Μαδρίτη-Στιγμιότυπα

Το μεσογειακό ταμπεραμέντο δε κρύβεται. Οι δημόσιες διαχύσεις είναι συνηθισμένο φαινόμενο στην ισπανική πρωτεύουσα.

Ροζ παντελόνι, πουκάμισο και pochette, κλασικό blazer. Ο κύριος έχει άποψη.

Διαβάτης...

Μεγάλη διαφημιστική εξόρμηση της Easy Jet στους σταθμούς metro. Αφίσες φιγουράριζαν και στους κεντρικούς δρόμους της πόλης...

Πρόσοψη στo κέντρο της Μαδρίτης

Alcala De Henares, περίχωρα Μαδρίτης: Κοριτσάκια διασκεδάζουν παραδοσιακά σε bar με τάπας.

Αεροδρόμιο Βarrajas... Έχει 'κάτι'. Το λευκό 'διαστημικό', σε σχήμα 'Τ', αντικείμενο εξυπηρετεί τον κλιματισμό του χώρου.

Μαδρίτη: Μητρόπολη

Τάπας μπαρ στην περιοχή Latina.

Κτήρια εμβληματικού χαρακτήρα βρίσκονται παντού.

Plaza de Colon. Μεταμοντέρνος ουρανοξύστης.

Στο μετρό, το διάβασμα είναι διαδεδομένο.

Μουσείο Reina Sofia. Εξωτερικό ασανσέρ.

Στο βάθος το τσαρδί της Real.

Ο... Ναός.

Φάτσα.

Γιαγιά με στυλ. Δε μπορούσα να μην την απαθανατίσω.

Οι Ισπανοί βγαίνουν έξω για να καπνίσουν. Από το 2006 έχει απαγορευτεί το κάπνισμα σε όλους τους δημόσιους χώρους.

Οι οροφές των κτηρίων είναι κάτι σαν κίντερ -έκπληξη

Plaza de Espana. Η περιέργεια έφαγε τη γάτα...

Mύδια, patatas bravas και pimientos de Padron. Μία στις τόσες καίει ΠΟΛΥ. Ρώσικη ρουλέτα.

Η Chueca θεωρείται gay friendly περιοχή. Είδα αγοράκια με φούστες και κολλάν. Ο gay περιοδικός τύπος, που έτυχε να ξεφυλλίσω σε ένα από τα μπαράκια, αξιόλογος...

Τυπικό μπαράκι με τάπας στην plaza de Santa Ana. Στέκι του νεαρόκοσμου κι ουχί μόνον.

Κατάστημα της αλυσίδας Museo del Jamon. Προσφέρουν καλές και φτηνές λύσεις στον πεινασμένο διαβάτη.

Τα πεζοδρόμια είναι μεγάλα και ελεύθερα...βαρών. Η πόλη είναι φιλική στον πεζό.

Tα ανάκτορα. Τα επισκέπτονται χιλιάδες τουρίστες. Η αξιοποίηση των αντίστοιχων δικών μας θεωρείται τουλάχιστον ως απόπειρα παλινόρθωσης της μοναρχίας.

H βασιλική Rolls Royce πάει να παραλάβει το βασιλιά που έπινε καφεδάκι στην plaza Mayor.

" Γαύροι" στην plaza de Espana. Λίγο πριν τη 'φάνε" -ως ανεμένετο- απο τη Real.

