Στη Μηλιώνη, Κυριακή μεσημέρι.

Δεν είχα σκοπό να βρεθώ στη Μηλιώνη μεσημέρι Κυριακής και δη για φαγητό. Κατέληξα εκεί όταν με απογοήτευση διαπίστωσα ότι η αρχική μου επιλογή, μία νέα, μοδάτη ψησταριά της περιοχής, δεν ήταν ανοιχτή.
Το μαγαζί στο οποίο εμπιστεύτηκα τη θρέψη και τη γευστική μου απόλαυση, το γνωστό steak house του μικρού πεζόδρομου, λειτουργεί χρόνια εκεί και όταν είχε πρωτανοίξει σίγουρα είχε 'κάτι'. Και προπαντός, ποιότητα. Τώρα, αρκετά χρόνια μετά, η εικόνα είναι απογοητευτική. Βασισμένο στην παλιά του αίγλη, το μαγαζί σέρβιρε σαλάτα, με ρόκα για πέταμα. Τα μαχαιροπήρουνα δεν ήταν απόλυτα καθαρά. Τό κύριο πιάτο δεν ήταν κακό αλλά αυτό ουδόλως αρκεί. Ο υπό-σερβιτόρος -ξέρετε, αυτός που φέρνει τα ποτήρια- μου μίλησε στον ενικό. Οι τιμές ήταν αναιτιολόγητα ακριβές. Στριμωγμένη, με τον αγκώνα του διπλανού περίπου μέσα στο πιάτο μου, θυμήθηκα κάτι επιχειρήσεις της Σαντορίνης κι άλλων τουριστικών νησιών που κάνουν αρπαχτές σε τουρίστες. Διότι το εν λόγω μαγαζί, αν κρίνω από την πελατεία του χθες, δύσκολο να δουλεύει πλέον με μόνιμους πελάτες.
Το μόνο, τελικά, atout, της χθεσινής μου βόλτας ήταν το χάζι. Δε θα πω κάτι καινούριο: Πληθώρα αντιγράφων λαϊκών τραγουδιστριών, μπράβων της νύχτας, γκέι, παιδιά από δυτικά προάστια, γηραλέοι λαϊκοί που μιλουσαν για 20άρες, κάτι ανένταχτοι (όπως ο κοντόχοντρος κυριούλης, πενηντάρης, με κόκκινη γραβάτα και ασορτί σκελετό γυαλιών που πέρασε φουριόζος με αγκαζέ με μία ψηλή χοντρή), παίκτες ριάλιτι και οι μίμοι τους.
Εκείνος που ξεχώρισε μέσα στη μία και κάτι ώρα που παρέμεινα, ήταν τύπος νεάντερνταλ, που έφθασε για καφέ με τη νευρωτική, μπασμένη και αγχωμένη φιλενάδα του. Φορούσε μπουφάν σε χακί αποχρώσεις, τύπου στολής δύτη, το οποίο έσπευσε να αποχωρισθεί επιδεικτικά για να μείνει με ένα μπλουζάκι με ... ντεκολτέ. Η πρασινωπή βερμούδα με πεντακόσιες τσέπες και τσεπάκια άφηνε να ακάλυπτες τις τέλεια αποτριχωμένες γάμπες του. Φυσικά το κρανίο ήταν ξυρισμένο ενώ το πρόσωπο σκέπαζαν γένια μίας-δυο ημερών. Η πιτσιρίκα που καθόταν απέναντί του και, μέχρι να εμφανισθεί ο 'ουγκ', ήταν μάλλον αφοσιωμένη στην κουβέντα με το συνοδό της, φρόντισε να στρέψει το κάθισμά της κατά κάποιες μοίρες ώστε ο μίστερ χαλάουα να βρίσκεται στην οπτική της γωνία. Ο τύπος τη 'σκάναρε' αμέσως. Έκανε μια χαριτωμενιά στη φίλη του ταράζοντάς της τον ώμο, ώστε να προβάλει σε όλο τους του μεγαλείο τους μυς του χεριού του. Γουάου! Κολωνακιώτες, πάλι, δεν είδα χθες. Είτε θα κρύβονται στα σπίτια τους είτε θα προτιμούν άλλες περιοχές τα σαββατοκύριακα.