2_14/12/2008_296058

Aτομική και συλλογική ευθύνη

Του Θάνου Βερέμη,

Καθημερινή 14.12.08

Από τα πολλά που γράφτηκαν για τις καταστροφές οι οποίες έπληξαν την Ελλάδα την περασμένη εβδομάδα, το πιο αληθινό ήταν η οδυνηρή κατηγορία του δημοσιογράφου της Guardian («K» 10/12/08): «Mία χώρα που ανέχεται την παρατεταμένη βία δεν μπορεί να προστατέψει ή να τιμήσει την ελευθερία (…). Η κυβέρνηση δεν προστατεύει, δεν υπηρετεί, δεν σέβεται καν τον λαό. Είναι κυβέρνηση για τον εαυτό της, εξ ου και ο κόσμος απαντά αναλόγως. Φοροδιαφεύγει, αρνείται να καταβάλει τις εισφορές για την περίθαλψη, εμπαίζει τους νόμους, δωροδοκεί, εποφθαλμιά θέσεις στο Δημόσιο, κάνει ό,τι του αρέσει και μένει ατιμώρητος». Και τελειώνει με το συνταρακτικό συμπέρασμα: «Ενίοτε, στις δημοκρατίες ο λαός έχει την κυβέρνηση που του αξίζει». Δυστυχώς έχουμε και τα κόμματα της αντιπολίτευσης που μας αξίζουν. Την εκκωφαντική σιγή των ιθυνόντων το πρώτο εικοσιτετράωρο των γεγονότων συνόδευε σαν υπόκρουση η λαϊκιστική φλυαρία εθνοπατέρων και κομμένων κεφαλών της τηλεόρασης (με κάποιες εξαιρέσεις). Και ενώ καιγόταν η Αθήνα και μαζί λιγόστευαν οι προοπτικές τόσων εργαζομένων, οι κομμένες κεφαλές επιδίδονταν σε φαρισαϊκές οιμωγές και αυτοκατηγορίες για το πόσο έχουμε όλοι αδικήσει τους νέους. Γιατί όχι και τους γέρους, τους ανάπηρους (αυτούς κι αν τους έχουμε περιθωριοποιήσει), τις γυναίκες, τους αλλοδαπούς;
Η ευθύνη για οτιδήποτε κάνουμε ή παραλείπουμε, είναι ατομική. Δεν μπορούν, οι κομμένες κεφαλές των ΜΜΕ να κρύψουν τα ατομικά τους κουσούρια — την αγραμματοσύνη και την προπέτεια κάτω από ένα διαφανές πέπλο συλλογικής τάχα ενοχής. Ουδείς αναρωτήθηκε σοβαρά ποιοι είναι οι κουκουλοφόροι επαγγελματίες του ολέθρου ή τα όρνεα των λαφυραγογούντων που τους παρακολουθούσαν. Οι καταστροφές απέκτησαν ξαφνικά το εκδικητικό πρόσωπο του παραμελημένου γιου ή της κόρης ώστε να προκύψει επιτέλους μετά από τόσες δημόσιες ομολογίες των ενόχων η συγχώρεση και η κάθαρση. Ομως η κάθαρση δεν ήρθε γιατί δεν είναι ποτέ δωρεάν. Οι επόμενες φουρνιές των καταστροφέων περιλάμβαναν και παιδιά ενθαρρυμένα από τα κλειστά σχολεία, που θεωρούσαν ότι τιμωρούσαν τους μαγαζάτορες και τους υπαλλήλους των για το φόνο του μικρού Αλέξη. «Τα όνειρα του κάθε δεκαπεντάχρονου» ξαφνικά κυρίευσαν τις οθόνες. Ολόκληρη η κοινωνία έγινε υπόλογη για την βαναυσότητα, την αδιαφορία ή την απουσία κάποιων γονέων, ώστε η τιμωρία να είναι αμείλικτη και συλλογική.
Σίγουρα τα «προδομένα όνειρα» των νέων είναι ο μίτος της Αριάδνης που οδηγεί στην παθογένεια μιας γενεάς γονέων που υπήρξαν προϊόντα της εύκολης ευμάρειας, η οποία αποτελεί πλέον παρελθόν. Κάποιοι πολιτικοί γνωρίζουν ίσως τα φαινόμενα αυτά από τις καλές γειτονιές στις οποίες ζουν, όμως σας βεβαιώνω ότι θα ήμουν πολύ ευτυχής αν ήταν παιδιά μου οι περισσότεροι από τους νέους που παρακολουθούσαν τις παραδόσεις μου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών τα τελευταία τριάντα χρόνια. Ούτε εξοργισμένοι ήταν, ούτε φόρτωναν στην πλάτη των αδυνάτων τα προσωπικά τους δεινά. Αγωνίζονταν κυρίως να ζήσουν και να μάθουν.
Ελάχιστοι Ελληνες, οποιασδήποτε ηλικίας, είναι προετοιμασμένοι για να αντιμετωπίσουν τις δύσκολες μέρες που επιφυλάσσει η προελαύνουσα ύφεση, ιδιαίτερα μετά την περίοδο της παρατεταμένης ευζωίας. Οι καταστροφές προσέθεσαν δυσκολίες στην προβληματική μας οικονομία. Η μακρά κακοδιοίκηση όπως και ο κρατικός νεποτισμός, φρόντισαν ώστε να παραμείνουν σε υψηλά επίπεδα τα δημόσια ελλείμματα σε εποχές που με λίγη προσπάθεια θα μπορούσαν να μειωθούν. Το τεράστιο ποσό της ζημιάς που προκάλεσαν οι κουκουλοφόροι θα κατανεμηθεί σε χιλιάδες μικρούς και μεγάλους εμπόρους, υπαλλήλους και βιοτέχνες. Αν οι καταστροφείς είχαν συνείδηση θα αναλογίζονταν ότι πάμπολλα σπιτικά θα πενθήσουν τα φετινά Χριστούγεννα χάρη στην απελευθέρωση των δικών τους ενστίκτων.
Η κατακερματισμένη μας κοινωνία δεν είναι καθόλου προετοιμασμένη για τις καταστροφές. Τα περισσότερα στελέχη της είναι μαθημένα να λειτουργούν κατά μόνας, να επωφελούνται από την διαφθορά της κρατικής μηχανής και με την ανοχή τους να προστατεύουν τους παραβάτες και να συντηρούν την παθογένεια του συστήματος. Εχετε προσέξει την ανοχή του μέσου ανθρώπου για κάθε παραβάτη εφόσον δεν παραβιάζει το δικό του συμφέρον. Οταν όμως η συμφορά χτυπάει τη δική του πόρτα, δεν έχει μάθει να αντιδρά συλλογικά με τους ομοιοπαθείς του. Ηταν ελπιδοφόρο αυτό που έγινε στην Πάτρα όπου τα θύματα ένωσαν τις δυνάμεις τους και κυνήγησαν τους θύτες αναγκάζοντάς τους να αναζητήσουν άσυλο στο Πανεπιστήμιο. Αν οι καταστροφείς αντιμετώπιζαν παντού τη μήνη θυμάτων που δεν δέχονται την τύχη τους μοιρολατρικά, θα είχαμε ήδη τα πρώτα δείγματα μιας κοινωνίας πολιτών που ενώνουν τις δυνάμεις τους και αντιστέκονται.
Τα δύο μεγάλα κόμματα διέρχονται εξαιρετικά δύσκολες στιγμές. Η έκπτωση της αξιοπιστίας τους απειλεί να συμπαρασύρει και την αξιοπιστία του αντιπροσωπευτικού μας συστήματος. Ο κίνδυνος για το κράτος δικαίου βρίσκεται ακριβώς στην παρακμή αυτή και όχι στην βιαιότητα ενός στελέχους της αστυνομίας.
Πρέπει τα κόμματα να αυτοκαθαρθούν από τα άχρηστα στοιχεία που τα απαρτίζουν και να αναζητήσουν την ανανέωσή τους σε εξωκοινοβουλευτικά πρόσωπα, κατά προτίμηση αριστείς. Εχοντας αλλάξει το προσωπικό τους θα ήταν ευχής έργο αν επιχειρούσαν και να συγκροτήσουν κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Ισως μετά από την αναμόχλευση αυτή να εμφανιστεί τελικά ένα νέο σωτήριο 1909 - 1910.

* Ο κ. Θ. Βερέμης είναι πρόεδρος του ΕΣΥΠ.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_2_14/12/2008_296061

Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2008

Όλα επιτρέπονται, εκτός από φόνους

... H αρχική εικόνα είναι ενός κράτους που επισήμως αποποιείται των στοιχειωδών ευθυνών του για την προστασία των πολιτών και της περιουσίας τους. Το πράττει μάλιστα (ηλιθίως) στο όνομα της προστασίας του υπερτάτου αγαθού της ζωής. Χωρίς να σκέπτεται ότι το ενδεχόμενο της αυτοδικίας αναιρεί αυτομάτως τη λογική της συγκεκριμένης στάσης. Είναι ένα κράτος το οποίο στρέφεται στο συγκλονισμένο πανελλήνιο και ψελλίζει: Μέχρι νεωτέρας επιτρέπονται όλα, εκτός από φόνους, ιδιοφυές ως σύλληψη, δεν είναι; Και μάλιστα -σημειώστε, παρακαλώ- από διαπρεπή καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου, τον κ.Παυλόπουλο! Όχι από τον οιονδήποτε...

