Πέμπτη 17 Μαΐου 2007

One night at the zoo


Tόπος: Βar - restaurant στην περιοχή γηπέδου Παναθηναϊκού.
Χρόνος: Μεσοβδόμαδα.
Σκηνικό: Χλιδάτο.
Πρωταγωνιστές:
Παρέα υπ'αρ.1: Καμια δεκαπενταριά άτομα. Οι μισοί άνδρες μέσης ηλικίας και βάλε. Παντελονάκια, πουκαμισάκια, μανικάκια. Κάτι μεταξύ γιατρού-κλινικάρχη και ορκωτού λογιστή. Ξεχωρίζει ένα πενηντάρης, κοστουμαρισμένος, με σκληρά χαρακτηριστικά και μακρύ γκρίζο μαλλί. O "άνετος". Με το βλέμμα "φευγάτο", να "σκανάρει" συχνά το περιβάλλον.
Η υπόλοιπη παρέα τριαντάρες. Και ξανθές. Εκτός από μία. Εμφάνιση "καλές περιοχές Χολαργού". Μία ξανθή λάμπει περισσότερο από τις άλλες (χρυσά παπούτσια, χρυσή τσάντα -απομίμηση channel, μία
Πάρις Χίλτον σε λαϊκή εκδοχή). Η καστανή της παρέας όμως είναι που ελκύει τα βλέμματα. Ξέκωλο φουστάνι γαρ.

Στο επίκεντρο ο εορτάζων. "Πόσο νά'ναι, πόσο νά'ναι;!"Κοντός. Με στενό τζιν και κολλητό μαύρο μπλουζάκι. Ζώνη με τετράγωνη, χρυσή, εντυπωσιακή αγκράφα. Παρά τη φιλότιμη προσπάθεια, είναι εξήντα. Το κερένιο ερωτηματικό στην τούρτα βολικό αλλά ανεπαρκές να θολώσει τα νερά. Τα οποία νερά ταράζει αρκούντως η καστανή της παρέας. Το "ξέκωλο" (το κορίτσι δηλ. που φορούσε το ξέκωλο φόρεμα, συνεκδοχή, constantinos darling, ριμέμπερ;)χαριεντίζεται και επιδεικνύει κατά λάθος εξ επίτηδες το βρακάκι της.

Ο εξηντάρης - τζόβενο ως καλός οικοδεσπότης πάει πότε 'δω και πότε 'κει. Είναι χαρούμενος.

"Την καστανή θα την "πάρουν" όλα τα "τεκνά" το βράδυ, του viagra βοηθούντος" σχολιάζει κάποιος που παρακολουθεί τη σκηνή. Ο "άνετος" ίσως να απέχει, σκέφθηκα. Ήδη είχε εστιάσει το ενδιαφέρον του στο διπλανό τραπέζι με κάτι πιτσιρίκες... Το "ξένο" είναι πιο γλυκό.

Παρέα υπ'αρ.2: Ακριβώς πίσω από την προηγούμενη, αποτελούμενη από τρεις γυναίκες. Η μία στα τριάντα, μάλλον ευτραφής και ντυμένη συντηρητικά. Η άλλη μάλλον μικρότερη κι εντελώς αδιάφορης εμφάνισης. Αόρατη. Η τρίτη, συνομίληκη της δεύτερης, "όλα τα λεφτά": Φόρεμα μίνι με τεράστιες ασημένιες παγιέτες. Σχεδόν με ζάλισε.

Αφοσιωμένες στην κουβέντα τους, έριχναν πεταχτές ματιές τριγύρω κάπου-κάπου. Στοίχημα ότι, παρά την παγέτα, μόνες θα έμεναν. Και φυσικά μόνες θα έφευγαν. Λάθη στρατηγικής σημασίας. Δεν κάθεσαι, χρυσή μου, σε τραπέζι μακριά από το μπαρ και τους όρθιους. Που ούτως ή άλλως ήταν ελάχιστοι εκείνο το βράδυ. Και βασικά, ΔΕΝ κάθεσαι. Εδώ, στα "ορθάδικα", ο άλλος σχεδόν σου ακουμπά τον κ...λο και διστάζει να μιλήσει. Όχι να έχει να δρασκελίσει κι άδεια τραπέζια από πάνω!

Α, λίγο αργότερα "έσκασε μύτη" κι η Μιμή Ντενίση. Αεράτη και χαμογελαστή χάθηκε στα ενδότερα του μαγαζιού. Άν ήμουν άντρας και γκέι θα την είχα αφίσα στο δωμάτιό μου. Δεν είμαι όμως. Τουλάχιστον μέχρι στιγμής. Διότι με τόσα μεταλλαγμένα ουδείς γνωρίζει τα μέλλοντα να συμβούν...

