Πρώτον, η φράση μου, που αναφέρεις, είναι διαπιστωτικής φύσης. Δεν περιέχει αξιολογική κρίση. Δεύτερον, τον προβληματισμό μου επί της ουσίας θα την γράψω όταν αναρτήσω και τις φωτό. Τρίτον, θα ξεκινήσω από εκεί διότι τα υπόλοιπα θέλουν περισσότερο δουλειά από μέρους μου και αυτές τις μέρες δεν έχω χρόνο... Και, άλλωστε, μου αρέσει να ακολουθώ την κλιμάκωση από το έλασσον προς το μείζον. Είναι πιο ενδιαφέρον, νομίζω.
Οταν στα 9 μου διάβασα το "Νονό" (προσεγμένο κόκκινο σκληρό εξώφυλλο, εντυπωσιάστηκα κι απ΄ όσα άκουγα από τους μεγάλους, που είχαν δει την ταινία), αποφάσισα τι σταδιοδρομία θα ακολουθούσα: Θα γινόμουν consiliere στη μαφία. Μετά από κάποιο καιρό κατάλαβα πως στην Ελλάδα η μαφία δεν ήταν αυτή ακριβώς που είχα γνωρίσει στις σελίδες του μυθιστορήματος του Μάριο Πούτσο (ε, μα ναι...έτσι προφέρεται το Puzzo). Aπόντος, λοιπόν, του Αλ Πατσίνο, έδωσα στον εαυτό μου μερικές εναλλακτικές: Εκτός από δικηγόρος, μπορούσα να γίνω, επίσης, σκηνοθέτης, ηθοποιός και δημοσιογράφος. Μέσα σε κάποια από αυτά, ενήλικη πλέον, πλατσουρίζω, ασκώ βιοπορισμό, χόμπι, "σκοτώνω" το χρόνο μου, ξεγελώ τον εαυτό μου ή και τους άλλους, ενθουσιάζομαι, καταβαραθρώνομαι, ξεχνιέμαι, ζω.
4 σχόλια:
Καλά, από το ταξίδι στις ΗΠΑ αυτό βρήκες να ανεβάσεις πρώτο;;;
Εσύ δεν έγραφες "Η εξοικείωση οδηγεί μοιραία στην αποδοχή. Η αποδοχή στη θεσμοθέτηση. Αυτά." ;
Τι έγινε τώρα;
Πρώτον, η φράση μου, που αναφέρεις, είναι διαπιστωτικής φύσης. Δεν περιέχει αξιολογική κρίση.
Δεύτερον, τον προβληματισμό μου επί της ουσίας θα την γράψω όταν αναρτήσω και τις φωτό.
Τρίτον, θα ξεκινήσω από εκεί διότι τα υπόλοιπα θέλουν περισσότερο δουλειά από μέρους μου και αυτές τις μέρες δεν έχω χρόνο... Και, άλλωστε, μου αρέσει να ακολουθώ την κλιμάκωση από το έλασσον προς το μείζον. Είναι πιο ενδιαφέρον, νομίζω.
το σημαντικό είναι ότι επέστρεψες...
welcome back... big apple girl..
Καλώς σας βρήκα,
Δημοσίευση σχολίου