... Τους πληροφορώ ότι η σχέση αυτών των δύο υποχρεώσεων, της προστασίας της ζωής και της αποκατάστασης της έννομης τάξης, δεν είναι διαζευκτική. Δεν τίθεται, με άλλα λόγια, ζήτημα αν το κράτος μπορεί να εγγυηθεί είτε το ένα είτε το άλλο. Συνεπώς, ας μη το επαναλαμβάνουν (σ. οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης), διότι ισοδυναμεί με ομολογία ανικανότητας - για να μη πω εξαπάτησης...

('Τα μάθατε τα νέα;', Το Βήμα, σ.Α2, 12.12.09)

Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2008

Πολιτικός οπορτουνισμός

Αφοπλισμό της αστυνομίας και κατάργηση των ΜΑΤ ζητά ο Αλέξης Τσίπρας

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=967107&lngDtrID=244

Οργανωμένη πολιτεία χωρίς καταστολή δεν νοείται. Καταστολή χωρίς βία δεν υπάρχει. Καλά, πολιτικούς επιστήμονες, νομικούς, ιστορικούς δεν έχουν εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ να πάρουν καμια γνώμη για τόσο θεμελιώδη ζητήματα; Μα τι λέω, target group τους δεν είναι οι ώριμοι πολίτες. Τα ώτα των αμόρφωτων και των άγουρων επιθυμούν να θωπεύσουν...
Οπορτουνιστές. Επικίνδυνοι.

Δεν έχει σημασία πια

Η ψυχολογική επιβάρυνση που όλοι μας νιώθουμε αυτές τις μέρες εξαιτίας των πρωτόγνωρων επεισοδίων κάπως θα έπρεπε να εκτονωθεί. Γυμναστήρια, αχαλίνωτο σεξ (where, where?!?!), προπηλακισμός συν-οδηγών στους αθηναϊκούς δρόμους, ξυλοδαρμός και βρώση Αφγανών μεταναστών (αγαπημένος 'μεζές' σε μας που κατοικούμε στον Αγιο Παντελεήμονα, σύμφωνα με την 'Ελευθεροτυπία' ), κατάχρηση αλκοόλ, αλλεπάλληλες αλλαγές χρώματος μαλλιών (για γυναίκες ), αυνανισμός κ.α. αποτελούν συνήθεις διεξόδους του στρες σε καιρούς δύσκολους ...
Προσωπικά, αφού ανέλυσα το κοινωνικό φαινόμενο με τον ευρύτερο κύκλο φίλων και γνωστών και μάλλιασε η γλώσσα μου να λέω πως θέλω να φύγω από την κ....χώρα αυτή και να μη λαμβάνω ούτε e mail, αφού μπούχτησα από τις επιδόσεις του Νέρωνα, όπως αυτές προβάλλονταν από τα ηλεκτρονικά μίντια μέχρι τελικής πτώσεως (των τηλεθεατών), το έριξα στην ψυχοθεραπεία δια της -λίαν αποτελεσματικής, σας διαβεβαιώ- μεθόδου της πολύωρης παρακολούθησης σίριαλ.
Αφού εξάντλησα τρεις κύκλους του άκρως ψυχαγωγικού Boston Legal, σειρά πήρε η παλαιότερη αλλά επίσης επιτυχημένη αμερικανική σειρά The Sopranos.
Από τις επτά το απόγευμα χθες μέχρι και λίγο μετά τα μεσάνυχτα, οι περιπέτειες του μαφιόζου του Ν.Τζέρσι Τόνι Σοπράνο και η σχέση μίσους κι ενοχών που τον συνδέει με τη σκατόγρια μητέρα του, με ταξίδεψαν μακριά από την καταρρέουσα ελληνική πολιτεία κι άδειασαν το μυαλό μου επιτρέποντας μου να κοιμηθώ ήρεμα.
Ο τρόμος μου μήπως καώ ζωντανή στο κέντρο της Αθήνας από αδέσποτη μολότωφ έχει πλέον μετατραπεί σε μία -ευκολότερα αντιμετωπίσιμη- ανησυχία μήπως τελειώσουν τα επεισόδια (της σειράς!) γρηγορότερα απ'ό,τι υπολογίζω και μήπως στη συνέχεια δεν βρεθεί κάποια άλλη τηλεοπτική σειρά που να μπορεί να μου προσφέρει παρηγοριά.
Όσο για τα επεισόδια βίας, αυτά είτε συνεχισθούν είτε αντιμετωπισθούν, δε θα με κάνουν να αλλάξω γνώμη για το εδώ και χρόνια διαφαινόμενο αλλά ουδέποτε παραδεδεγμένο από τη συλλογική μας συνείδηση 'μη- μέλλον', που οι ίδιοι επιφυλάξαμε στη χώρα μας.

Ανεύθυνα Μ.Μ.Ε., "Καθημερινή" 12.12.08

MONIMEΣ ΣTHΛEΣ
Hμερομηνία δημοσίευσης: 12-12-08


Για άλλη μια φορά τα ηλεκτρονικά –κυρίως– μέσα ενημέρωσης διαδραμάτισαν ιδιαιτέρως αρνητικό ρόλο στη διάρκεια μιας μεγάλης κρίσης. Ο λαϊκισμός, η ισοπεδωτική υπεραπλούστευση, τα στερεότυπα, τα μελό κλισέ κυριάρχησαν. Η λεπτή γραμμή ανάμεσα στην αντικειμενική δημοσιογραφία και τη διεξαγωγή τηλεοπτικών δικών καταπατήθηκε. Η ποιότητα των συμμετεχόντων σε τηλεοπτικά πάνελ κυμαινόταν μεταξύ του γραφικού και του απερίγραπτου. Τα σχόλια ορισμένων τηλεαστέρων ωθούσαν τη νεολαία σε ακραίες πράξεις. Ακόμη και καταδικασμένοι τρομοκράτες απηύθυναν διαγγέλματα.
Οποιος αναρωτιέται γιατί δεν υπάρχει σοβαρός δημόσιος διάλογος στην Ελλάδα δεν έχει παρά να ανοίξει ένα πρωί την τηλεόρασή του. Οι εξαιρέσεις είναι πολλές και ξεχωρίζουν. Ο κανόνας όμως θα πρέπει να μας προβληματίσει όλους. Σε κάθε μεγάλη κρίση, όπως στην περίπτωση των Ιμίων για παράδειγμα, η ποιότητα της ενημέρωσης ήταν κατώτερη των περιστάσεων.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_164_12/12/2008_295761

Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008

Τα "παιδιά" δεν ανέβηκαν Κηφισιά...

...εδώ και χρόνια το γλείψιμο στη νεολαία είναι η επιβεβλημένη, η 'πολιτικώς ορθή' στάση... Ήταν αναπόφευκτο να συμβεί αφότου κατακτήθηκε η ψήφος στα 18. Το κόμματα, μέσω των μαθητικών οργανώσεών τους, είχαν κάθε λόγο και συμφέρον να επεκτείνουν την επιρροή τους στους νέους ώστε να κερδίσουν την ψήφο τους όταν θα γίνουν δεκαοκτώ. Αφότου όμως η νεολαία κατάλαβε το παραμύθι και βαέθηκε, το γλείψιμο διερύνθηκε. Εγινε τρόπον τινά πολιτισμικό και εκφράστηκε με τους ρηχούς όρους της τηλεοπτικής συγκίνησης. Είδαμε τους νέους σαν μωρά που ό, τι κι αν κάνουν το βρίσκουμε γλυκό, συγκινητικό, αξιαγάπητο - ακόμη και τις πορδές τους. Τους είδαμε σαν πρόσωπα χωρίς καμια ευθύνη (Θυμηθείτε, λ.χ., για πόσα χρόνια πολιτικοί και δημοσιογράφοι ανεχόμασταν την ιδιότυπη αυτονομία των Εξαρχείων, οχυρωμένοι πίσω από τον ευφημισμό "τα παιδιά".

Πολλά έπαιξαν το ρόλο τους. Ενα ήταν οπωσδήποτε η (αφύσικη) παράταση της νεότητας: Ο κόσμος γέμισε ξαφνικά ναυαγισμένους πενηντάρηδες που γελοιοποιούνται ζώντας με την ψευδαίσθηση ότι είναι τριαντάρηδες. (Ίσως γι'αυτό αντιμετωπίζουμε σήμερα τους δεκαοκτάρηδες σαν τετράχρονα...) Ένα άλλο πρέπει να ήταν η εξέλιξη των οικογενειακών δεσμών. Σήμερα η αξιοπρέπεια της μεσαίας τάξης δε φθάνει. Χρειάζονται περισσότερα. Για τον λόγο αυτόν οι γονείς εργάζονται σαν τα σκυλιά, δεν τους μένει χρόνος να ασχοληθούν με τα παιδιά και αναπληρώνουν την απουσία προσφέροντας στα παιδιά σχεδόν ο,τιδήποτε ζητήσουν. Είναι μια μορφή εξιλέωσης...

Αν στην παραπάνω εικόνα προσθέσουμε και την κατάρρευση της δημόσιας παιδείας, με αποκορύφωμα την επικράτηση της λογικής του 'εύκολου' (και αναπόφευκτα ευτελούς) πτυχίου, νομίζω ότι έχουμε μία (από τις πολλές, δεν αμφιβάλλω) εξηγήσεις του φαινομένου που βλέπουμε γύρω μας τούτες τις μέρες...

