πολύς κόσμος. Ευτυχώς είχα δίκιο... Το πήγαινε-έλα, με αφετηρία το κέντρο της Αθήνας, κράτησε δύο ώρες συνολικά, πολύ καλός χρόνος για τέτοια διαδρομή. Η ίδια η διαδρομή υπήρξε πλούσια σε εικόνες που αβίαστα επιβεβαιώνουν -ακόμη μια φορά- την επιβίωση των νεοελληνικών στερεότυπων: Ο 'πετυχημένος' μεσήλικας με την ξανθιά πιτσιρίκα και την porsche, η ανοησία προσωποποιημένη σε πιτσιρίκια ημίγυμνα και χωρίς κράνος επάνω σε μοιραία παπάκια, οι οδηγάρες - 'γαμάω'- με τις 'σφήνες' και την προκλητική συμπεριφορά, τις 'κότες' με τα 40 χλμ σε δρόμο ταχείας κυκλοφορίας κλπ κλπ
Ευχάριστη έκπληξη στην παραλία η κυρία που πλησίασε και ρώτησε πολυ ευγενικά αν ενοχλούμαστε από τα πιτσιρίκια της που έπαιζαν -χωρίς να θορυβούν σημαντικά, είν'αλήθεια - δίπλα στις ξαπλώστρες μας. Η κυρία μιλούσε 'σπασμένα' ελληνικά... Γιατί αυτό δε με εξέπληξε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου