Pretty village pretty flame

Επιστρέφοντας από διακοπές στον πολιτισμένο βορρά, σαφώς και δεν περίμενα να βρω τη χώρα θλιβερό πρωτοσέλιδο στους διαδικτυακούς τόπους των διεθνών ΜΜΕ. Οι εικόνες που μεταδίδονται από την τηλεόραση είναι εύγλωττες και σοκαριστικές.
" Τα Όμορφα χωριά Όμορφα καίγονται"... Ο τίτλος της σέρβικης ταινίας μού'ρχεται στο μυαλό. Όμως η καταστροφή που εξελίσσεται σε όλη τη χώρα δεν έχει καμία σχέση με πόλεμο.
Σε μία χώρα, όπου το ενδιαφέρον κεντρικής εξουσίας αλλά και των τοπικών αρχών εστιάζεται πάντα στην επιφάνεια των πραγμάτων, στον εύκολο εντυπωσιασμό και το "κουκούλωμα", σε μία χώρα όπου ουδέποτε κανείς ασχολήθηκε τα τελευταία χρόνια με την εκπόνηση, ανανέωση και πρακτική εφαρμογή διαδικασιών αντιμετώπισης έκτακτων αναγκών, σε μία χώρα που τα σχέδια έκτακτης ανάγκης βρίσκονται ξεχασμένα σε αραχνιασμένα ντουλάπια και ποτέ δεν ανανεώνονται, κανονικά δε θα έπρεπε να μας εκπλήττει το εύρος της καταστροφής.
Η εκτέλεση έργου υποδομής και ουσίας αποφεύγεται με κάθε τρόπο αφού, εκτός του ότι απαιτεί πολύ κόπο, προϋποθέτει ευφυϊα και εξειδικευμένες γνώσεις. Προσόντα, που κατά κανόνα στερούνται οι μετριότητες με τα κομματικά διαπιστευτήρια που διαφεντεύουν τα κρίσιμα πόστα.

Πριν καν΄να δυο χρόνια μετείχα σε διεθνή άσκηση που αφορούσε την ανταπόκριση των χωρών της Ε.Ε. σε κρίση δημόσιας υγείας διεθνούς χαρακτήρα.
Μοναδική μέριμνα του Έλληνα συντονιστή της άσκησης, -ενός ξερόλα και φαφλατά του κερατά- ήταν να κάνουμε καλή εντύπωση στον υπουργό δια της καλής εντύπωσης που θα κάναμε στους ξένους.
Έχοντας υπερβολική αυτοπεποίθηση ο συμπλεγματικός αυτός τυπάκος, θέλησε να τα κάνει όλα μόνος του, αναγκάζοντας αρκετούς από εμάς να μείνουμε άπρακτοι και συνεπώς να μην εξασκηθούμε.
Η συμμετοχή μου στην άσκηση είναι ένα άκρως εντυπωσιακό στοιχείο του βιογραφικού μου πλην όμως δεν ανταποκρίνεται σε πραγματικά προσόντα.

Αναφέρομαι στην έκταση της καταστροφής, που θα μπορούσε σε μία οργανωμένη πολιτεία να περιοριστεί κι όχι στα αίτια...
Οι πολλαπλές εστίες φωτιάς που ταυτόχρονα θέριεψαν στη μισή Ελλάδα προκαλούν ερωτηματικά. Οι απαντήσεις που δίνονται από το μέσο κατάπληκτο Έλληνα περιλαμβάνουν από γκρίζους λύκους και οικοπεδοφάγους μέχρι ...ufo.
Δε ξέρω αν Τούρκοι φονταμενταλιστές έβαλαν στόχο την Ελλάδα κι αν το αντάρτικο πόλεων πήγε εκδρομή στα δάση.
Εκείνο που ξέρω σίγουρα είναι πως η ηλιθιότητα κι η έλλειψη κοινωνικής συνείδησης περισσεύει σε τούτον τον τόπο:
Ενώ καίγεται το σύμπαν, ο μ.....ας βάζει τροχό να κάνει εργασίες στο τσαρδί του με αποτέλεσμα μία σπίθα να ξεκινά νέα εστία φωτιάς.
Οι βιλλούχοι δεν σκοτίζονται να μαζέψουν τα ξερά αγριόχορτα γύρω από το ημιπαράνομο κατασκεύασμά τους. Επίσης θεωρούν αυτονόητο ότι έξω από κάθε σπίτι, -που περιέργως πως "φύτρωσε" εν μία νυκτί μέσα σε δασώδη περιοχή-, πρέπει να σταθμεύει ένα πυροσβεστικό όχημα.
"Εθελοντές" πάνε να σβήσουν τη φωτιά με ...σαγιονάρες.
"Ηρωικοί" παπούδες αρνούνται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και τα χωριά τους παρά τη σχετική υπόδειξη των αρχών....
Και τα ζευγαράκια έβγαζαν φωτογραφίες, όπως μου είπε ένας φίλος, με φόντο τον κόκκινο ορίζοντα της Αττικής.

Κάθε πολίτης πρέπει να αναλάβει το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί.
Το παράδοξο της ελληνικής δημοκρατίας, όπου οι πολίτες να έχουν μόνο δικαιώματα, δε λειτουργεί.
Αλλά ποιά πολιτική εξουσία θα θελήσει ποτέ να οξύνει την κοινωνική συνείδηση του Έλληνα και να του εμπνεύσει σεβασμό προς το συνάνθρωπο και το περιβάλλον;
Ποιά κυβέρνηση θα τολμήσει να αναμορφώσει το εκπαιδευτικό σύστημα επί τη βάσει των ανθρωπιστικών αξιών;
Η καλλιέργεια του ατομισμού συμφέρει κάθε πολιτική παράταξη που εδράζει τις προσδοκίες της για εξουσία στις κλίκες, τα ρουσφέτια, τη διαφθορά και γενικότερα στα πιο ταπεινά ένστικτα των πολιτών.

Και τελειώνοντας, λύστε μου μία απορία:
Η συμμετοχή του κ.Αλαβάνου σε ένα ενδεχόμενο συμβούλιο πολιτικών αρχηγών σε τι θα ωφελήσει την καιγόμενη χώρα; Τι μπορεί να εξυπηρετήσει πλην της ενίσχυσης του ηγετικού προφίλ του συγκεκριμένου πολιτικού αρχηγού; Γιατί μου έρχεται τώρα στο νου η παροιμία (στην πιο κόσμια εκδοχή της)
"Εδώ καράβια καίγονται, παλιόγριες χτενίζονται!";