The Quiet Man

Τάκης. Μέτριας εμφάνισης και μάλλον μέτριας ευφυίας. Το ατού του; Η "ωραία οικογένεια" που έστησε με την συμπαθητικούλα Κούλα και τα δύο -αντιπαθητικά ειν'αλήθεια- κουτσούβελα που αράδιασαν έτσι διότι "προορισμός του ανθρώπου είναι να κάνει οκογένεια", διότι "αν δεν κάνεις παιδιά, δεν έχεις κάνει τίποτε" κι άλλα τέτοια...

Δημόσιος υπάλληλος. Με φωτογραφίες της οικογένειας στο πορτοφόλι του. Με τα κατορθώματα του Κωστάκη και της Γιαννούλας στην άκρη των χειλέων του κι ανεξαρτήτως του θέματος συζητήσεως. Γιατί "ο μπαγάσας ο μικρός είναι πολύ έξυπνος!". Και γιατί η οκτάχρονη Γιαννούλα -μια μικρογραφία της υπουργού Παιδείας χωρίς την τσάντα- έχει μεγάλο ταλέντο στο μπαλέτο, όπως λέει η συνοικιακή χοροδιδασκάλισσα.

Κι αυτός με το χαμόγελο. Και με τα μπαγκάζια στη σχάρα του toyota κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα που πάνε να επισκεφθούν τους παπούδες στην επαρχία. Το ταψί με την κοτόπιτα όμως -πεσκέσι για τον παππού- το φυλάνε μες στ'αμάξι. Η Κούλα, βλέπετε, είναι εξαίρετη νοικοκυρά. Και τα παιδιά της και τον άντρα της τους έχει όλους "του κουτιού". Και μορφωμένη. Πτυχιούχος της ΑΣΣΟΕ, λογίστρια. Ο Τάκης ακτινοβολεί απο οικογενειακή ευτυχία. Δυο χρόνια αίσθημα είχε με την Κούλα. Και τώρα νιώθει δικαιωμένος για την επιλογή του και το διατυμπανίζει.

Τουλάχιστον όσο βρίσκεται σε ακτίνα λίγων χιλιομέτρων από την εστία του. Διότι όταν απομακρύνεται από αυτήν....άστα να πάνε.

Πλήρης μεταμόρφωση. Το μάτι θολώνει. Τα ρουθούνια πάλλονται από προσδοκία. Προσδοκία ποδόγυρου. Προσδοκία με απόγνωση μαζί.

"Δεν μπορούσαμε να τον συγκρατήσουμε!" διηγείται ο Χρήστος, συνάδελφος του Τάκη, αναφερόμενος σε μία από τις λίγες φορές που βρέθηκε εκτός Ελλάδος για υπηρεσιακούς λόγους κι είχε την ατυχία να συνοδεύεται από τον "οικογενειάρχη-πρότυπο".

"Δεν ήθελε να ξεκολλήσει από μία καφετέρια διότι σε απόσταση πενήντα μέτρων βρίσκονταν κάτι νιάνιαρα, που ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ είχαν καταδεχθεί να του ρίξουν μια ματιά. Η απλή περιέργεια των σε εφηβική ηλικία άχαρων Γερμανίδων είχε εκτοξεύσει τη...λίμπιντο του Τάκη στα ύψη.

"Μετά, μας ζήταγε πουτάνες!" συνεχίζει ο Χρήστος. "Βρε χριστιανέ μου, που να τις βρούμε τις πουτάνες εδώ πέρα. 'Ενα γερμανικό κωλοχώρι του κερατά είναι, αμάν να τελειώνουμε να φύγουμε μια ώρα αρχύτερα" του έλεγαν.

"Ρε μαλάκα, ένα τεταρτάκι από το σπίτι σου στην Αθήνα έχει "πιάτσα". Να, κάτι δίμετρες. Πού να τρέχεις εδώ τώρα!" του ξαναλέγανε. Τίποτε αυτός. Κατέστρωσε σχέδιο κανονικό. Ξύπνησε ξημερώματα, πήρε λεωφορείο, τρένο και πήγε στην πιο κοντινή πόλη, καμια εξηνταριά χλμ μακριά απο το χωριό. Ποτέ δεν έμαθαν τι ακριβώς επέτυχε εκεί. Ο Τάκης γύρισε εξίσου αλαφιασμένος όσο ήταν όταν έφυγε.

Κι η Κούλα δεν έμαθε ποτέ τίποτε. Αυτή είναι σίγουρη για το άμεμπτον του χαρακτηρος του Τάκη.

'Οπως κι η Αλίκη δεν έμαθε ποτέ για τον Οδυσσέα.

Που στο περιθώριο του ιατρικού συνεδρίου, πήγε με τους συναδέλφους σε "μασαζάδικο" και "πήρε τρεις πουτάνες μαζί, τόση μανία είχε!", όπως μετέφερε χαρακτηριστικά ένας συνάδελφός του.

Ο συγκροτημένος επιστήμονας, με την ήσυχη ζωή, εζήλωσε τον βίον του Χιου Χέφνερ. "Και πλήρωσε ο μαλάκας και με πιστωτική κάρτα" όπως επεσήμανε γελώντας ο συνάδελφος...