Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2008
Γιούπιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι
Χιόνι στην Αθήνα! Οπως με πληροφόρησαν, οι Αθηναίοι μπήκαν από το πρωί στα αυτοκίνητα για να πάνε 'τα παιδιά να παίξουν με το χιόνι' προκαλώντας μποτιλιαρίσματα. Μόλις άκουσα στις ειδήσεις ότι δύο κοπέλες ακινητοποίησαν το αυτοκίνητο εν μέση οδώ (ίσως στη Μεσογείων) και με το εγχειρίδιο των αλυσίδων στο χέρι προσπαθούσαν -ματαίως- να περάσουν το απαραίτητο αυτό αξεσουάρ στις ρόδες. Ευτυχώς επελήφθη η Πυροσβεστική. Γραφικό το χιόνι, άμαθοι όμως οι νότιοι σε τέτοιες καταστάσεις. Τα σουπερ μάρκετ εν αναμονή του χιονιά έκαναν χρυσές δουλειές...Οσονούπω θα αρχίσουν να ακούγονται τα υστερικά τύπου "που είναι το κράτος;!" Το κράτος σαφώς ευθύνεται για πολλά όχι όμως και για την έλλειψη στοιχειδους λογικής των πολιτών. Για να δούμε...!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
8 σχόλια:
Καλά, ποτέ δεν κατάλαβα τι σας αρέσει από το νοσοκομειακό ισοπεδωτικό άσπρο, του χιονού. Ίσως ότι κρύβει την ασχήμια της πόλης...
Δημιουργεί τόσα προβλήματα, οι κωλοέλληνες βγαίνουν "να παίξουν με το χιόνι" και εντείνουν τα ήδη μεγάλα προβλήματα, κυκλοφορούν ασκόπως και ηλιθιωδώς παρά τις προειδοποιήσεις σκεφτόμενοι με τον απόλυτα βλακώδες τρόπο που εξουδετερώνει τα πάντα: "έλα μωρέ τώρα, τι ξέρουν αυτοί..."
Εν μέρει το χιόνι, όπως κι η βροχή, μου αρέσει πολύ ακριβώς γι'αυτό. Γιατί σκεπάζει την ασχήμια, δημιουργεί ένα προστατευτικό φλοιό που κρατά μακριά όλα αυτά που με ενοχλουν και με φοβίζουν,
Πούπσι, δεν είναι λίγο στρουθοκαμηλισμός αυτό;
Απλά τα σκεπάζει, και μάλιστα προσωρινά. Δεν τα διορθώνει, ούτε καν τα απομακρύνει. Κάποια, μάλιστα, τα μεγενθύνει.
ΥΓ:
Μην περιμένεις να χιονίσει για να δεις μια άσπρη μέρα.
Ρίξε μερικά γιαούρτια.
Περιπέτεια .....
Εμένα μου αρέσει , οπότε αφήστε τη γρίνια γιατί μετά έρχονται και οι καύσωνες. (άλλη γκρίνια από εκεί)
Πηγαίνετε για κανα παϊδάκι και κανα κρασάκι , αλλά με προσοχή οι οδηγοί του Σ/Κ.
Κατά τα άλλα , κάθε εποχή έχει και την ομορφιά της και τους ηλιθίους της . Γρήγορη οδήγηση στον πάγο (τον χειμώνα) , τρώμε τον αγλέουρα και μετά αφήνουμε τα παιδιά μας να κολυμπήσουν (το καλοκαίρι).
Υ.Γ. : Αυτό που δεν αντέχω είναι 28βαθμοί τον Ιανουάριο .
Κώτσο μου λεβέντη και καραμπουζουκλή, το γνωρίζω πως είναι μία ψευδαίσθηση. Αφού δε συμμετέχω στη διαμόρφωση της πραγματικότητας, ας ξεγελιέμαι τουλάχιστον με ψευδαισθήσεις. Αλλιώς θα το ρίξω στα ναρκωτικά...
Αντώνη:
Κάτω τα παϊδάκια! Ζήτω το τεριγιάκι!!!
1. Όταν ξεγελιέσαι με ψευδαισθήσεις είναι ακριβώς σαν να το έχεις ρίξει στα ναρκωτικά.
2. Ζήτω τα παϊδάκια και ο γύρος ο χοιρινός. Δείτε: http://souvlakimagnus.blogspot.com/ Άκου τεριγιάκι... Λέξις ακαλαίσθητος, πόσο μάλλον το έδεσμα που αντιπροσωπεύει.
3. Δεν μου αρέσει η ζέστη. Ούτε η μεγάλη μέρα. Άνετα θα ζούσα στο Τορόντο ή στο Νοβοσιμπίρσκ τον χειμώνα, παρά το άσχημον του χιονιού, και στη Γη του Πυρός ή στο Ωκλαντ το καλοκαίρι. Αυτό που με εκνευρίζει είναι η κατάρρευση των στοιχειωδών δομών σε τέτοιες περιπτώσεις.
Άραγε το χιόνι είναι στη λίστα ασθενειών του ΙΚΑ..? διότι αναγνωρίζεται πλέον επίσημα σαν λόγος για να μην πάει κανένας στη δουλειά του..
Εμένα πάλι..μου αρέσει η ζέστη...
Το χιόνι έλιωσε σαν παγωτό και η ασχήμια (μαζί με τα ωραία) έλαμψε πάλι. Χαιρετίσματα σε όλους. Και στην οικοδέσποινα βεβαίως βεβαίως.....
Δημοσίευση σχολίου