11 σχόλια:

Constantinos είπε...

Εξαίρετο γράψιμο για πολλοστή φορά. Με βρίσκουν σύμφωνο και οι απόψεις σας, Poupsi.

To συγκεκριμένο μαγαζί έχει, σχεδόν πάντα, τέτοιου είδους θαμώνες...

ΥΓ: Θα την διαβάζω την γραμματική και το συντακτικό, κυρία!

Unknown είπε...

Σκέψη α : Και που βλέπεις το περίεργο ?
Από Γλυφάδα μέχρι Κηφισιά και από Περιστέρι μέχρι Σπάτα ισχύει το ίδιο πράγμα .
Από μπαράκι μέχρι σουβλατζίδικο και από μπουζούκια και κλαμπάκια μέχρι το Μεγάλη Βρετάνια .

Σκέψη βου : Καλά βρε poupsi.

Ένα τηλέφωνο , ένα sms , ένα μουμουες , ένα ταχυδρομικό περιστέρι τέλος πάντων , δεν μπορείς να στείλεις ? Να έρθουμε να χαζέψουμε την καστανή κι εμείς ...
Μικρά παιδάκια είμαστε ...

:-)

chic in greek είπε...

Ποιά τα απαραίτητα αξεσουάρ ενός 'επιτυχημένου' νεοέλληνα? ... μμμ ... αυτοκίνητο (4χ4 - τεραστίων διαστάσεων με φιμε τζάμια) ... πούρα (επίσης τεραστίων διαστάσεων) ... ρολόγια (χρυσά και ξανά μανά τεραστίων διαστάσεων και πολυπλοκότητας) ... και φυσικά 'φρέσκο κρέας', το οποίο αφού δεν μπόρεσε να το χαρεί νέος, το αγοράζει τώρα που επιτέλους έχει λεφτά ... ώστε να τον δουν οι συνομίλικοι του και να ζηλέψουν.
Το 'κρέας' από την άλλη έχει αποφασίσει να μπορέσει να παζαρέψει όσο το δυνατόν καλύτερη τιμή με τον αγοραστή και χρησιμοποίεί όλα τα μέσα γιαυτό. Και αν καταφέρει και παντρευτεί κανέναν, θα υποφέρει καμία 20αριά χρόνια μέχρι να πεθάνει ο 'πετυχημένος' και να τον κληρονομήσει ... και μετά θα αγοράσει αυτή κανένα τεκνό ... μια χαρά!!!!!

ΥΓ: Συμφωνώ για Μιμή. Κι ας χτυπιέται ο Λαζόπουλος ... άλλωστε που ξέρει αυτός από γυναίκες.

Giorgakis είπε...

Γιατί πάτε σε τέτοια μέρη;

poupsi's garden είπε...

Διότι το μέγαρο δεν έχει πάντοτε παραστάσεις της αρεσκείας μας.

denangous είπε...

φοβερό κείμενο poupsi... άλλο ένα στη συλλογή σου.. που φαντάζομαι κάποια στιγμή να γίνει βιβλίο με νουβέλλες..
Όσο για το μέρος... και για τόσα άλλα μέρη... όλων των ειδών που γεμίζουν από όλα αυτά που περιγράφεις.... τι υπέροχο σπόρ το χαζευτήρι!!! νάναι καλά οι άνθρωποι που μας το προσφέρουν..

poupsi's garden είπε...

Σας μερσώ...

chic in greek είπε...

χμμμ ... συμφωνώ με τον denangous ως απάντηση στον giorgakis.
Κι εμένα μ' αρέσει το crowd watching όχι μόνο ως σπορ αλλά και σαν παρατήρηση των κοινωνικών τάσων και αλλαγών. Τώρα αν υπαρχει και κανένα 'ξέκωλο' στο crowd ... ε!! τι να κάνουμε ... θα το ανεχτούμε κιαυτό!!!

i-Reporter είπε...

"Φατε ματια ψαρια και κοιλια περίδρομο" ελεγαν καποτε.....- Ξεκωλα και fake lame καταστασεις που ξεχειλωνουν σαν....εγχειρισμενες αδελφες....- ολα τα κειμενα ειναι πολυ καλα γραμμενα και στο τελος οντως θα γινουν μια ωραια νουβελα. One night...stand?

Giorgakis είπε...

Σύντροφε, νόμιζα πως μας αποχαιρέτησες οριστικά. Η παρέμβασή σου όπως πάντα κόσμια και ουσιαστική, πλην ουδόλως μου έλειψε. Αντίο.

i-Reporter είπε...

Συντροφε giorgakis, ετσι ειναι η ζωη. Μας βγαινει με...φλας. Μη στενοχωριεσαι. Μου αρεσε η φωτογραφια και η ιστορια της φιλης μου.....