Παρεμπιπτόντως , ως και στην Κηφισιά οι μαγαζάτορες κάλυψαν τις βιτρίνες των καταστημάτων τους με πλερέζες και μαύρα τούλια (ακόμη και με μαύρες σκουπιδοσακούλες...), για να τους λυπηθεί ο μαινόμενος όχλος, αν έφθανε ως εκεί επάνω.
Τζάμπα ο κόπος. Τα "παιδιά" δεν ανέβηκαν στην Κηφισιά.
Ίσως επειδή κάποια από αυτά μένουν εκεί, οπότε είχαν το φόβο μήπως πετύχουν τη μαμά τους να δοκιμάζει φορέματα στον Καρούζο ενώ ετοιμάζονται να ρίξουν τη μολότωφ...

(Τα μάθατε τα νέα; Το Βήμα, 11.12.08, σ.Α2, από το Στεφ. Κασιμάτη)

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008

Ποια δημοκρατία;

Συντρίμμια η αθηναϊκή δημοκρατία Οι ταραχές είναι σύμπτωμα μιας κοινωνίας απογοητευμένης από τις αποτυχίες της πολιτικής

The Guardian

... Η Ν.Δ. έδωσε μεγαλόσχημες υποσχέσεις περί μεταρρυθμίσεων για να ξανακερδίσει τις εκλογές, ύστερα από τις καταστροφικές πυρκαγές του 2007. Στη συνέχεια, όμως, οι ψηφοφόροι κατακλύσθηκαν από σκάνδαλα, το ένα μετά το άλλο, είδαν εκατομμύρια ευρώ των φορολογουμένων να χάνονται. Είδαν την εγκληματικότητα στη βίαιη μορφή της να αυξάνεται και ένα σύστημα που αντί να διασφαλίζει την ευνομία, την τάξη και την ασφάλεια σε ένα κράτος δικαίου, να καθιστά αδύνατη την απονομή δικαιοσύνης.
Η κακοδιαχείριση και η κακοδιοίκηση ευθύνονται για την ουσιαστική ατιμωρησία που απολαμβάνουν οι καταδικασθέντες βουλευτές, οι τρομοκράτες, οι βιαστές και πολλοί δολοφόνοι, που εκμεταλλεύονται την καθυστέρηση στην απόδοση δικαιοσύνης.
... Είναι κυβέρνηση για τον εαυτό της, εξ ου και ο κόσμος απαντά αναλόγως. Φοροδιαφεύγει, αρνείται να καταβάλει τις εισφορές για την περίθαλψη, μολύνει το περιβάλλον, εμπαίζει τους νόμους, δωροδοκεί, εποφθαλμιά θέσεις στο Δημόσιο, κάνει ό,τι τού αρέσει και μένει ατιμώρητος.
...Κοντολογίς, το ελληνικό κράτος αδυνατεί να ελέγξει τους διαδηλωτές και αιτία είναι ο συνδυασμός διεφθαρμένης πολιτικής και χαλαρής πειθαρχίας που τους δημιούργησε.
Ο υπουργός Εσωτερικών Πρ. Παυλόπουλος απηύθυνε έκκληση για την επάνοδο στην τάξη, είπε ότι η αστυνομία θα τηρήσει αμυντική στάση, δηλαδή σχεδόν ομολόγησε ότι δεν μπορεί να εγγυηθεί το θεμελιώδες δικαίωμα του πολίτη, την αποκατάσταση του νόμου και της τάξης για την προστασία αθώων ανθρώπων που φοβούνται για την ασφάλειά τους, την περιουσία τους, το βιος τους. Η απώλεια μιας ανθρώπινης ζωής είναι κάτι που δεν συγχωρείται στη δημοκρατία, είπε ο κ. Παυλόπουλος. Μια χώρα, όμως, που ανέχεται την παρατεταμένη βία, δεν μπορεί να προστατέψει ή να τιμήσει την ελευθερία. Αλλο πράγμα οι διαδηλώσεις και άλλο η σκόπιμη στρατολόγηση μέσω Διαδικτύου, οι εκρήξεις βομβών, οι απαγωγές και οι ομηρείες.
Η «Καθημερινή» χαρακτήρισε τις ταραχές «τις χειρότερες από την αποκατάσταση της δημοκρατίας το 1974». Από τη διαπίστωση πηγάζει το ερώτημα αν η δημοκρατία υφίσταται πραγματικά στη χώρα που ισχυρίζεται ότι είναι το λίκνο της. Ενίοτε, στις πραγματικές δημοκρατίες ο λαός έχει την κυβέρνηση που του αξίζει.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_1_10/12/2008_295409

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008

O φόνος της πολιτικής λογικής

Το πρωί της Δευτέρα στη ΝΕΤ η κεντρική παρουσιάστρια της εκπομπής «βάφτιζε» «διαμαρτυρίες», όλο αυτό το όργιο βίας και λεηλασίας που είχε ξεσπάσει από το Σάββατο το βράδυ. Και αναφερόμαστε στην κρατική τηλεόραση, γιατί στα ιδιωτικά κανάλια, η κατάσταση είχε ξεφύγει, γενικώς...

Το εντυπωσιακό και αυτό που αποτελεί την ειδοποιό διαφορά σε όλα αυτά και έχει σημαντικό μερίδιο στο τρόπο που εξελίχθηκε η κατάσταση, είναι η στάση του αρμόδιου ή μη, πολιτειακού τριγώνου: Του Προέδρου της Δημοκρατίας, του πρωθυπουργού και του υπουργού Εσωτερικών.

Πριν προχωρήσουμε στην προσέγγιση του όσων είπαν και έκαναν, ας επιχειρήσουμε να δούμε τα γεγονότα ψύχραιμα ή «ψυχρά»:
-Εχουμε έναν φόνο 15χρονου από ειδικό φρουρό. Τα πραγματικά γεγονότα και οι πραγματικές συνθήκες προσωρινά παραμένουν αδιευκρίνιστα. Μόνο οι πρωταγωνιστές του δράματος γνωρίζουν τι ακριβώς έγινε. Ελάχιστες ώρες μας χωρίζουν από το συμβάν. Στην παρόμοια υπόθεση του Καλτεζά πριν από 25 χρόνια περίπου, έγιναν δίκες επί δικών και ανακρίσεις επί ανακρίσεων για να υπάρξει ξεκάθαρη εικόνα του τι συνέβη. Και ο αστυνομικός αθωώθηκε, παρά το γεγονός ότι ο Καλτεζάς είχε πυροβοληθεί από πίσω. Όπως επίσης είναι γελοίο να χαρακτηρίσουμε το τωρινό θύμα «αντιεξουσιαστή». Στην τρυφερή ηλικία των 15 χρόνων είσαι απλά ένας έφηβος, το πολύ-πολύ ένας έφηβος «χαβαλές».
-Εχουμε έναν ειδικό φρουρό σε περιπολία που τραβά όπλο και πυροβολεί. Δεν ξέρουμε πώς και υπό ποίες συνθήκες τράβηξε όπλο και πυροβόλησε. Το γεγονός είναι ότι το έκανε. Το βέβαιο είναι ότι διέπραξε σημαντικά σφάλματα τακτικής (άφησε το περιπολικό, κατευθύνθηκε πεζός χωρίς κάλυψη προς ομάδα αντιεξουσιαστών κλπ). Εξίσου βέβαιο και πραγματικό γεγονός είναι ότι η μόνη δικαιολογία για να τραβήξει όπλο και να πυροβολήσει είναι να κινδύνευε ΑΜΕΣΑ η σωματική του ακεραιότητα. Από εκεί και πέρα όλα εξετάζονται. Δεν τίθεται θέμα εκπαίδευσης. Εννέα χρόνια στο Σώμα, αν δεν θεωρείται έμπειρος αυτός, ποιός μπορεί να θεωρείται; Πάντως η βαλλιστική εξέταση μπορεί να φωτίσει τις ακριβώς έγινε και να δώσει κάποια έγκυρα στοιχεία και δεδομένα.
-Εχουμε ένα 15χρονο παιδί, όπως λένε «καλής οικογένειας», δηλαδή οικογένειας με σημαντική οικονομική επιφάνεια, όπως συνηθίζουμε να αποκαλούμε στην Ελλάδα του σήμερα, τους πλούσιους. Δηλαδή δεν προέρχεται από την «μήτρα» της ταλαιπωρίας, της ανέχειας και της κοινωνικής απομόνωσης. Οι τραγικοί γονείς γνώριζαν που ήταν το ανήλικο παιδί τους; Είναι τα Εξάρχεια και η παρέα του, η κατάλληλη περιοχή και ο κατάλληλος φιλικός περίγυρος για ένα 15χρονο παιδί; Επαναλαμβάνουμε: Το παιδί ήταν ΑΝΗΛΙΚΟ.

