Αφιερώνω την παρούσα φωτό (από ένα κυριακάτικο μεσημέρι στο Θησείο) στο φίλτατο constantinos και στις διατροφικές του επιλογές...Κι εις...λιπαρότερα!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Greek blog about Every day life, humour, relationships...Don't step on the grass though...
αλλά μην πατάτε το γρασίδι, παρακαλώ.
19 σχόλια:
Για μια στιγμή. Αν κατάλαβα καλά ο ψυχολογικός εκβιασμός που επιχειρείς είναι να τρώμε βραστά χόρτα και τσουκνιδόπιττες, άντε το πολύ πολύ και κανένα κρητικό παξιμάδι, για να μη γίνουμε όπως στη φωτό; Μα το ένα δεν αποκλείει το άλλο συντρόφισσα. Μπορούμε να τρώμε ό,τι θέλουμε, όσες θερμίδες κι αν έχει, με μέτρο. Στη Γαλλία οι γυναίκες διατηρούν τη σιλουέτα τους χωρίς να στερούνται γευστικές απολαύσεις. Τρώνε απ' όλα, αλλά όσο χρειάζεται, χωρίς μεσογειακή βουλιμία. Οι δε άντρες έχουν τα χαμηλότερα ποσοστά καρδιακών επεισοδίων στην Ευρώπη γιατί πίνουν με το φαγητό κόκκινο κρασί. Και μη μου πεις ότι η γαλλική κουζίνα είναι χαμηλή σε λιπαρά. Όσο σκέφτομαι το κολασμένο foie gras, τα φιλοζωικά μου αισθήματα και οι καημένες οι πάπιες γίνονται θύματα της υποκρισίας μου.
Καλά τα λες , giorgakis.
Επίσης, με τη συστηματική αερόβια άσκηση καίγονται όλα!
Το "γαλλικό παράδοξο" ε???
Όντως η ποσότητα είναι σημαντικότατος παράγοντας.
Όμως και οι προτάσεις του constantinos είναι λίγο υπερβολικές ... και παρμαζάνα στα μπιφτέκια και κασέρι από επάνω και λαδομπούκες βάλε και τις πατατούλες τις τηγανιτές (δεν τις ανέφερε αλλά θα τις τηγάνιζε επειδή ξέρει ένα μυστικό που τις κάνει πολύ τραγανες ... νιαμ νιαμ) ... και μετά γλυκό, φοντί ... κλπ κλπ.
Είμαμε να τρώμε τα πάντα άλλα όχι απαραίτητα στο ίδιο γεύμα.
Εγώ για παράδειγμα, αν τα είχα όλα αυτά μπροστά μου δεν ξέρω αν θα σταματούσα πριν τα φάω όλα (κατοχικό σύνδρομο? μα εγώ μεγάλωσα χωρίς 'κατοχή και πείνα' που λέει και ο Πανούσης) γιαυτό προτιμώ να προστατεύομαι αποφευγοντας τη στενή επαφή με τους πειρασμούς ... κάτι σαν τους καλόγερους δηλαδή.
Δηλαδή giorgakis βλέπεις να προσαρμόζεται αυτό το ιδεατό γαλλικό πρότυπο στα καθ'ημάς; Εγώ δε το βλέπω. Στην Ελλάδα τουλάχιστον. Αν η γιαγιά μου ήταν Γαλλίδα ..κατά το αν η γιαγιά μου είχε πατίνια....
Μωρ'τι μας λες!
Μια στιγμή!
Εγώ δεν γράφω καλά ή εσείς δεν με καταλαβαίνετε;
Για τηγανητές πατάτες δεν είπα τίποτα.
Για επιδόρπιο πρότεινα φράουλες, εναλλακτικά φοντί.
Για την ποσότητα, εσείς συμπεράνατε αυθαίρετα!
Λοιπόν, πειρασμοί δεν υπάρχουν. Υπάρχουν μόνο αδύναμοι χαρακτήρες. Αν πραγματικά δεν θες να φας, δεν τρως. Ας είσαι μέσα σε ένα εστιατόριο με τα καλύτερα φαγητά. Αν έφαγες είναι επειδή το ήθελες. End of story.
Μου αρέσει ο μεστός, πλήρης επιχειρημάτων, λόγος της Poupsi! :-)
Αγαπητέ , λατρεμένε Constantine …
Θα θέλατε να με υιοθετήσετε ?
Ε? pleeeeeeeeaze ?
Poups χα !
Υ.Γ.1 πολυαγαπημένε Constantine εγώ το τρώω όοοολο το φαγητό μου .ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΑΤΑΤΕΣ.
Υ.Γ.2 poyps χα !!