Photos by poupsi. Copyright reserved

Από το βορρά στο νότο. Μαδρίτη. Με έναν καιρό αρκετά ψυχρό, με πλήθη στους δρόμους, με πλατείες, μουσεία,μαγαζιά με τάπας και jamon, καλή αγορά, αριστοκράτες και ισχυρή gay community.
Η πρώτη φορά που είχα βρεθεί πάλι εδώ χάνεται στις απαρχές της εφηβείας. Η τωρινή μου εντύπωσή συνοψίζεται σε μία λέξη: "Huge!"... "Εnorme!"
Στην πραγματικότητα, μαζί με τα περίχωρα, είναι περίπου 200 τ.χλμ. μεγαλύτερη από Αθήνα και την πρώην"περιφέρεια πρωτευούσης" ενώ κατοικείται από πέντε και κάτι εκατομμύρια ψυχές. Όχι, δεν πάσχει από τον υδροκεφαλισμό της Ελλάδας, όπου ο μισός πληθυσμός της χώρας έχει εγκατασταθεί στο λεκανοπέδιο. Οι Ισπανοί είναι -ζωή να 'χουνε- 40 εκατομμυριάκια.
Οι τεράστιες λεωφόροι και τα επιβλητικά κτήρια, τα απομεινάρια της παλιάς αίγλης, -συσσωρευμένα σε μουσεία και ανάκτορα-, δεν αφήνουν καμία αμφιβολία στον επισκέπτη ότι πατά το έδαφος μίας ξεπεσμένης αποικιοκρατικής δύναμης. Μιλιούνια λατινοαμερικάνοι αποτίουν φόρο τιμής "εκεί όπου ξεκίνησαν όλα". Η Μαδρίτη δείχνει -και στις καρδιές κάποιων είναι- Μητρόπολη. Επίσης δείχνει ένας πολύ ευχάριστος τόπος να ζεις.
Καταρχάς είναι η πρωτεύουσα των μεζέδων.Το φαγητό και το ποτό κατά πολύ φθηνότερα απ'ότι στην Ελλάδα: Σε ένα μέσο μπαρ μπορείς να πιεις μπύρα, που συνοδεύεται από τάπας, με 2 ευρώ.
Στα Museo del Jamon -καταστήματα που ειδικεύονται στο jamon- δύο πιάτα γεμάτα jamon serrano και τρεις μπύρες κοστίζουν μόλις 9 ευρώ. Ε-ξ-α-ι-ρ-ε-τ-ι-κ-ό κρασί, σε σε μάλλον ακριβό εστιατόριο, προσφέρεται για 16 ευρώ.
Μπορεί να μη βρίσκουμε ποικιλία στο ύφος των μπαρ, αλλά όταν έχεις σιχαθεί να πληρώνεις ένα ποτό 8-10 ευρώ (και με συνοδευτικό, στην καλύτερη περίπτωση, κατουρημένα "αράπικα"), ποιός την χ...ζει την ποικιλία...
Ήπια capuccino -καθιστή- από 1,20 έως 2,50 ευρώ.
Τα καταναλωτικά αγαθά είναι κατά κανόνα πιο φθηνά απ'ότι στην Ελλάδα. "Ολα είναι πιο φθηνά εδώ!" επεσήμανε η Pilar, που γνωρίζει από Ελλάδα καθώς η αδελφή της είναι παντρεμένη στην Αθήνα κι έρχεται συχνά. Είναι η ίδια η Pilar που σέρβιρε κρασί από το σούπερ μάρκετ, κόστους 1,30 ευρώ, σε σνομπαρία λεσβία γνωστή της, για να της τη "σπάσει". Κι όταν η γνωστή εκθείασε το κρασί, της πέταξε στα μούτρα το πόσο κάνει για να την αφήσει σύξυλη.
Εντάξει, τα ενοίκια στη Μαδρίτη είναι πολύ τσιμπημένα.Οι μισθοί όμως είναι πολύ καλύτεροι από τους δικούς μας. Ο Γιάννης, μηχανικός με διδακτορικό, έπιασε την πρώτη του δουλειά με μισθό 1.600 ευρώ. Χωρίς μέσον. Με το βιογραφικό του.
Επίσης τα ταξί είναι ακριβότερα αλλά όχι και το χάλι της Στοκχόλμης.
Είσοδος στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης Reina Sofia, 6 ευρουδάκια.
Το μετρό δαιδαλώδες. Σε καλή κατάσταση, εν γένει. Κι αυτό πάει παντού. Όχι σα το δικό μας, που είναι τρεις γραμμές όλο κι όλο και έχει και 20 λεπτά ακριβότερα...
Τα ρούχα, φιρμάτα και μη, επίσης κοστίζουν λιγότερο (καλά, αυτός ο Λάκης -ο Γαβαλάς ντε, ο εισαγωγέας των Burberry στην Ελλάδα-, θέλει πολύ ξύλο).
Στο μεγαλύτερο El Corte Ingles της Μαδρίτης, προσφέρθηκαν και κόντυναν ένα παντελόνι όχι μόνο αυθημερόν αλλά μέσα σε μιάμιση ώρα: "Ε, αφού φεύγετε αύριο να σας εξυπηρετήσουμε!" Τρελλά πράγματα δηλαδή! (Την τελευταία φορά που είχα βρεθεί στον Καρούζο, μου είχαν κάνει τη χάρη να πραγματοποιήσουν μία μεταποίηση στο λογικό χρονικό διάστημα των ... 10 ημερών).
Όπως μου εξήγησε η Pilar, στο συγκεκριμένο κατάστημα, μπορείς να επιστρέψεις ο,τιδήποτε αγόρασες και δε σου άρεσε μέσα σε τρεις μήνες. Δε χρειάζεται καν να επικαλεστείς κάποιο λόγο.
Η παρουσία της αστυνομίας είναι έντονη. Το τρομοκρατικό χτύπημα στην Atocha ήταν μεγάλο σοκ για τους Ισπανούς.
Δύο άγνωστες κυρίες, καθόλα αξιοπρεπείς, έσπευσαν να μας προειδοποιήσουν να μη περνάμε από τις υπόγειες διαβάσεις πεζών ούτε καν τη μέρα. Η παρουσία πολλών Ρουμάνων, Βουλγάρων και Αφρικανών του κοινού ποινικού δικαίου στη χώρα, προκαλεί συναισθήματα ανασφάλειας στους Μαδριλένιους. Λογικό.
Η μέση Ισπανίδα είναι λιγότερο κομψή από τη μέση Ελληνίδα. Η τελευταία βέβαια συχνά ρέπει στην υπερβολή (όταν, πάντως, η Σπανιόλα είναι κακοντυμένη είναι -πιστέψτε με- πολύ κακοντυμένη. Το κιτς που είδα στη Μαδρίτη, δε το έχω δει στην Αθήνα σε τόσο μεγάλη ποσότητα).

