Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 2009

Η κουφή, οι βάρβαροι και οι ιπτάμενοι αρουραίοι

Έχω μια ευαισθησία στο θόρυβο. Για να καταλάβετε, κοιμάμαι σχεδόν μονίμως με ωτοασπίδες και όταν ταξιδεύω έχω πάντα ένα κουτάκι από δαύτες στην τσάντα μου. Στον πολυκατοικία όπου μένω είχαμε ανέκαθεν πρόβλημα με τον απο πάνω μας. Τόσο ο μπάρμπα Διονύσης όσο και η συμβία του ήσαν θεόκουφοι. Θυμάμαι έντονα τον πατέρα μου να επιστρατεύει το γνωστό σκουπόξυλο και να χτυπά το ταβάνι κάθε φορά που η κατάσταση εξετρέπετο... Τα τελευταία χρόνια, λίγο πριν ο κουφός συγκάτοικος αποδημήσει εις Κύριον είχε προμηθευτεί ακουστικά προς μεγάλη ικανοποίηση όλων μας. Συνήθεια, που μετά το θάνατό του, υιοθέτησε και η κουφή χήρα, αν κρίνω από το αποτέλεσμα (ησυχία). Τον τελευταίο καιρό όμως, παραδόξως, η χήρα ξεσαλώνει. Το τι ελληνική ταινία έχω παρακολουθήσει χωρίς τη θέλησή μου εξαιτίας της υψηλής έντασης της τηλεόρασης στον πάνω όροφο, δε λέγεται! Δυο μέρες τώρα, η τηλεόραση ανοίγει κατά τις ... 11 το βράδυ, όταν δηλαδή ο φυσιολογικός κόσμος ησυχάζει.
Η κουφή γραία ήρθε να προστεθεί σε ένα επίσης νέο φαινόμενο, τις γκαρίλες των Πακιστανών (;) που νοικιάζουν ένα παράπηγμα στην ταράτσα γειτονικού διώροφου. Ως γνήσιοι εκπρόσωποι των βαρβαρικών φυλών στις οποίες ανήκουν, οι μαυριδεροί γείτονες αλαλάζουν στην ταράτσα καθημερινά καθώς την έχουν μετατρέψει σε ένα είδος σαλονιού και δέχονται εκεί τους φίλους τους. Όταν δεν ομιλούν την γλώσσα τους (η άρθρωση της οποίας ωθεί τον ομιλούντα να ανοιγοκλείνει διάπλατα το στόμα και να εκτοξεύει φραστικά βλήμματα οδυνηρά στα συνηθισμένα σε πιο εκλεπτυσμένες μορφές λεκτικής επικοινωνίας ευρωπαϊκά ώτα), τότε, τινάζουν! Μαζεύονται δυο-τρεις και κοπανούν τα στρώματά τους, τα μαξιλάρια τους κλπ. Κι όλα αυτά σε ώρες κοινής ησυχίας.
Τέλος, προς μεγάλη μου δυστυχία, επανακάπτουν στο μπαλκόνι μου τα κωλόπουλα, που είναι γνωστά και ως 'ιπτάμενοι αρουραίοι'. Εδώ κι ένα χρόνο οι ειδικές ακίδες απωθούσαν τα περιστέρια, έλα όμως τώρα που τα μ.......να εντόπισαν κενό στο σύστημα κι όλο πιο συχνά εγκαθίστανται έξω από το δωμάτιο παράγοντας τον γνωστό και άκρως απεχθή ήχο.

Φίλτατοι, οι ωτοασπίδες πλέον δεν μπορούν να ανταποκριθούν πλέον στο έργο τους. Το '100' δεν έρχεται συνήθως στις περιπτώσεις διατάραξης κοινής ησυχίας (έχουν σπουδαιότερο έργο προφανώς, τραβάνε τα μουστάκια των Κρητικών στο λιμάνι). Είμαι σε απόγνωση. Τι να πράξω;

5 σχόλια:

poupsi's garden είπε...

...σαν να μην έφταναν όλ'αυτά, χθες περί τις έντεκα το βράδυ, κάποιος ηλίθιος άρχισε να κάνει ... επισκευές στο διαμέρισμά του...ΕΛΕΟΣ.

Giorgakis είπε...

Βάλε ένα κοχλιακό εμφύτευμα αυξομειούμενης έντασης και καθάρισες!

poupsi's garden είπε...

...εγώ πάλι σκέφτομαι να αγοράσω καν'να καλάσνικοφ...Εμαθα ότι είναι διαθέσιμα στην πιάτσα καμια δεκαριά...

poupsi's garden είπε...

...το 'εμφύτευμα' που λες τι ειναι; Ξένο σώμα μέσα στο αυτί μου δεν ανέχομαι.

Constantinos είπε...

(Συμφωνώ σε όλα όσα λες. Γιατί δεν έχεις κάνει παρατήρηση στην γηραιά κυρία; )
Nα φύγεις.