Κυψέλη

"Για την Αμοργού, καλά πάω;"

Έψαχνα, που λέτε στην Κυψέλη, να βρω την Αμοργού. Ήμουν συγκεκριμένα επί της Δροσοπούλου κι όποιον μου φαινόταν Έλληνας, τον ρώταγα: "Παρακαλώ, η Αμοργού κατά που πέφτει;" Δεν ήξερε ούτε ένας! Ακόμα και μία κυρία με μαύρα, νοικοκυρίστικο στυλ, με σακούλες στα χέρια, έγνεψε ότι δε γνώριζε... Κι όμως, η Αμοργού ήταν ο μεθεπόμενος παράλληλος. Οπότε, εύλογα αναρωτιέμαι εγώ: "Καλά, οι Κολωνακιώτες το Σαββατοκύριακο πάνε βόρεια (βλ. προηγούμενο post και σχετ. comments), οι Κυψελιώτες που πήγαν καθημερινιάτικα; 'Η, αν θέλετε, υπάρχουν ακόμη Κυψελιώτες ή ακολούθησαν το παράδειγμα των πιο 'πεδινών' περιοχών του κέντρου -όπως η γειτονιά μου, ο Άγιος Παντελεήμων- και όπου φύγει- φύγει αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο στους βαλκάνιους, ασιάτες και πρώην ανατολικομπλοκίτες εποίκους; Πάντως, στην Άνω Κυψέλη, κατοικεί σίγουρα μία θεία Χριστίνα, που έδωσε πριν από κάποια χρόνια το σπίτι αντιπαροχή και τώρα ζει σε ψηλούς ορόφους και απολαμβάνει τη θέα... Έτσι είναι οι θείες Χριστίνες της σήμερον, αποτραβιούνται στα υψώματα της Άνω Κυψέλης κι αφήνουν την Γκαλίνα, την Εντόνα και τον Μπουρίμ μονάχους στη Δροσοπούλου να μη βλέπουν πέρα απ'τη μύτη τους...