Η Μαδρίτη δε με απογοήτευσε.

Ναι, θα μπορούσα να ζήσω (και) στη Μαδρίτη.

Στοκχόλμη Μουσείο Νόρντισκα

Η διάνθιση της έκθεσης του Μουσείου Νόρντισκαμε τους λιλιπούτειους συλλέκτες ήταν "μία δροσερή νότα", για να χρησιμοποιήσω και μία στερεότυπη έκφραση του κοσμικού ρεπορτάζ.

Η κεντρική είσοδος του Μουσείου Νόρντισκα. Δεξιά αναρτημένη η αφίσα της έκθεσης των ιδιωτικών συλλογών.

Χομπίστες και τις συλλογές τους φιλοξενούσε στην προσωρινή του έκθεση το Μουσείο Νόρντισκα. Κάθε συλλογή είχε τη δική της μικρή ή μεγαλύτερη προθήκη επί της οποίας αναγραφόταν το όνομα, η ηλικία του συλλέκτη και λίγα λόγια για τη συλλογή. Συλλογές από μικροαντικείμενα ευτελούς ή και υπολογίσιμης αξίας (δαχτυλίθρες, νοσοκομειακά οχήματα-μινιατούρες, πρες παπιέ, κηροπήγια, κι ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς) ανταγωνίζονταν μεταξύ τους για να τραβήξουν το ενδιαφέρον του επισκέπτη.

