Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2008

Μα που ζω;!

Πριν από λίγες ημέρες, για πρώτη φορά στη ζωή μου, στη χώρα μου και στη γειτονιά μου, απευθυνόμενη σε μία γυναίκα που περίμενε στη στάση του τρόλει, τη ρώτησα εντελώς αυθόρμητα αν μιλάει ελληνικά... Κι αυτό για να της επισημάνω την παρουσία στην στάση ενός ανώμαλου τύπου που 'χουφτώνει' ανυποψίαστες γυναίκες στα μέσα συγκοινωνίας...
Η γυναίκα, Ελληνίδα όπως αποδείχθηκε, μου χάρισε ένα πικρό χαμόγελο: "Ναι, περίεργο, δεν είναι;!"

Σήμερα καθώς περπατούσα από την πλατεία Βάθης προς τον Άγιο Παντελεήμονα συναντούσα αναρίθμητες ομάδες μελαψών αλλοδαπών, με τη χαρακτηριστική γενειάδα του φανατικού ισλαμιστή.
Που πήγαιναν; Μα είναι τόσοι πολλοί! Κι όταν χθες μέσα στο τρόλεϊ στάθηκε δίπλα μου ένας μικροκαμωμένος ιρακοπερσο-κάτι, με ισχνή λιγδωμένη γενειάδα, που κοιτούσε με κοκαλλωμένο βλέμμα στο κενό, άθελά μου έσφιξα την΄τσάντα μου και σκέφθηκα: "Λες να ανατιναχθεί ΤΩΡΑ;!

Το κερασάκι στην τούρτα: Επιστρέφοντας πριν από λίγη ώρα στο σπίτι μου, αντίκρυσα ένα συγκεντρωμένο πλήθος στην πλατεία. Σε ένα παγκάκι ήταν ξαπλωμένος, ημιθανής -εάν πιστέψω όσα έλεγε μια γυναικούλα- ένας από τους εκατοντάδες Ασιάτες που περιφέρονται νυχθημερόν λεροί και ημίγυμνοι στην περιοχή. Οι φίλοι του, του έριχναν νερό στο πρόσωπο. Κύριος οίδε πως τραυματίστηκε και τόσο σοβαρά. Ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ των εξαθλιωμένων εθνοτήτων που διαβιούν λάθρα στην περιοχή; Θα το μάθω από το αστυνομικό δελτίο, απόψε, στα σίγουρα.

2 σχόλια:

Giorgakis είπε...

Το πιο πιθανό είναι ότι η κατάσταση θα επιδεινωθεί. Καλή η διαδικτυακή ψυχανάλυση αλλά δεν φτάνει. Αν αισθανόμουν έτσι θα άλλαζα χωρίς πολλή σκέψη τόπο διαμονής.

poupsi's garden είπε...

Προς τα εκεί οδεύω, αργά ή γρήγορα...Χαιρέτα την την Αλεξάνδρεια που χάνεις.