Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2009

Ο Θεός να με λυπηθεί

Ήταν περίπου μία το μεσημέρι όταν χτύπησε το τηλέφωνο στο γραφείο: "Μωρέ, είναι εδώ μία κοπέλα, από την Κύπρο, οι γονείς της είναι αγνοούμενοι..." άκουσα τη φωνή της μαμάς μου να προλογίζει το λόγο του τηλεφωνήματος. Κρύος ιδρώτας μ'έκοψε... Η προσφιλής μου μητέρα, παρά την περί του αντιθέτου ιδέα για τον εαυτό της, συχνά-πυκνά επιδεικνύει συμπεριφορά αφελή. Ποτέ, λόγου χάρη, δε ξαποστέλνει στο τηλέφωνο τις ενοχλητικές από τα ινστιτούτα καλλονής που παρανόμως μας καλούν στο σπίτι και προσπαθούν να πασάρουν υπηρεσίες αλλά το ρίχνει στο 'πάρτε αργότερα'.
"...έγινε μία κλήρωση για συνταξιούχους του δημοσίου (;!) στο Μουσείο Γουλανδρή (;!) και εγώ και η κ.Αθανασίου (μία συγκάτοικος) κερδίσαμε ένα τραπεζομάντηλο και μία εικόνα του Χριστού 650 ευρώ αλλά μπορούμε να την εξοφλήσουμε με δόσεις σε ...έξι χρόνια (!!!)" συνέχισε η μητέρα.
Άρχισε να με καταλαμβάνει συναίσθημα πανικού: "Μαμά, διώξτην αμέσως. Είναι απατεώνισσα, προς Θεού! Πες μια δικαιολογία, ότι δεν έχουμε οικονομική δυνατότητα ..."

Σιγά μην δεν υπήρχε απάντηση στο επιχείρημα αυτό: "Μου τη δίνει μόλις εκατό ευρώ, σχεδόν με παρακαλάει η κοπέλα..." εξακολούθησε η χαζοβιόλα μάνα.
"Είναι δυνατόν από τα 650 να πέφτει στα ... 100; Είσαι τρελλή; Δεν υπάρχει αυτό!" άρχισα να τσιρίζω προξενώντας την περιέργεια των συναδέλφων στο γραφείο, "διώχτην!"
Εφιάλτης. Όταν μετά από λίγο ξαναπήρα τηλέφωνο, με διαβεβαίωσε ότι εκείνη είχε φύγει.

Μου πήρε ώρα να συνέλθω καθώς αναλογιζόμουν τις προεκτάσεις του συμβάντος: Μια εύπιστη γυναίκα ανυπεράσπιστη που ανοίγει πανεύκολα την πόρτα της σε αγνώστους... Τό'ριξα και λίγο στην πλάκα ώσπου ήρθε η στιγμή να επιστρέψω σπίτι... Οποία έκπληξη με περίμενε με το που μπήκα στο χωλ. Μια πλαστική εικόνα (απομίμηση ξύλου και ...ανοξείδωτου;) ήταν θρονιασμένη σε περίοπτη θέση...

"Μου την άφησε 50 ευρώ!" περηφανεύτηκε η χαζή αφήνοντάς με 'κάγκελο'. Την έκρηξη νεύρων, που ακολούθησε από πλευράς μου, δε θα σας την περιγράψω...
Θα μπορούσαν να την είχαν σφάξει...
΄Η μπορεί να το προγραμματίζουν για το άμεσο μέλλον αξιοποιώντας τις πληροφορίες που συνέλεξε η 'κόρη' των...αγνοουμένων. Ο καιρός θα δείξει. Διότι εκτός από εύπιστη, η μητέρα είναι και ξερόλα. Του χειρίστου είδους.

2 σχόλια:

Constantinos είπε...

Πούπσι, ψυχραιμία. Θα διδάξεις τη μητέρα, θα μάθει.

denangous είπε...

Μμμμμ... άραγε θα καίγεται ωραία η επίμαχη εικών..?
Διδακτική και βλάσφημη ιδέα..