Ατλάντα, Τζώρτζια

Ήταν λίγο απρόσμενο αλλά να που βρέθηκα στην Ατλάντα της Τζώρτζιας να προσπαθώ, μεταξύ άλλων, να συμπεράνω μέσα σε μία εβδομάδα αν τα νόστιμα χάμπουργκερ και τα άφθονα θαλασσινά μπορούν να ανισταθμίσουν το βαρύ κλίμα και το αδιάφορο προς το άσχημο αστικό περιβάλλον της 33ης μεγαλύτερης πόλης των ΗΠΑ.
Με ρώτησαν αν ήταν καλύτερη η Νέα Υόρκη ή η Ατλάντα. Ίσως να ακούγεται αφελές αλλά πραγματικά δεν θα μπορούσε να απαντήσει κανείς με σιγουριά αν δεν έχει αντίληψη και των δυο τόπων. Φυσικά η Ν.Υ. έχει τη φήμη αλλά δεν μπορείς να αποκλείσεις την πιθανότητα 'κρυμμένων διαμαντιών' στην αμερικάνικη ενδοχώρα. Άλλωστε η Ατλάντα οργάνωσε τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996 και αυτό θα μπορούσε να συνεπάγεται πολλά και ωραία. Φευ, δεν ισχύει στην περίπτωση αυτή.
Η Ατλάντα έχει μεγάλους δρόμους, ψηλά κτήρια -αρκετά, ειδικά downtown, διαθέτουν εντυπωσιακά φωτιστικά εφέ-, δυο τρια ενδιαφέροντα shopping malls, πολύ πράσινο και πολλούς αφροαμερικανούς. Πάρα πολλούς. Αν και στη Τζώρτζια γενικά υπερτερούν οι λευκοί ψηφοφόροι, στην Ατλάντα οι μαύροι πολίτες είναι περισσότεροι.
Δυσάρεστα συναισθήματα προκαλούσαν διάφοροι 'αδέσποτοι' μαύροι στο κέντρο της πόλης: άστεγοι, 'χαμένα κορμιά', ό,τι κι αν ήταν, υπονόμευαν την επιθυμητή για ένα τουρίστα αμεριμνησία. Ετσι όμως γίνεται στα κέντρα των μεγαλουπόλεων...
Το Centennial Olympic Park (http://www.centennialpark.com/) απομεινάρι των Ολυμπιακών (και στόχος τρομοκρατικής επίθεσης http://en.wikipedia.org/wiki/Centennial_Olympic_Park_bombing) εξακολουθεί να παραμένει αξιοπρεπές και αξιοποιήσιμο από τους πολίτες που πηγαίνουν βόλτα τα μωρά τους ή χαίρονται συναυλιούλες που γίνονται εκεί συχνά, ειδικά το καλοκαίρι.
Το Georgia Aquarium (http://www.georgiaaquarium.org/) φημίζεται ως το μεγαλύτερο στον κόσμο. Δεν ξέρω αν αυτό ισχύει, πάντως είναι όντως διασκεδαστικό καθως διαθέτει από πιράνχας μέχρι φάλαινες Beluga και φαλαινοκαρχαρίες που κολυμπούν ... πάνω από το κεφάλι σου.
Στο μουσείο της Coca Cola (http://www.woccatlanta.com/) πήγα καθώς δεν είχα που αλλού να πάω. Οκ, είχε πλακίτσα: Διαφημίσεις από το 1905, αναψυκτικά και κόκα κόλες από όλον τον κόσμο, ελεύθερα προς δοκιμή από τους επισκέπτες.
Έκανα και μία απόπειρα να πάω στα περίχωρα με το φίλο μου το Φατίνε, Αιθίοπα ταξιτζή που πριν από λίγους μήνες είχε λάβει την αμερικανική ιθαγένεια. Πήγα, λοιπόν στο City of Decatur (http://www.decatur-ga.com/). Κι όπως πήγαμε, έτσι μάνι-μάνι γυρίσαμε και πίσω καθώς μου φάνηκε άνευ ενδιαφέροντος. Κάτι σα μια μεγάλη, αραικατοικημένη Ν.Ερυθραία...
Αν και, όπως μου είπαν, ο καιρός κατά τις μέρες της διαμονής μου ήταν καλός, και πάλι δεν αντεχόταν. Βαρύ κλίμα, ζεστό και πολύ υγρό ίσως επειδή παραδίπλα είναι η Φλόριδα και ο Ατλαντικός... Κοιμόμουν από τις οκτώ το βράδυ και μία φορά μάλιστα κοιμήθηκα στις εξήμιση το απόγευμα για ... βράδυ!!! Και ήταν μία χαρά!

(Θα ακολουθήσουν και φωτό. Αρκεί να βρω το καλωδιάκι που συνδέει κάμερα με υπολογιστή... χεχεχε!)