Η έκπληξη της έκθεσης: Παιδιά συλλέκτες που εξέθεταν δεκάδες ξύστρες, κουκλάκια, αυτοκινητάκια. Στις δικές τους προθήκες υπήρχε και φωτογραφία με τη φατσούλα τους. Αυτό που μου έμεινε; Η συλλογή από τα παιχνιδάκια που κρύβονται στα Kinder έκπληξη. Κάθε χρόνο, λέει, βγαίνουν 150 νέα μοντελάκια και για να αποκτήσεις όσα πιο πολλά μπορείς πρέπει να έχεις μεγάλο δίκτυο γνωριμιών ανά τον κόσμο. Και όχι, η εν λόγω συλλογή δεν ανήκε σε παιδί.

Σουηδικό design

To lobby του ξενοδοχείου Clarion

Καρέκλες που έχουν την ιστορία τους (Μουσείο Νόρντισκα )

Interiors διαφόρων δεκαετιών -Nordiska Museum

Απλές γραμμές, απαλά χρώματα, λειτουργικότητα, ριγέ και καρό υφάσματα, αποφυγή υπερβολών είναι σε γενικές γραμμές τα κύρια χαρακτηριστικά του σουηδικού design, το οποίο όμως δέχεται σφοδρή κριτική τα τελευταία χρόνια εκ των ένδον, από νεαρούς κυρίους σχεδιαστές. Οι Σουηδοί σχεδιαστές δραστηριοποιούνται στους τομείς της υαλουργίας, κεραμουργίας, επίπλων, εσωτερικής διακόσμησης, υφαντουργίας, μεταλλικών κατασκευών, graphic design καθώς και στο βιομηχανικό σχέδιο, αν και αυτό το τελευταίο μάλλον τείνει να ακολουθήσει τις διεθνείς τάσεις.

Οι Σουηδοί είνα πολύ περήφανοι για το design τους. Στο Εθνικό τους Μουσείο, εκτίθενται ένα σωρό χρηστικά αντικείμενα από τον 17, 19 20 και 21ο αιώνα. Στο μουσείο Nordiska εκτίθενται εσωτερικά δωματίων από το 1870 ως το 2000.
Επίσης, ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει στρωμένα με σερβίτσια τραπέζια από το 16ο έως 19 αιώνα.

Υ.Γ: Οι φωτό μου πάρθηκαν στα κλεφτά και ως εκ τούτου δεν διεκδικούν βραβείο αρτιότητας. Πλην όμως δίνουν μία ιδέα...

Ταξί α λα Σουηδικά.

Oδηγός ταξί στη Στοκχόλμη και να μη μιλά αγγλικά;! Κουλό. Κι όμως το 'τεφαρίκι' έπεσε σε μένα, την πρώτη κιόλας μέρα που πάτησα το πόδι μου στη "Βενετία του Βορρά". Ούτε ήξερε ένα πολύ γνωστό κτήριο, ούτε μπορούσε να γράψει σωστά την οδό στο GPS... Τα νεύρα μου. Κροάτης. Προφανώς άρτι εκπατρισθείς. Που δε τού'φτανε το χάλι του αλλά, χαμογελώντας κουτσοδόντικα, ήθελε να πιάσει και κουβέντα. Από που είμαι.Και τι ήξερα για την Κροατία. Επειδή το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό ήταν η συμμαχία με τον Χίτλερ στο Β΄Παγκόσμιο, θεώρησα σκόπιμο να μην το αναφέρω. "Ε, basket ball!" είπα ενθουσιασμένη για το σωσίβιο που μου έριξα! Τι είπε θα σας γελάσω. Πάντως τελικά το ανακάλυψε το μέρος αφού τηλεφώνησε σε ομόγλωσσό του πρώτα. Έκοψε και κάτι κορώνες για την άσκοπη βόλτα και ζήτησε και εκατό συγνώμες. Πάλι καλά...
ΥΓ: Πανάκριβο το ταξί. Για μία απόσταση Ομόνοια- Νέο Ψυχικό, περίπου 21 ευρώ...Ευτυχώς που το συγκοινωνιακό τους δίκτυο είναι άρτιο.