...υπάρχει και μια διαφορά.. οι Γάλλοι απολαμβάνουν.... κάθονται στο τραπέζι με τις ώρες... το γεύμα θυμίζει ιεροτελεστία... από την παρουσίαση των πιάτων και το σερβίρισμα.. μέχρι τον συνδυασμό των γεύσεων... Αντίθετα στην Ελλάδα για να πει κάποιος ότι έφαγε καλά.. λέει ότι "ξεκοιλιάστηκε" …δεν ξέρω γιατί, αλλά εξαγριώνομαι κάθε φορά που ακούω να το λένε…
Σίγουρα το φαγητό είναι απόλαυση.. αλλά άλλο αυτό.. και άλλο το βουλιμικό μπούκωμα που οδηγεί στο απεχθές θέαμα που μας έδειξε η poupsi..
εγώ τρώω τις πατάτες τηγανιτές... και άντε.. μετά τρώω και όοοοολο το φαγητό μου... constantinos.. να σε πω και εγώ...μπαμπάκα?
Ευπρόσδεκτοι όλοι, παιδιά μου!
Στην Ελλάδα, δυστυχώς, το "έφαγα καλά" σημαίνει "έφαγα πολύ"...
..Κάτι άλλο πολύ βασικό στο φαγητό είναι η παρέα… το περασμένο Σάββατο βρέθηκα στην Αδριανού με σούπερ παρέα.. καταναλώσαμε λίγα μεζεδάκια.. τσίπουρο και ..λεμονίτα!! εεε αυτό που έμεινε ήταν η παρέα.. αυτό μου έμεινε και όχι οι μπουκιές..
πόσες επίσης φορές το μεσημέρι –σε διάλλειμα από τη δουλειά - το γρήγορο φαγητό γίνεται απόλαυση με τη συντροφιά μιας φίλης της Διονυσίας «που έχει αχρωματοψία» (εμμμ στο χρώσταγα αυτό Διονυσία χρυσό μου…)
Καλό το φαγητό.. αλλά σαφώς καλύτερο είναι η παρέα με την οποία το μοιράζεσαι..
denangous, "χρυσό μου" θεώρησε ότι πατσίσαμε! Όσο για τα μάτια μου μην ανησυχείς. Βλέπω περισσότερα από όσα νομίζεις!
Μα καλή μου poupsi, αν ο άλλος θέλει να φάει μέχρι σκασμού, να τα ξεράσει όλα και μετά να ξαναφάει, έχει σημασία αν είναι Ρωμαίος, Έλλην ή Φράγκος; Οι κοιλιόδουλοι δεν έχουν εθνικότητα, όπως δεν έχουν ούτε κι οι επιβήτορες - πού είσαι σύντροφε Nikos με τα μεγάλα πατίνια.
Και για τους τελειομανείς της κουζίνας απόψε:
http://www.tanea.gr//Article.aspx
?d=20070510&nid=4702311
ξέχασες giorgakis να αναφέρεις ότι ούτε οι βλάκες έχουν εθνικότητα..
“….Το λιγότερο αξιεκτίμητο πρόσωπο της γαστρονομίας είναι, αναντίρρητα, ο κοιλιόδουλος. Ο κοιλιόδουλος τρώει...,πάλι τρώει....,συνεχώς τρώει, αλλά χωρίς μέθοδο χωρίς ευφυΐα, χωρίς πνεύμα. Τρώει γιατί πεινάει. Πάντα γιατί πεινάει. Πρόκειται για μια σωματική προδιάθεση, ανεξάρτητη από το πνεύμα του, για μιαν ακόρεστη όρεξη, για μια κυριαρχική ανάγκη των αισθήσεων. Ο κοιλιόδουλος είναι κάτι πολύ περισσότερο από ζώο και πολύ λιγότερο από άνθρωπο.
Εσείς οι αμφιτρύονες που το τραπέζι σας είναι πάντα πλούσιο, να προσέχετε αυτόν τον καταστροφέα· θα καταβροχθίσει το φαγητό σας χωρίς να αισθανθεί ότι του προσφέρατε κάποια ευχαρίστηση, χωρίς να το βρει ούτε καλό ούτε κακό: θανάσιμη ύβρις!”.
Nikolai Aslanovich Pirosmanashvili για την αντιγραφή denangous
ΥΓ...γιατί πιστεύω ότι την ίδια σχέση έχει ο οποιοσδήποτε "επιβήτωρ" με το σεξ?
Bingooooooooo!
Σωστός ο, συντοπίτης του Στάλιν, Pirosmanashvili!
ΥΓ: Σωστότατος και ο denangous!
Δημοσίευση σχολίου