Insomnia

Κάτι η αλλαγή της ώρας, κάτι ο καφές που ήπια απογευματιάτικα, λίγο η μεταμεσονύκτια πείνα, το χθεσινό βράδυ δεν πέρασε εύκολα. Δεν υπέφερα ποτέ από αϋπνία αλλά τις πολύ σπάνιες φορές που αυτή με επισκέπτεται, με διαλύει. Το βράδυ μου καταστρέφεται κι η επόμενη μέρα, όπως είναι αναμενόμενο, πάει στράφι.
Η έλλειψη ύπνου δε συγκαταλέγεται σε αυτά που υπομένω εύκολα. Το οπλοστάσιο μου ενάντια στην αϋπνία ισχνό. Προβατάκια δε μέτρησα. Το 'χω αποπειραθεί στο παρελθόν και δεν 'πιάνει'. Προσπάθησα να ανακαλέσω στη μνήμη ενθυμήματα ευχάριστα, ανέμελες σκέψεις. Και πάλι, τίποτε... Πέρναγαν μπροστά μου ως τίτλοι περισσότερο παρά ως ολόκληρο έργο. Κατέληξα να κοιμηθώ ένα τρίωρο μετά τις έξι. Τα νεύρα τσατάλια: Γιατί αυτή η κωλόφατσα μου κρύβει το φανάρι; Τι κοιτάει έτσι αυτή η ' κουλή'. Μα δε ντρέπεται να περιφέρει ανά την Αθήνα ένα τόοοοοσο μεγάλο κ...λο!? "Καλημέρα"; Μωρ'τι μας λες!...Δυσθυμία στο έπακρο. Για σήμερα τουλάχιστον όλα θα είναι χειρότερα από ποτέ. Have a nice day the rest of you.