Σουηδέζες μαμάδες. Όπως στην Κοπεγχάγη...

Και στην Στοκχόλμη, όπως στην Κοπεγχάγη (βλ.σχετ.post 29 & 31 Αυγούστου), οι μαμάδες με μωρά, νήπια και καρότσια πρωταγωνιστούν στους δρόμους και στα μέσα συγκοινωνίας της πόλης. Κι οι μπαμπάδες, όμως, από κοντά..Μόνο που τώρα, λόγω περισσότερου κρύου, τα μωρά δεν εκτίθενται πολύ αλλά είναι κουκουλωμένα στα καρότσια τους ή αλλού όπως ο κουνενές της φωτό...

Στοκχόλμη Οκτώβρης 2007

Όψη της πόλης από το Σκάνσεν (υπαίθριο μουσείο, μικρογραφία της χώρας)

Άπλα. Και στο έδαφος και στον ορίζοντα.

Γειτονιά με πρεσβευτικές κατοικίες.

Gamla Stan. Η παλιά πόλη.

Αριστοκρατική (βλ.ακριβή) περιοχή της Στοκχόλμης.

Που καλύτερα μπορείς να επανορθώσεις το μανικιούρ σου αν όχι στο ... μετρό;!

Κι εδώ βρίσκεις ποδηλάτες κάθε ηλικίας. Όχι τόσους πολλούς όσους στην Κοπεγχάγη, αλλά βρίσκεις...

Η Στοκχόλμη είναι χτισμένη πάνω σε 14 νησιά. Τα νερά της λίμνης Μελάρεν και της Βαλτικής από τα οποία βρέχεται η πόλη είναι τόσο καθαρά που επιτρέπεται το ψάρεμα μέσα στο κέντρο της πόλης.

Στο βάθος το Εθνικό Θέατρο. Προσωρινή έκθεση με έργα του Αλεξάντερ Ρόσλιν (Σουηδός του 18ου αι., αγαπημένος της αριστοκρατίας). Η μόνιμη έκθεση περιλαμβάνει Ρέμπραντ, Ρούμπενς, Γκογκέν, Σεζάν, Μονέ, Μανέ, Ελ Γκρέκο κ.α.

Με το tunnelbana (metro) πας παντού...

photos by poupsi-copyright reserved

Ώρα 02:οο πμ. Εγερτήριο. Πετάω στις 05:οο, βλέπεις... Ίσα που πρόλαβα να κοιμηθώ μία ώρα. Φρίκη. Στο αεροδρόμιο: Το on line check in σε κάνει να εξοικονομείς χρόνο. Αρκεί βέβαια να μην πέσεις σε ...εθνική ομάδα κατά την παράδοση των αποσκευών,which was my case...

- "Τι ομάδα είστε, παιδιά;"

-"Πυγμαχία!" απαντάνε τα παιδιά από τα οποία ζήτημα είναι να έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα δυο -τρεις. Η κατατομή χαρακτηριστική όσο άλλωστε και τα ονόματα: Σαρίζ, Παπάζοφ... Πατριωτάκια της Τάμτα. Πάνε Αμερική μέσω Άμστερνταμ. Καλή επιτυχία, βρε...

Στο Αμστερνταμ σε αναμονή της πτήσης μου. Με το ειδικό όχημα που κινείται εντός των κλειστών χώρων του αεροδρομίου, μεταφέρεται ένας ιμάμης. "Τhere, you can sit there!" . Η οδηγός του οχήματος δείχνει στον ιμάμη τη θέση ακριβώς δίπλα μου. Και να φανταστείς όλες οι υπόλοιπες είναι άδειες. Ήμουν η πρώτη που έφτασε τόσο νωρίς στην Gate. Μία χαρά ήμουν μονάχη. Και τι επιμονή να τον καθίσει ΑΚΡΙΒΩΣ δίπλα μου! Σκύλα. Εκείνος πάλι, σαν να ντράπηκε και πήγε παραπέρα. Είπε και goodmorning. -"Goodmorning!" και σε σένα αλλά τόσο μαύρο ράσο σε απόσταση αναπνοής ε όσο νά'ναι δε το σηκώνει ο οργανισμός μου.

