Διάλογοι

ΔΙΑΛΟΓΟΣ υπ'αρ.1
Στο τρόλεϊ προχθές, μεταξύ δυο ηλικιωμένων κυριών, γύρω στα εβδομήντα πέντε:

Κυρία πρώτη: "...και το κινητό του Ηλία χάλασε τώρα και μου είπε να του πάρω μία συσκευή.("Ηλίας" πρέπει να είναι ο σύζυγος;)
Κυρία δεύτερη: "Α, έχω εγώ ένα σωρό στο συρτάρι!"
Κυρία πρώτη: "Σώπαινε!"
Κυρία δεύτερη: "Ναι, ναι σου λέω..."
Κυρία πρώτη: "Να μου δώσεις τότε!
Κυρία δεύτερη: "Ναι, βρε Νίτσα, τι λέμε τώρα!"
Κυρία πρώτη: "Και θα μπορέσει ο Ηλίας να μεταφέρει το τηλέφωνό του εκεί, ε;"
Κυρία δεύτερη: "Εγώ παίρνω την κάρτα που έχει και τη βάζω στο άλλο τηλέφωνο κι είναι όπως το παλιό"
Κυρία πρώτη: "Πολύ ωραία, πολύ ωραία... να του το πω γιατί στενοχωρήθηκε..."

ΔΙΑΛΟΓΟΣ υπ'αρ.2
Στην Εφορία, φθάνει φουριόζος γύρω στη μία παρά ένας εξηνταπεντάρης, κοντούλης, με πονηρά ματάκια. Συνοδεύεται από μια ψηλή κοιλαρού κάτω από 25, τη θυγατέρα του. Αφού διαπίστωσε με πολλούς τρόπους ότι δεν μπορεί να παρακάμψει τη μεγάλη ουρά, ο κυριούλης απευθύνθηκε στο βλαστάρι του:

Μπαμπάς: Άντε πουλάκι μου κάτω να πάρεις νερά ... και κάτι για να φας...
Μπούλα: Πού να πάω;
Μπαμπάς: Στο ισόγειο, όταν βγεις απέναντι αριστερά, έχει ένα μαγαζί με τοστ, δε το είδες;
Αντε, φέρε μου νεράκι και πάρε κι εσύ κάτι να τσιμπήσεις.
Μπούλα: Καλά...

Η υπερφυσική μπεμπέκα εμφανίστηκε μετά απο καν'νά τέταρτο μασουλώντας γκοφρέτα. Τα παιδιά είναι παιδιά, που έλεγε κι η Φιλουμένα Μαρτουράνο...