Μετά τον φόνο του 15χρονου, έρχεται και ο «φόνος» της πολιτικής λογικής: Εχουμε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, να μιλά για «κτύπημα στο κράτος δικαίου», ένα μπαράζ «συγγνώμης», από τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Εσωτερικών, έχουμε τους πάντες να «τραβούν το χαλί» κάτω από τα πόδια της; Ελληνικής Αστυνομίας. Έχουμε τον Καραμανλή να μιλά για «απόδοση ευθυνών χωρίς επιείκεια» δηλαδή να εκδίδει καταδικαστική απόφαση! Ο δήμος Αθηναίων ανέστειλε τις Χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις! Το υπουργείο Παιδείας κλείνει τα σχολεία σε ένδειξη πένθους, δίνοντας πολιτικό χρώμα σε ένα τραγικό γεγονός και δικαιολογώντας με αυτό τον τρόπο αυτούς που μιλάνε για πολιτικές ευθύνες. Σε ώρες που το μόνο που είναι βέβαιο και πραγματικό γεγονός, είναι το γεγονός της τραγωδίας. «Δηλαδή δεν έπρεπε να ζητηθεί συγγνώμη από την οικογένεια;» μπορεί να διερωτηθεί κάποιος. Αφού θεώρησαν και ένιωσαν ότι έπρεπε να πράξουν κάτι τέτοιο, ας το έπρατταν ιδιωτικώς. Ας επικοινωνούσαν ιδιωτικώς με την οικογένεια, χωρίς να το κοινοποιήσουν και να δώσουν με αυτό τον τρόπο ηθικό άλλοθι σε όλη αυτή την θύελλα της βίας.Από εκεί και πέρα όταν η ηγεσία της χώρας, έχει αυτή την συμπεριφορά, γιατί να περιμένουμε από τους κουκουλοφόρους να είναι ψύχραιμοι; Και γιατί η Ελληνική Αστυνομία να προχωρήσει σε προληπτική δράση όταν την έχει ευνουχίσει η πολιτική ηγεσία της χώρας; Ακόμα και αν δεχθούμε ότι ο ειδικός φρουρός εκτέλεσε εν ψυχρώ τον 15χρονο, η πολιτική ηγεσία δεν πρέπει να αντιδρά, ούτε συναισθηματικά, ούτε με επικοινωνιακά κριτήρια, ακόμα και σε τέτοια τραγικά γεγονότα. Στο Λονδίνο εκτελέστηκε εν ψυχρώ τον Ιούλιο του 2006 ένας νεαρός Βραζιλιάνος, ο οποίος εκλήφθηκε ως πιθανός Άραβας τρομοκράτης. Ουδέποτε, ακόμα και μετά την δίκη που επιβεβαιώθηκε το άδικο της πράξης και το «εν ψυχρώ» της δολοφονίας, ζητήθηκε δημοσίως συγγνώμη από την πολιτική ηγεσία της Βρετανίας στην οικογένεια του άτυχου Βραζιλιάνου.
Στην Γαλλία, ο Ν.Σαρκοζί, αντιμετώπισε πριν από τρία χρόνια ως υπουργός Εσωτερικών, με αμείλικτο τρόπο την εξέγερση στα προάστεια του Παρισιού. Ενα χρόνο αργότερα εκλέχθηκε πανηγυρικά Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Οι πολίτες και οι κοινωνίες θέλουν δημοκρατία και ασφάλεια. Αυτό που ζούμε από το βράδυ του Σαββάτου, δεν έχει σχέση με την δημοκρατία.
Όσο για την Ελληνική Αστυνομία, νομίζουμε ότι το επίπεδό της είναι το ίδιο με αυτό της λοιπής δημόσιας διοίκησης στην Ελλάδα. Με την διαφορά ότι η Αστυνομία είναι υπεύθυνη για την εσωτερική ασφάλεια της χώρας και όχι για τις συγκοινωνίες, τα σχολεία κλπ. Τα οποία μπορεί να υπολειτουργούν χωρίς κανείς να κόπτεται ιδιαίτερα. Οταν όμως δεν υπάρχει ασφάλεια, τίποτα δεν λειτουργεί, ούτε καν υπολειτουργεί. Εδώ πλέον μιλάμε για ευθύνες που αγγίζουν τα όρια του εγκλήματος για τις πολιτικές ηγεσίες από το 1974, σε ότι αφορά το επίπεδο της ΕΛ.ΑΣ.

τμήμα αναλύσεων defencenet - Aπό το www.defencenet.gr

Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2008

Και μετά θα έρθουν οι ακρίδες

Αύριο ο Καραμανλής θα δει τον Παπούλια. Το ενδεχόμενο συγκυβέρνησης Γιωργάκη-Αλαβάνου αχνοφαίνεται στον ορίζοντα. Ε ΡΕ ΓΛΕΝΤΙΑ, ΜΠΑΜΠΑΚΟ!!!

ΓΙΑ ΚΑΚΗ ΜΑΣ ΤΥΧΗ!!!

Ζητείται εκκολαπτόμενη αποικιοκρατική δύναμη

Ζητείται εκκολαπτόμενη αποικιοκρατική δύναμη να αναλάβει χρεωκοπημένη χώρα ανήκουσα στην Ε.Ε.
Ειδικότερα, η προς ανάληψη χώρα βαρύνεται με εξωτερικό χρέος υπερβαίνον τα 300 δις ευρώ, υψηλό βαθμό διαφθοράς του δημόσιου τομέα, κατοικείται δε από πληθυσμό επιδεικνύοντα χαρακτηριστική -μέχρι σημείου αυτισμού- αδυναμία προσαρμογής στα διεθνή δεδομένα και εξελίξεις, ικανό όμως να αποδώσει υπό συνθήκες δουλείας.
Η χώρα δε διαθέτει πλουτοπαραγωγικές πηγές, ει μη μόνον υπολείμματα φυσικού κάλλους ενδεχομένως αξιοποιήσιμα.
Η χώρα διαθέτει σημαντική ιστορία και συνεισφορά στην παγκόσμια πολιτιστική παράδοση, ικανή να προσδώσει prestige ειδικά σε αγοραστές που ανήκουν στην κατηγορία των νέων χωρών ή στερούνται αξιόλογου ιστορικού παρελθόντος.

Η εν λόγω επικράτεια πωλείται/ενοικιάζεται ή παρέχεται δια της μεθόδου leasing.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: κ. Κ.Καραμανλή, πρωθυπουργό.

Ζητείται χώρα

ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ.
Ζητείται χώρα κατά προτίμηση δυτικοευρωπαϊκής έως βορειοευρωπαϊκής γεωγραφικής θέσης.
Η υπό αναζήτηση χώρα οφείλει να πληροί όρους και συνθήκες συντεταγμένης και ευνομούμενης πολιτείας, με έμφαση στην εφαρμογή των αρχών της ισονομίας και ισοπολιτείας.
Ειδικότερα, να διαθέτει: Εκπαιδευτικό σύστημα που να διαπνέεται από τα ανθρωπιστικά ιδεώδη, δημόσιο σύστημα υγείας αδιάφθορο και αξιόπιστο, άρτια εκπαιδευμένα σώματα ασφαλείας, αξιοκρατικό σύστημα εύρεσης εργασίας.
Το ισχύον πολίτευμα θα πρέπει να υπoστηρίζεται από θεσμούς πρόσφορους να εξασφαλίσουν την ανάδειξη σε θέσεις εξουσίας προσώπων με υψηλή συναίσθηση καθήκοντος και διάθεση προσφοράς προς το κοινωνικό σύνολο αλλά και ικανούς να διατηρούν την κοινωνική συνοχή.
Συμπεριφορές που σχετίζονται με τις ελληνικές επινοήσεις του 'φιλότιμου', 'τσογλανιάς', 'κουτσαβακισμού', 'τραμπουκισμού', 'μαγκιάς', 'προχειρότητας', 'άρπα-κόλλα', 'ωχαδελφισμού', 'φιλοτομαρισμού' , 'ξέρεις ποιος είμα'γω, ρε' κ.α. θα πρέπει να απορρίπτονται παραχρήμα ως αντικοινωνικές (εάν δεν υποπίπτουν ήδη σε απαγορευτικές διατάξεις του ποινικού νόμου).
Η καταλληλότητα της υποψηφίας χώρας μπορεί να αποδεικνύεται και εκ του αποτελέσματος, ήτοι δια της μη ευδοκίμησης φαινομένων τύπου 'Αννίτα -Καρβέλας', ξερόλα Λαζόπουλου, δημοσιογράφων-εισαγελέων...

Η παραπάνω περιγραφείσα συντεταγμένη πολιτεία αναζητείται από κυρία, υποψήφια μετανάστρια, καλού χαρακτήρος και υψηλού μορφωτικού επιπέδου, προερχόμενη από χώρα χρεωκοπημένη και χωρίς κανένα μέλλον.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: κ.poupsi

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008

Λαζόπουλος ηθοποιός, ταλέντο, τιμητής και υποκινητής

"Tι μήνυμα θα έστελνες στα εξοργισμένα αυτά παιδιά;" ρώτησε ο παρουσιαστής ειδήσεων Σρόιτερ, του ALPHA, τον Λάκη Λαζόπουλο, για να λάβει την ποινικά διώξιμη απάντηση: "Να μην ηρεμήσουν!". Τα "εξοργισμένα παιδιά", ακόμα και τούτη την ώρα σπάνε ότι βρούνε μπροστά τους ξεφτιλίζοντας το κράτος και κάνοντας τα ξένα ΜΜΕ να μιλάνε για 'αντάρτικο πόλεων' στην Ελλάδα.
Αλήθεια η επτακοσάρα BMW του κ. Λαζόπουλου, που είναι σταθμευμένη ακριβώς αυτήν την ώρα;! Μπορεί τα 'εξοργισμένα παιδιά' να ενδιαφέρονται...