Στοκχόλμη επιτέλους: Κρυάκι αλλά όχι σοβαρό. Περί τους 8 βαθμούς. Είμαι προετοιμασμένη για πολύ περισσότερο και σχεδόν απογοητεύομαι. Πού θα το βάλω εγώ το hi tech πανωφόρι μου δηλαδή;! Κάνω τις δουλειές μου. Και μετά περπάτημα... 3 ωρίτσες για αρχή (και με μία ώρα ύπνο το βράδυ) καλά είναι...Στόχος να φθάσω στο ξενοδοχείο πεζή. Αδυνατώ να προσανατολιστώ. Χάρτης ξεχάρτης, ρωτώ συνέχεια. Και περπατώ. Δεν νιώθω τις πατούσες μου, φορώ και τακούνια λόγω της επαγγελματικής υποχρέωσης... Απόγευμα Οκτωβρίου στη Στοκχόλμη θυμίζει κρύο απόγευμα δικού μας Δεκεμβρίου. Οι δρόμοι γεμάτοι κόσμο. Οι Σουηδοί έχουν μια απάθεια στη φάτσα. Οι Δανοί μου φάνηκαν πιο εκφραστικοί. Κι οι Δανέζες της Κοπεγχάγης πιο κομψές.

Στόχος επετεύχθη. Εφθασα στο ξενοδοχείο. Αδυνατώ να περιπλανηθώ άλλο,θα φάω εδώ. Εφαγα, λοιπόν. Παράγγειλα σαλάτα, που όπως απεδείχθη δεν ήταν σαλάτα και σούπα, που, κατ'αναλογία δεν ήταν σούπα. Η σαλάτα είχε τρια φασολάκια πράσινα, μισό ντοματάκι κι ένα μικρό ζυμαρένιο πράγμα στη μέση. Η δε σούπα, χα! Φανταστείτε ένα σφηνάκι με αμυδρώς τοματένιο περιεχόμενο. Φαρσέρ ο μάγειρας. Το πιάτο που επιστρατεύθηκε για να θεραπεύσει την αστοχία των πρώτων επιλογών, πολύ καλύτερο: Ψαρικά διάφορα παστά, ημίπαστα, μαριναρισμένα. Τα κλασικά τους. Τρία -τέσσερα κομμάτια. Μια χαρά. Και οποία ευτυχία: Το νερό της Στοκχόλμης είναι εξαιρετικό. Πίνεις νερό βρύσης και δεν εξαρτάσαι από τα πανάκριβα εμφυαλωμένα. Γιούπι!

Μια μπανιέρα γεμάτη με καυτό νερό αποτέλεσε τον επίλογο της μέρας: Ήταν τόσο ωραίο το συναίσθημα που αναφώνησα: "Δεν υπάρχει αυτό!" (που λέει κι ο φίλος Αντώνης)

MAP BORDERLİNE

Αρσάκειο Κολέγιο Τιράνων

Από την επίσκεψη Γ.Παπανδρέου (2000)

Πρόκειται για το πιο πρόσφατο σχολείο τής οικογένειας των Αρσακείων και το πρώτο εκτός ελλαδικού χώρου. Το ιδιωτικό Αρσάκειο Ελληνοαλβανικό Κολέγιο Τιράνων άρχισε να λειτουργεί το 1998 με την Α' τάξη τού Δημοτικού και αναπτύσσεται, καθώς οι μαθητές προχωρούν στις τάξεις, σύμφωνα με τις βαθμίδες τής αλβανικής εκπαίδευσης. Αυτή τη στιγμή το Σχολείο στεγάζεται σε πέντε ενοικιαζόμενα κτήρια στα Τίρανα.
Ήδη όμως έχει αγοραστεί οικόπεδο εκατό στρεμμάτων λίγο έξω από την αλβανική πρωτεύουσα, στον δρόμο προς Ελβασάν. Εκεί, έχει ξεκινήσει η ανέγερση ενός σύγχρονου, πρότυπου σχολικού συγκροτήματος με αυτόνομα κτήρια για το νηπιαγωγείο, το δημοτικό, το γυμνάσιο και το λύκειο, με όλους τους απαραίτητους βοηθητικούς χώρους για τη διδασκαλία, με ιδιαίτερα κτίσματα για το θέατρο, τη βιβλιοθήκη και τη διοίκηση, με κλειστό γυμναστήριο, γήπεδα και στάδιο με κερκίδες, με οικοτροφείο και κατοικίες εκπαιδευτικών.

