Greek blog about Every day life, humour, relationships...Don't step on the grass though...
Τετάρτη 25 Ιουλίου 2007
Καίγομαι!
Αφρική γίναμε. Ουφ. Σκάω. Ο γάτος εντοπίζει με τη μία air condition σε λειτουργία και στήνεται από κάτω. Δε γράφω τίποτε άλλο. Εξοινόμηση ... ενέργειας! Καλή επιβίωση you all!
Επέστρεψα προχθές από τις διακοπές μου.. ύστερα από σχεδόν 10 μέρες δίπλα (και μέσα) στη θάλασσα.. φτάνοντας στην Αθήνα με τύλιξε ένα καυτό ρεύμα… αλλά πήγαινα σπίτι μου.. στο μπάνιο μου.. στο κρεβάτι μου… μεγάλο πράγμα και αυτό… Στη δουλειά, τα στόμια του κλιματισμού βογκούν.. και με το ζόρι καταφέρνουν να κατεβάσουν τη θερμοκρασία στους 27.4 βαθμούς.. Αλλά δεν βαριέσαι… Δόξα τω Θεώ.. καλοκαίρι νάναι ..και ότι νάναι… και εμείς νάμαστε καλά να (ψιλο)γκρινίαζουμε.. για τη ζέστη.. για τη ραστώνη.. για το χρώμα του καλαμακιού στον φραπέ μέτριο με λίγο γάλα..
Εγώ από την άλλη, αποφάσισα από φέτος ότι δεν μου αρέσουν πλέον τα καλοκαίρια. Μου άρεσαν όταν ήταν 'μεσογειακά' ... τώρα αυτά τα 'υποσαχάρια' ... δεν είναι του γούστου μου.
Οταν στα 9 μου διάβασα το "Νονό" (προσεγμένο κόκκινο σκληρό εξώφυλλο, εντυπωσιάστηκα κι απ΄ όσα άκουγα από τους μεγάλους, που είχαν δει την ταινία), αποφάσισα τι σταδιοδρομία θα ακολουθούσα: Θα γινόμουν consiliere στη μαφία. Μετά από κάποιο καιρό κατάλαβα πως στην Ελλάδα η μαφία δεν ήταν αυτή ακριβώς που είχα γνωρίσει στις σελίδες του μυθιστορήματος του Μάριο Πούτσο (ε, μα ναι...έτσι προφέρεται το Puzzo). Aπόντος, λοιπόν, του Αλ Πατσίνο, έδωσα στον εαυτό μου μερικές εναλλακτικές: Εκτός από δικηγόρος, μπορούσα να γίνω, επίσης, σκηνοθέτης, ηθοποιός και δημοσιογράφος. Μέσα σε κάποια από αυτά, ενήλικη πλέον, πλατσουρίζω, ασκώ βιοπορισμό, χόμπι, "σκοτώνω" το χρόνο μου, ξεγελώ τον εαυτό μου ή και τους άλλους, ενθουσιάζομαι, καταβαραθρώνομαι, ξεχνιέμαι, ζω.
4 σχόλια:
Επέστρεψα προχθές από τις διακοπές μου.. ύστερα από σχεδόν 10 μέρες δίπλα (και μέσα) στη θάλασσα.. φτάνοντας στην Αθήνα με τύλιξε ένα καυτό ρεύμα… αλλά πήγαινα σπίτι μου.. στο μπάνιο μου.. στο κρεβάτι μου… μεγάλο πράγμα και αυτό… Στη δουλειά, τα στόμια του κλιματισμού βογκούν.. και με το ζόρι καταφέρνουν να κατεβάσουν τη θερμοκρασία στους 27.4 βαθμούς..
Αλλά δεν βαριέσαι… Δόξα τω Θεώ.. καλοκαίρι νάναι ..και ότι νάναι… και εμείς νάμαστε καλά να (ψιλο)γκρινίαζουμε.. για τη ζέστη.. για τη ραστώνη.. για το χρώμα του καλαμακιού στον φραπέ μέτριο με λίγο γάλα..
denangous said:
καλοκαίρι νάναι ..και ότι νάναι
..............
Εγώ από την άλλη, αποφάσισα από φέτος ότι δεν μου αρέσουν πλέον τα καλοκαίρια. Μου άρεσαν όταν ήταν 'μεσογειακά' ... τώρα αυτά τα 'υποσαχάρια' ... δεν είναι του γούστου μου.
27 Ιούλιος 2007 9:17 πμ
Ήμουν Μήλο για μια εβδομάδα, μια χαρά ήταν, τώρα πάλι πίσω, τι να κάνουμε...
Ευτυχώς έχουμε τα κλιματιστικά!
Δημοσίευση σχολίου