Η πόλις εάλω

Aπό το in.gr:
Αθήνα στις φλόγες...Θάνατος 16χρονου από πυρά ειδικού φρουρού στα Εξάρχεια. Νεκρός από σφαίρα ειδικού φρουρού έπεσε το βράδυ του Σαββάτου 16χρονος στα Εξάρχεια. Ολονύκτιες συμπλοκές μεταξύ αντιεξουσιαστών και αστυνομικών στην Αθήνα. Τεράστιες οι ζημιές στην πρωτεύουσα, επεισόδια και σε άλλες πόλεις. Παραιτήσεις των κ.κ. Παυλόπουλου και Χηνοφώτη, οι οποίες όμως δεν έγιναν δεκτές. Νέες πορείες διαμαρτυρίας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

Aπό το troktiko.blogspot.com, πρίν από λίγα λεπτά:
ΤΩΡΑ Κλειστός με κλούβες ο δρόμος στην ΓΑΔΑ στην Πανόρμου και το γήπεδο. Ολόκληρος στρατός απο αστυνομικούς κατεβαίνει να αντιμετωπίσει τα περίπου 5.000 ατομα που ανεβαίνουν απο το πεδίο του Άρεως τα πρώτα δακρυγόνα έπεσαν. Πρέπει να έχουν ξεκινήσει να σπάνε και τα δακρυγόνα είναι πάρα πολλά.

Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2008

Χιούμορ που 'σκοτώνει'

"Ο κ.Αλέκος Αλαβάνος στον παράδεισο. Έτσι θα γίνει η Ελλάδα αν την κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Θα υπάρχουν παντού φοίνικες κι εμείς θα πηδάμε από κλαδί σε κλαδί ψάχνοντας για καρπούς..."

Αγιος Παντελεήμονας, Καθημερινή 28.11.08


H συγκέντρωση στον Άγιο Παντελεήμονα

Πολλές φορές έχω γράψει για τον Άγιο Παντελεήμονα, τη γειτονιά όπου μεγάλωσα κι εξακολουθώ να ζω. Η συγκέντρωση εκατοντάδων λαθρομεταναστών τους τελευταίους μήνες αλλοίωσε τη δημογραφική σύνθεση της περιοχής σε βαθμό που πλέον γίνεται λόγος τόσο από ΜΜΕ όσο και από τους κατοίκους για γκέτο. Η αλήθεια είναι ότι η πάλαι ποτέ ωραία πλατεία είναι πια κατειλημμένη από νεαρούς Ασιάτες. Χωρίς νόμιμα έγγραφα, χωρίς δουλειά, χωρίς δυνατότητα αξιοπρεπούς διαβίωσης οι δυστυχείς 'άθλιοι' του τρίτου κόσμου περιφέρονται στην πλατεία και σκοτώνουν το χρόνο τους ελπίζοντας, προφανώς, σε κάτι... Με την έννοια του δημόσιου χώρου να τους είναι παντελώς άγνωστη -ας μην εθελοτυφλούμε, πολιτισμικό χάος χωρίζει τον κάτοικο του απομακρυσμένου χωριού του Πακιστάν από το μέσο Έλληνα- και σε συνδυασμό με την έλλειψη κρατικών δομών στήριξης (και να υπάρχουν πως να ενεργοποιηθούν αφού μιλάμε για λαθραίους - φαύλος κύκλος), οι άνθρωποι επιδεικνύουν συμπεριφορές που παραβιάζουν από τους κανόνες υγιεινής μέχρι τις διατάξεις του ποινικού κώδικα: Ούρηση στους δρόμους, σφάξιμο προβάτων σε ταράτσα πανάθλιου διώροφου στην οδό Πιπίνου. Ακόμα και κτηνοβασίες αναφέρονται από αυτόπτες μάρτυρες, κατοίκους της διπλανής πολυκατοικίας. Στο πρόσφορο αυτό σκηνικό διαρκώς προστίθενται πάσης φύσης εγκληματικά στοιχεία (ναρκωτέμποροι, πουτάνες κλπ). Στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται λέει ο λαός...
Το κράτος όμως δυστυχώς δε λέει τίποτε.
Εναντίον αυτής της πολιτείας της μονίμως απούσας και εθελοτυφλούσας διαδηλώσαμε την περασμένη Δευτέρα, φίλοι μου λιμενεργάτες, κι όχι γιατί θέλαμε να πιούμε το αίμα των "Αφγανών πολιτικών προσφύγων" για τους οποίους 'εκόπτετο' η αντισυγκέντρωση που στήθηκε απέναντί μας από 'αντιρατσιστές', 'συριζα-νιανούς' , φρικιά, αναρχικούς και λοιπές μη δημοκρατικές δυνάμεις...

Μας 'καπελώσανε' λιγουλάκι, ειν' αλήθεια, κάτι "χρυσαυγίτες", ακουστήκανε και συνθήματα τύπου "η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες", μα αυτά συμβαίνουν και στις καλύτερες των συγκεντρώσεων. Το μεγαλύτερο μέρος του τύπου αποτύπωσε την κατάσταση στις πραγματικές της διαστάσεις. Κάτι "Αυγές" και 'Ελευθεροτυπίες" μίλησαν για 'συγκέντρωση του μίσους', για οργανωτικό 'δάκτυλο' του "ΛΑΟΣ" ...
Παπαριές ολκής... Δε με ενδιαφέρει να πείσω κανέναν περι των αντιθέτων.
'Αλλωστε η προχθεσινή συγκέντρωση εμένα μου άφησε μία επίγευση χαράς καθώς απαντήθηκε το αγωνιώδες ερώτημα, που, επί πολύ καιρό, απευθύνω στον εαυτό μου: Έχει απομείνει κανένας Έλληνας, εκτός από μένα και καμια δεκαριά ακόμη που γνωρίζω, στον Άγιο Παντελεήμονα; Ω ναι κύριοι, τελικά έχουν αρκετοί παραμείνει στην παλιά καλή μεσοαστική γειτονιά του '80... Δειλά - δειλά κάμποσοι από δαύτους ξεμύτισαν στο δρόμο τη Δευτέρα, όσο κι αν οι συνθήκες ήταν αποτρεπτικές (βλ.αντισυγκέντρωση) ... Ο κ. Γιώργος από την οδό Νεκταρίου, που θεωρεί προδοσία να εγκαταλείψει το σπίτι του, η Ματίνα από την οδό Αγορακρίτου που ζεί 12 χρόνια στη γειτονιά, η κυρία Μαρία από τη διπλανή πολυκατοικία του επονείδιστου διώροφου της Πιπίνου...
Και δηλώνω ρητά ότι όλοι εμείς δεν σφάξαμε κανένα Αφγανό νήπιο-πολιτικό πρόσφυγα σε τελετή κάθαρσης της γειτονιάς. Γιατί οι εμπαθείς, που κατηγορούν εμάς για εμπάθεια, δε θα αργήσουν να μας καταλογίσουν και τέτοιες πράξεις με τα γραφόμενα τους σε πάλαι ποτέ δημοκρατικές εφημερίδες...

Η καταδίωξη στη Βάρης-Κορωπίου

Δεν θέλω καν να αναφέρω τα ονόματά τους. Όλα αυτά που πρεσβεύουν και εκπροσωπούν -το νεοπλουτισμό, την αλαζονεία, τον κουτσαβακισμό, την παρακμή- και που τείνουν να παγιωθούν ως χαρακτηριστικά των νεοελλήνων, ανέκαθεν μου προκαλούσαν απέχθεια. Η συμπεριφορά των εν λόγω 'διασήμων' δεν με εξέπληξε, επαλήθευσε όμως το ότι πλέον το πολίτευμά μας είναι κατ'επίφαση δημοκρατικό.
Σε ολιγαρχικό καθεστώς ζούμε, παιδιά. Οι κάστες (λεφτάδες, τράπεζες, βολεμένες συνδικάλες, 'διάσημοι' - 'κοσμικοί', επαγγελματίες πολιτικοί) διεκδικούν -και τις περισσότερες φορές απολαμβάνουν- το απυρόβλητο.
Ναι, η Δικαιοσύνη απεφάνθη σε πρώτο βαθμό καταδικάζοντας τους 'ιδιαίτερους' -κατά δήλωση της ξανθιάς παρουσιάστριας- αυτούς ανθρώπους (λες κι όλοι οι υπόλοιποι είμαστε κιμάς, άχρωμη μάζα, σκουπίδια σε παράνομη χωματερή...).
Οι καταδικασθέντες όμως, ακριβώς λόγω της οιονεί 'προυχοντικής' τους ιδιότητας, βρήκαν εύκολα δημόσιο (τηλεοπτικό) βήμα για να συνεχίσουν τις ύβρεις, την επίδειξη αλαζονείας, το 'εμείς είμαστε κι άλλοι δεν είναι'... Και γι'αυτά -που κάμποσα, ενδεχομένως, εμπίπτουν στο χώρο εφαρμογής του ποινικού κώδικα- φυσικά και δεν θα υποστούν συνέπειες... Και να το θυμηθείτε, σε επόμενο έλεγχο, πάλι δε θα σταματήσουν και θα επικαλεστούν 'εκδικητικότητα' της αστυνομίας, που τους 'έχει βάλει στο μάτι' . Και πάλι θα πάρουν αμπάριζα τους τηλεοπτικούς σταθμούς, και πάλι θα βρεθούν γραφικές σύζυγοι καλλιτεχνών να υποστηρίξουν νομικώς τα 'παιδιά'... Φαύλος κύκλος. Φαύλη κοινωνία.

Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2008

"H στιγμή της αλήθειας" ή "Τι είδε ο Ερμής;"

Παρακολούθησα χθες για λίγο τη «Στιγμή της Αλήθειας». Ξέρετε, το τηλεπαιχνίδι που παρουσιάζεται από την ευειδή σύζυγο του γνωστού φωνακλά βουλευτή του ΛΑΟΣ και για το οποίο τόσα έχουν γραφτεί και ειπωθεί.
Απορούν κι εξίστανται άπαντες οι τηλεοπτικοί (δημοσιογράφοι, παρουσιαστές εκπομπών, ‘πανελίστες’ κ.α.) που η παρουσιάστρια κ.Μανωλίδου, ταλαντούχα μουσικός, ‘πέφτει χαμηλά’ καθώς ο ρόλος της απαιτεί από εκείνην να κάνει ‘ανάρμοστες’ ερωτήσεις στους παίκτες και να λαμβάνει ακόμη πιο ανάρμοστες απαντήσεις συμβάλλοντας δι’αυτού του τρόπου στην έκπτωση των ηθών της ελληνικής κοινωνίας. Τώρα μάλιστα! Την κ.Μανωλίδου περίμενε η ελληνική κοινωνία για πάρει την κατιούσα....
Το επιχείρημα της συναίνεσης των παικτών και της εκ των προτέρων γνώσης των ερωτήσεων, που θα τεθούν, έχει επιστρατευθεί προς απόκρουση των αιτιάσεων ηθικού χαρακτήρα. Κι ορθά, κατ’εμέ.
Υπάρχει ελευθερία της βούλησης, κανείς δε μπορεί να διεκδικήσει ή να επιβάλει στον άλλο το ρόλο του παιδαγωγού – στρατονόμου του συμπολίτη του. Δεν διαπράττεται κανένα αδίκημα και αφού το νόμιμον είναι (;) και ηθικόν, -όπως έλεγε ένας ανεκδιήγητος πρώην υπουργός- στην πολιτική, πολύ περισσότερο κάτι τέτοιο ισχύει στη διασκέδαση.
Θέλετε να γίνετε ρόμπες; Δικαίωμά σας. Σας ενοχλεί να βλέπετε τις ‘ρόμπες’; Αλλάξτε κανάλι. Η παρουσιάστριρα είναι γεγονός πως τηρεί μια στάση αρκετά μετριοπαθή και δεν 'φουσκώνει' τα όσα προσωπικά αποκαλύπτουν ανερυθρίαστα οι παίκτες.
Τώρα το αν η ιδιότητά της ως μουσικού αξιώσεων και κυρίως ως συζύγου βουλευτή συντηρητικού κόμματος θα έπρεπε να την αποτρέψουν από την ανάληψη του ρόλου αυτού, σηκώνει κουβέντα...

Προσωπικά, απολύτως εξοικειωμένη με τα ταπεινά ένστικτα που ενυπάρχουν στην ανθρώπινη φύση μου, απόλαυσα χθες έναν κατά δήλωσή του «πυροσβέστη» και θητεύσαντα στις ειδικές δυνάμεις να παραδέχεται ότι έχει -άκουσον άκουσον- ‘χουφτώσει’ το φίλο του τον Ερμή, ο οποίος είχε και την παρρησία (βλ.ηλιθιότητα) να παρίσταται στο ακροατήριο, να παραδέχεται ότι έχει φλερτάρει άνδρα (ο φίλος Ερμής επ’αυτού σχολίασε πως «καλά, πολλοί το κάνουν!» ), ότι έχει κάνει σεξ με άλλο πρόσωπο του Ερμή παρόντος (πάλι ο ευτυχισμένα αφελής Ερμής σχολίασε πως ‘έπαιρνε μάτι, ΦΥΣΙΚΑ’).
Οταν ο παίκτης ρωτήθηκε για το αν θεωρεί τον εαυτό του ως πρότυπο άνδρα απάντησε «όχι».
ΥΠΗΡΞΕ ΚΑΙ ... ΜΕΤΡΙΟΦΡΩΝ (εκτός από –pardon my French- λούγκρα!)

Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2008

Aμερικανικές εκλογές 2008 - Γιατί υπάρχουν και τέτοιες δημοκρατίες. Γιατί υπάρχουν και τέτοια πολιτικά ήθη.


from John McCain's concession speech:

"In a contest as long and difficult as this campaign has been, his success alone commands my respect for his ability and perseverance. But that he managed to do so by inspiring the hopes of so many millions of Americans who had once wrongly believed that they had little at stake or little influence in the election of an American president is something I deeply admire and commend him for achieving."
http://ap.google.com/article/ALeqM5hmJfimrZW3jBur_BmaFtqj7mfFgQD948JFJG5

From Barack Obama's victory speech:

I just received a very gracious call from Senator McCain. He fought long and hard in this campaign, and he's fought even longer and harder for the country he loves. He has endured sacrifices for America that most of us cannot begin to imagine, and we are better off for the service rendered by this brave and selfless leader. I congratulate him and Governor Palin for all they have achieved, and I look forward to working with them to renew this nation's promise in the months ahead.
http://elections.nytimes.com/2008/results/president/speeches/obama-victory-speech.html#

Σχόλιο από το δημοσιογράφο Στέφανο Κασιμάτη (Το Βήμα, 6.11.2008, στήλη "Τα μάθατε τα νέα;")
"... Κυρίως ζήλεψα τους Αμερικανούς για αυτό που γέννησε ο Ομπάμα με την εκλογή του, και το οποίο πολύ σωστά αναγνώρισε αμέσως ο αντίπαλός του: την ελπίδα. Δεν ξέρω πως θα εξελιχθεί η προεδρία του πρώτου μαύρου προέδρου των ΗΠΑ. Ο,τι κι αν συμβεί όμως τουλάχιστον τώρα οι Αμερικανοί μπορούν να ελπίζουν σε ένα καλύτερο μέλλον. Ενώ εμείς; Σε τι μπορούμε να ελπίζουμε εμείς; Στον ερημίτη της Ραφήνας; Μήπως στον κ.Γιώργο Παπανδρέου ή στη συνεργασία που ζητεί με τους νεομπολσεβίκους του κ.Αλέκου Αλαβάνου; Γι'αυτό σας λέω, ζηλεύω τους Αμερικανούς...."

Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2008

Ατλάντα - Αύγουστος 2008

Σε συνέχεια του από 19.8.2008 post περί Ατλάντας (http://poupsigarden.blogspot.com/2008/08/blog-post_19.html), ιδού μερικές φωτό...



Η θέα από το δωμάτιο του ξενοδοχείου μου...

Το ξενοδοχείο μου.

Το εστιατόριο του Glenn Hotel. Το Μαξίμ είναι από τα καλύτερα στην Ατλάντα. Εκεί έφαγα τα περίφημα καβουροπόδαρα ....

... με sauce Μαδαγασκάρης, που βλέπετε...

...αλλά και τα burgers τα τίμησα δεόντως. Δεν είχα και τι άλλο να κάνω στην Ατλάντα, βλέπετε. Από τις οκτώ το βράδυ έπεφτα για ύπνο. Να μην απολαύσω το φαγητό μου τουλάχιστον;

Το Centennial Olympic Par, που είχε διαμορφωθεί για τους Ολυμπιακούς στην Ατλάντα. Τώρα χρησιμοποιείται για βόλτες, υπαίθριες συναυλίες. Όχι, δεν έχει γεμίσει σκουπίδια και όχι δεν έχει παραδοθεί σε ... τραπεζοκαθίσματα κατά τα ελληνικά ειωθότα.




Οι πίδακες νερού είναι πολύ γνωστή ατραξιόν στην Ατλάντα. Πιτσιρίκια αλλά και μεγαλύτερες ηλικίες επωφελούνται από τη δροσερή ανάπαυλα κάθε καλοκαίρι...



Η περιοχή Atlantic Station. Θεωρείται trendy. Εχει εστιατόρια, μπουτίκ, καφετέριες...
Αδιάφορη...
Ρίχτε μια ματία στο κτήριο. Οι υαλοπίνακες που λείπουν καταστράφηκαν από έναν κυκλώνα. Απ'ότι μου έλεγαν ντόπιοι, ήταν κάτι τρομακτικό...
Το συνηθισμένο διάλειμμα με κολατσιό κατά τις 12 το μεσημέρι.

Στο κέντρο της Ατλάντας, εκτός από τους γιάπηδες των γραφείων, κυκλοφορούν πολλοί αφροαμερικανοί μάλλον περιθωριακοί...
Δύο δολλάρια επιπλέον στο κόμιστρο λόγω της αύξησης της τιμής του πετρελαίου.

Ή τα ξενοδοχεία στην Αμερική έχουν μανία καθαριότητας, ή απλά είμαι ... 'τυχερή'. Μετά τη Ν.Υ. και στην Ατλάντα, αντίκρυσα απροειδοποίητα ένα πρωινό ένα μαντράχαλο να κρέμεται μπροστά στο παράθυρό μου...

Coca Cola Museum













Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2008

Μα που ζω;!

