Ο ψυχικά ασθενής και η ελληνική κοινωνία

Πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων ο αστυνομικός που 'λάλησε' και πυροβόλησε το σεκιουριτά. Σαφώς η πτυχή του θέματος, που αφορά την υποβαθμισμένη έως ανύπαρκτη συνδρομή ψυχολόγων στην επιλογή του αστυνομικού προσωπικού, είναι άκρως σημαντική. Πέρα απ'αυτό όμως, ο,τι δήποτε άλλο τονίζεται και προβάλλεται, απηχεί την υπανάπτυκτη αντίδραση μιας κοινωνίας απέναντι στους ψυχικά ασθενείς.
Τι ακριβώς είπε, τι δεν είπε, πως κοίταζε και όλες αυτές οι οδυνηρά λεπτομερείς περιγραφές θρέφουν την έμφυτη περιέργεια όλων εκείνων που αντιλαμβάνονται την ψυχική ασθένεια τουλάχιστον ως νούμερο τσίρκου και σαφώς ως κάτι που δεν τους αφορά. Ολοι αυτοί που νιώθουν αυτήν την πλανεμένη συναίσθηση υπεροχής έναντι του αδύναμου, μου θυμίζουν εικόνες ιθαγενών που αιχμαλωτίζουν στο κλουβί το λευκό ιεραπόστολο και τον κοιτούνε βλακωδώς με τις ώρες... Γι'αυτό κ.Αυτιά, κλείσε το διάπλατα ανοιγμένο από την απορία στόμα και μη δίνεις τροφή στους καρχαρίες....