http://www.arsakeio.gr/index.php?Itemid=79&id=24&option=com_content&task=view

Στο Αρσάκειο φοιτούν ο γιός του Νάνο και γόνοι αστικών οικογενειών.Το Ελληνοαλβανικό Κολέγιο ανταγωνίζεται άλλα τρία δίγλωσσα σχολεία που λειτουργούν στα Τίρανα. Ο 16χρονος γιος του Φάτος Νάνο και άλλοι 429 γόνοι αστικών οικογενειών της αλβανικής πρωτεύουσας, στις οποίες συγκαταλέγεται το μισό υπουργικό συμβούλιο και ανώτατοι αξιωματούχοι της γείτονος, διδάσκονται Μαθηματικά, Ευρωπαϊκό Πολιτισμό, Λογοτεχνία και Δημοκρατικό Πολίτευμα στην ελληνική γλώσσα. Για να πάνε σχολείο διασχίζουν καθημερινά το πιο γερό έργο ένωσης των λαών, τη γέφυρα εκπαιδευτικής διπλωματίας που έστησε η μαμά των Αρσακείων, η Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία, με τη διαχρονική στήριξη των ηγεσιών του υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδας, στο δρόμο από τα Τίρανα προς το Ελμπασάν.Το Αρσάκειο Ελληνοαλβανικό Κολέγιο Τιράνων, που αποσπά ενθουσιώδεις εκθέσεις από τους Αλβανούς επιθεωρητές εκπαίδευσης, φέρει τις υπογραφές όλων των υπουργών Εξωτερικών από την εποχή του κ. Κ. Παπούλια μέχρι τη σημερινή της κυρίας Ντ. Μπακογιάννη. Ανταγωνίζεται άλλα τρία δίγλωσσα σχολεία, που λειτουργούν στα Τίρανα υπό την αιγίδα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, της ιταλικής και της τουρκικής πρεσβείας. Το τουρκοαλβανικό σχολείο είναι το παλαιότερο στην περιοχή. Η παρουσία του έχει τα χαρακτηριστικά άσκησης λαϊκής πολιτικής. Στους μαθητές του χορηγεί ρούχα και φαγητό.

Αναδημοσίευση από εφημερίδα "Ελεύθερος Τύπος" (11/10/07)
http://diavatirio.net/diavat/news.php?extend.1512

Σάββατο βράδυ

Δηλαδή όποιος δεν πάει σε σκυλομάγαζα, όποιος δεν επιθυμεί να στριμωχτεί σε μπαρ, να πιει μισή μεζούρα ποτού και να φάει φυστίκια με ούρα, πρεπει να κόψει τις φλέβες του Σάββατο βράδυ;

Ούτε ένα πρόγραμμα της προκοπής στην τηλεόραση. Διοτι προφανώς οι ιθύνοντες των καναλιών είναι πεπεισμένοι ότι η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων κάνει όλα τα παραπάνω τέτοια μέρα... Φανταστείτε ότι η εκπομπή του Χαρδαβέλλα φαντάζει...όαση μπροστά στα άλλα. Περί εξωγήινων τεχνολογιών ο λόγος...Κι όχι, δεν έχω Nova. Ευτυχώς όμως έχω dvd. Γκρρρρ...