Πριν από λίγες ημέρες, για πρώτη φορά στη ζωή μου, στη χώρα μου και στη γειτονιά μου, απευθυνόμενη σε μία γυναίκα που περίμενε στη στάση του τρόλει, τη ρώτησα εντελώς αυθόρμητα αν μιλάει ελληνικά... Κι αυτό για να της επισημάνω την παρουσία στην στάση ενός ανώμαλου τύπου που 'χουφτώνει' ανυποψίαστες γυναίκες στα μέσα συγκοινωνίας...
Η γυναίκα, Ελληνίδα όπως αποδείχθηκε, μου χάρισε ένα πικρό χαμόγελο: "Ναι, περίεργο, δεν είναι;!"

Σήμερα καθώς περπατούσα από την πλατεία Βάθης προς τον Άγιο Παντελεήμονα συναντούσα αναρίθμητες ομάδες μελαψών αλλοδαπών, με τη χαρακτηριστική γενειάδα του φανατικού ισλαμιστή.
Που πήγαιναν; Μα είναι τόσοι πολλοί! Κι όταν χθες μέσα στο τρόλεϊ στάθηκε δίπλα μου ένας μικροκαμωμένος ιρακοπερσο-κάτι, με ισχνή λιγδωμένη γενειάδα, που κοιτούσε με κοκαλλωμένο βλέμμα στο κενό, άθελά μου έσφιξα την΄τσάντα μου και σκέφθηκα: "Λες να ανατιναχθεί ΤΩΡΑ;!

Το κερασάκι στην τούρτα: Επιστρέφοντας πριν από λίγη ώρα στο σπίτι μου, αντίκρυσα ένα συγκεντρωμένο πλήθος στην πλατεία. Σε ένα παγκάκι ήταν ξαπλωμένος, ημιθανής -εάν πιστέψω όσα έλεγε μια γυναικούλα- ένας από τους εκατοντάδες Ασιάτες που περιφέρονται νυχθημερόν λεροί και ημίγυμνοι στην περιοχή. Οι φίλοι του, του έριχναν νερό στο πρόσωπο. Κύριος οίδε πως τραυματίστηκε και τόσο σοβαρά. Ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ των εξαθλιωμένων εθνοτήτων που διαβιούν λάθρα στην περιοχή; Θα το μάθω από το αστυνομικό δελτίο, απόψε, στα σίγουρα.

Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2008

Η Ολυμπιακούς κάνουμε ή παραολυμπιακούς...

"Δεν αισθάνομαι καμία υποχρέωση να είμαι γενναιόφρων έναντι ουδενός. Τόσο ο κ.Κώστας Καραμανλης όσο και ο κ.Γ.Παπανδρέου, αν δεν κάνω λάθος, διεκδικούν την ψήφο μας. Δεν νομίζω ότι εμείς τους παρακαλούμε να μας κυβερνήσουν -μάλλον το αντίθετο συμβαίνει. Ας υφίστανται λοιπόν την κριτική και ας αφήσουν τον κόσμο να κρίνει την ποιότητά της: αν είναι εμπαθής και κακόγουστη ή δίκαιη και εύστοχη. Ειδική μεταχείριση δεν υπάρχει. Για να το πω μεταφορικά: ή Ολυμπιακούς κάνουμε ή Παραολυμπιακούς -αποφασίστε..."


"Τα μάθατε τα νέα;"
Του Στέφανου Κασιμάτη, εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ, 9.10.2008

Απάντηση του συντάκτη σε στέλεχος του ΠΑΣΟΚ , που του καταλογίζει 'έλλειψη γενναιοφροσύνης" στην κριτική του για τον Γ.Παπανδρέου.

Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2008

Dead end

Δεν ξέρω αν δέχεσθε ανάλογα ερεθίσματα από το περιβάλλον σας, αλλά προσωπικά νιώθω ν'απλώνεται ένα πέπλο δυσαρέσκειας και δυσθυμίας τόσο στον εργασιακό όσο και στον ευρύτερο κοινωνικό μου περίγυρο. Η διεθνής οικονομική κρίση που για την συντριπτική πλειονότητα είναι ασαφής -παράμετρος που από μόνη της, πέραν της ουσίας, καθιστά το φαινόμενο πιο απειλητικό-, η ειδικότερη οικονομική κατάσταση στη χώρα μας, που κάθε άλλο παρά ανθηρή είναι, η απουσία ορατής βελτίωσης κι η αδυναμία καλλιέργειας ελπίδας από τους ιθύνοντες, η απραξία μας ή ακόμα χειρότερα η συνέργειά μας στο μπάχαλο, όλα αυτά άρχισαν πια να βαραίνουν σοβαρά στους ώμους μας.
Σαν μικροί Ατλαντες, σηκώνουμε τις ανεπάρκειες της κοινωνίας μας και τα γόνατα αρχίζουν να λυγίζουν. Ακόμα και τύποι ανέμελοι, σαν να έχουν αρχίσει να συνοφρυώνονται τελευταίως...Μικροστελέχη του κυβερνώντος κόμματος διακατέχονται από ηττοπάθεια και προσπαθούν ν'αρπάξουν ό,τι μπορούν... Τώρα που -ακόμη- 'γυρίζει'...
Γιατί καλά τα ψέματα, ειδικά αυτά που επιλέγουμε οι ίδιοι για να χαθούμε μέσα τους, αλλά κάποια στιγμή τελειώνουν. Και τότε βλέπουμε πως δεν είμαστε αυτοί που θέλαμε να δείχνουμε ότι είμαστε... κι ότι η γύμνια μας είναι πλεον ορατή σε όλους. Νομίζω ότι η στιγμή αυτή ήρθε. Η έλλειψη υποδομής, ουσιαστικού έργου, η αποσάθρωση του κοινωνικού ιστού, τα χαμένα χρόνια είναι μπροστά μας πια και μας χλευάζουν.
Κι εμείς ακόμη κοροϊδευόμαστε αναμετάξυ μας με γκάλοπ, με αναζήτηση αποδιοπομπαίων τράγων, με μπουζουξούδες και πτωχούς μπουζουκόβιους βουλευτές περιφερείας.

Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2008

Η μοιρασιά της πίττας

Επί ΠΑΣΟΚ η διαχείριση των "λαφύρων της εξυσίας" (με τη θεμιτή και αθέμιτη έννοια) γινόταν με τρόπο που επέτρεπε να ποτίζεται ολόκληρη η πυραμίδα. Αν, λόγου χάριν, ο υπουργο΄ς Μεταφορών είχε τη δυνατότητα 100 διορισμών, έπαιρνε εκείνος τη μερίδα του και μοίραζε το υπόλοιπο στους βουλευτές, ακόμη και στους συνδικαλιστές. Με τον τρόπο αυτό οι περισσότεροι έμεναν ικανοποιημένοι. Σημειωτέον, δε, ότι η λογική της δίκαιης μοιρασιάς ίσχυε σε όλα τα επίπεδα διαχείρισης των λαφύρων της εξουσίας, όχι μόνον σε αυτό του παραδείγματος. Έτσι η ικανοποίηση των πολλών συνέβαλλε στην εδραίωση αυτού που οι νεοδημοκράτες ως αντιπολίτευση ονόμαζαν 'σύστημα ΠΑΣΟΚ'
Αν το ΠΑΣΟΚ εισήγαγε τη σοσιαλιστική διαχείριση των λαφύρων, η Νέα Διακυβέρνηση προχώρησε στην παλινόρθωση της φεουδαρχικής διαχείρισης. Οι "δουλειές" σήμερα γίνονται σε έναν π ολύ στενό κύκλο και μέντουν εκεί -και τούτο ισχύει είτε μιλάμε για απλούς διορισμούς είτε για σπουδαιότερα πράγματα. Τον φθόνο, την οργή, ίσως και το μίσος, που συσσωρεύονται στους αποκλεισμένους από τη μοιρασιά, οι ισχυροί της κυβέρνησης ούτε τα υποψιάζονται. Τώρα, με την εξέγερση των Δαϊλάκηδων, Γιαννόπουλων, Μανώληδων και λοιπών, αρχίζουν να παίρνουν μια ιδέα...

Από τη στήλη "Τα μάθατε τα νέα;" , εφημερίδα "ΤΟ ΒΗΜΑ", 3 Οκτωβρίου 2008

Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2008

Vatopedi gate

"Ολη η ελλάδα είναι μια απέραντη παρανομία και ως γνήσιοι υποκριτές τα βάζουν με τη μόνη πετυχημένη επιχείρηση, που έτυχε να εδρεύει στον Αθω.
Κρίμα. Ζήλευαν τον Καποδίστρια και τον καθάρισαν. Τώρα θέλουν να φάνε και τον Εφραίμ, που είναι παράδειγμα της ζωντάνιας που μεταφέρουν τα φοινικικά γονίδια στον κυπριακό γονότυπο"

Σχόλιο για τη διαβόητη υπόθεση από τον Giorgakis

Εγκαταλείψατε το πλοίο

Η Ελλάδα... χαιρετίζει τη νέα γενιά των μεταναστών της. Νέοι, πτυχιούχοι, απόφοιτοι αξιόπιστων πανεπιστημίων, λαμπρά μυαλά στον τομέα τους, αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα... πάτρια εδάφη για να αποφύγουν τον εργασιακό Μεσαίωνα που υφίστανται στην Ελλάδα. Στα οργανωμένα κράτη που πηγαίνουν έχουν, λένε, περισσότερες ευκαιρίες να δείξουν τι αξίζουν...

ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΕΛΑΧΡΟΙΝΟΣ, ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ: Το Αμστερνταμ άλλαξε την ποιότητα της ζωής μου
Οι προοπτικές που (δεν) είχε στην Ελλάδα έκαναν τον απόφοιτο του Πανεπιστημίου Αθηνών, καθηγητή Φυσικής, Σταύρο Μελαχροινό, να αναζητήσει εργασία στο εξωτερικό. Εδώ και πέντε χρόνια εργάζεται ως εκπαιδευτικός στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση της Ολλανδίας στον τομέα της διεθνούς εκπαίδευσης.
«Το επάγγελμα του καθηγητή στη χώρα μας έχει συγκεκριμένη πορεία και περιορισμένες δυνατότητες. Στην Ολλανδία το σχολείο στο οποίο εργάζομαι μου προσφέρει μεγάλες δυνατότητες σε επίπεδο διδασκαλίας, αλλά και σε επιμόρφωση, αφού μου δίνει κίνητρα να μη σταματήσω να ασχολούμαι με το επάγγελμά μου και την εξέλιξή του», τονίζει. Οσο για τα οικονομικά, «ο μισθός που είχα πριν από 5 χρόνια στην Αθήνα ήταν 1.000 ευρώ, ενώ τον αμέσως επόμενο χρόνο και για την ίδια δουλειά στην Ολλανδία έπαιρνα τα διπλάσια.
Σήμερα, οι απολαβές μου πλησιάζουν τις 3.000», λέει. «Η δε ποιότητα ζωής μου έχει αλλάξει προς το καλύτερο. Ως πολίτης έχω άποψη, φωνή που ακούγεται, μπορώ να διαμαρτυρηθώ και να απαιτήσω απάντηση από δημόσια υπηρεσία, πληρώνω φόρους, αλλά βλέπω οι φόροι αυτοί πού πάνε. Εδώ υπάρχει κράτος πρόνοιας, υπάρχει κοινωνική πολιτική», τονίζει.


Ρεπορτάζ στο "Εθνος της Κυριακής" από τη φίλη μου της Μαρία, που συμμερίζεται τον προβληματισμό που απασχολεί συχνά-πυκνά το παρόν μπλογκ. Ολόκληρο το ρεπορτάζ θα το βρείτε εδώ:
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&tag=8777&pubid=1646584

Ευχαριστώ το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ

Μου έλεγε πρόσφατα μία φίλη πως μία γνωστή της αναγκάστηκε να πουλήσει το διαμέρισμά της σε κεντρική λεωφόρο της Νέας Σμύρνης καθώς τα τελευταία χρόνια λειτουργούσε στο ισόγειο μπαρ, ιδιοκτησίας γνωστης γυμνάστριας.
Οι διαμαρτυρίες των ενοίκων για τη φασαρία, τη δέσμευση των χώρων στάθμευσης προς τους υπεύθυνους της επιχείρησης είχαν ως αποτέλεσμα τον προπηλακισμό, τις απειλές εναντίον της περιουσίας τους ("θα βρεις καμένο το αμάξι") και, εν κατακλείδι, εναντίον της ζωής τους. Η φίλη της φίλης συνειδητοποίησε το μοναχικό χαρακτήρα του αγώνα της για τη διασφάλιση των αυτονόητων (η δημοτική αρχή απούσα, η αστυνομία απούσα, το κράτος σε πλήρη διάλυση) και αναγκάστηκε να υποχωρήσει πουλώντας το διαμέρισμά της.

Στο Γκάζι, όπως διάβαζα χθες σε ρεπορτάζ, οι κάτοικοι έρχονται σε καθημερινή αντιπαράθεση με τους διάφορους 'μπράβους' των ποικίλων μαγαζιών της περιοχής, οι οποίοι με απόλυτο κυνισμό τους λένε: "Αφού θα φύγετε κι εσείς από δω, τι το παλεύετε;!"

Λαδώματα σε παράγοντες της δημοτικής αρχής, αστυνομία άτολμη (ελπίζω όχι και διεφθαρμένη) που χωρίς πολιτική υποστήριξη αδυνατεί να λάβει δραστικά μέτρα, ο τάδε επιχειρηματίας που είναι κολλητός (βλ.χρηματοδότης) του δείνα πολιτικού προσώπου, το επιχείρημα κάθε 'έντιμου επιχειρηματία' ("δίνω δουλειά σε τόσους ανθρώπους, θα πεινάσουν οικογένειες άμα με κλείσετε") και ιδού, η παθολογία της πολιτικής διαπλοκής αναδεικνύεται περίτρανα μπροστά στα μάτια όσων διεκδικούν το δικαίωμα να ζουν ανθρώπινα. Να μπορούν να ξεκουραστούν κατά τις ώρες κοινής ησυχίας, να παρκάρουν σε απόσταση λογική από το σπίτι τους, να μη νιώθουν ότι απειλείται η σωματική τους ακεραιότητα επειδή κάποιος μαγαζάτορας έχει θέσει ως στόχο την αύξηση του τζίρου κατά χ ποσοστό.
"Οπότε, μου επεσήμανε ένα φιλικό πρόσωπο, μην παραπονιέσαι εσύ που ζεις ανάμεσα στους Αλβανούς και τους Ασιάτες. Σκέψου να είχες να κάνεις με μπράβους και τη μαφία της νύχτας!"
Σωστό κι αυτό..

Το θλιβερό στην όλη υπόθεση είναι ότι δεν φαίνεται το παραμικρό φως στο βάθος του τούνελ... Η μοίρα του κέντρου της πόλης, όπως την ονειρεύονται οι μαγαζάτορες με την ανοχή των πολιτικών τους προστατών, είναι να μετατραπεί σε ένα πελώριο μπαρ. Κι ό,τι απομείνει ελεύθερο καταλαμβάνεται από τους πιο εξαθλιωμένους της γης, που συρρέουν τα τελευταία χρόνια στην πόλη μας...

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_28/09/2008_286270

Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2008

Η ατάκα

Μάρκελος Νύκτας, στυλίστας, σε τηλεοπτική εκπομπή, αναφερόμενος σε συγκεκριμένη ενδυματολογική επιλογή:

"Τους έβλεπα όλο το καλοκαίρι με το βρακί του Κανάρη και τη σαγιονάρα!"

Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου 2008

Διάλογοι

ΔΙΑΛΟΓΟΣ υπ'αρ.1
Στο τρόλεϊ προχθές, μεταξύ δυο ηλικιωμένων κυριών, γύρω στα εβδομήντα πέντε:

Κυρία πρώτη: "...και το κινητό του Ηλία χάλασε τώρα και μου είπε να του πάρω μία συσκευή.("Ηλίας" πρέπει να είναι ο σύζυγος;)
Κυρία δεύτερη: "Α, έχω εγώ ένα σωρό στο συρτάρι!"
Κυρία πρώτη: "Σώπαινε!"
Κυρία δεύτερη: "Ναι, ναι σου λέω..."
Κυρία πρώτη: "Να μου δώσεις τότε!
Κυρία δεύτερη: "Ναι, βρε Νίτσα, τι λέμε τώρα!"
Κυρία πρώτη: "Και θα μπορέσει ο Ηλίας να μεταφέρει το τηλέφωνό του εκεί, ε;"
Κυρία δεύτερη: "Εγώ παίρνω την κάρτα που έχει και τη βάζω στο άλλο τηλέφωνο κι είναι όπως το παλιό"
Κυρία πρώτη: "Πολύ ωραία, πολύ ωραία... να του το πω γιατί στενοχωρήθηκε..."

ΔΙΑΛΟΓΟΣ υπ'αρ.2
Στην Εφορία, φθάνει φουριόζος γύρω στη μία παρά ένας εξηνταπεντάρης, κοντούλης, με πονηρά ματάκια. Συνοδεύεται από μια ψηλή κοιλαρού κάτω από 25, τη θυγατέρα του. Αφού διαπίστωσε με πολλούς τρόπους ότι δεν μπορεί να παρακάμψει τη μεγάλη ουρά, ο κυριούλης απευθύνθηκε στο βλαστάρι του:

Μπαμπάς: Άντε πουλάκι μου κάτω να πάρεις νερά ... και κάτι για να φας...
Μπούλα: Πού να πάω;
Μπαμπάς: Στο ισόγειο, όταν βγεις απέναντι αριστερά, έχει ένα μαγαζί με τοστ, δε το είδες;
Αντε, φέρε μου νεράκι και πάρε κι εσύ κάτι να τσιμπήσεις.
Μπούλα: Καλά...

Η υπερφυσική μπεμπέκα εμφανίστηκε μετά απο καν'νά τέταρτο μασουλώντας γκοφρέτα. Τα παιδιά είναι παιδιά, που έλεγε κι η Φιλουμένα Μαρτουράνο...

New York Women

Ξαποσταίνει αυτή κι η Gucci της στη βιτρίνα πανάκριβου κοσμηματοπωλείου της Fifth Avenue.


Chic...

Ισως να είναι μοντέλα...πάντως πηγαίνουν σε μία δεξίωση σε μία αίθουσα τέχνης στη Fifth Avenue...

Black beauty.

Ανέμελη...


Ωραιόκοσμος σε ένα από τα Starbucks του Μανχάταν...


Ιδού και ένα μοδέλο...

...she walks like an angel...

Η ασιατικής καταγωγής νεοϋρκέζα με τη μικρή Hermes Kelly της.
Just Fabulus, όπως θα έλεγε κι η Σαμάνθα στο Sex & the City.

Περιμένουν στην ουρά για το λεωφορείο... Με τάξη και πολιτισμό. Κάπως σαν εμάς, ένα πραμα...