Σεισμός στην Ανδραβίδα

Μου έλεγαν προ ημερών για ένα ξενοδοχείο πέντε αστέρων στην Σεούλ. Εκτός από τα αυτονόητα σχεδιαγράμματα και υποδείξεις για τον τρόπο διαφυγής, σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, που υπήρχαν σε κάθε διάδρομο, τα (δίκλινα προφανώς) δωμάτια διέθεταν δύο πυροσβεστήρες ενώ εντός προθήκης βρίσκονταν ισάριθμες αντιασφυξιογόνες μάσκες, φακός κι άλλα χρειώδη ... Οι ασκήσεις πυρασφάλειας γίνονται εκεί συχνά - πυκνά, όπως μου μετέφερε εντυπωσιασμένος φίλος που βρέθηκε εκεί πρόσφατα.
Τα θυμήθηκα αυτά εξ αφορμής του σεισμού στην Ανδραβίδα. Αναπόφευκτα, η ελληνική προχειράντζα κι ανοργανωσιά έρχονται στο μυαλό. Εδώ ξοδεύουν εκατομμύρια για πολυτελείς υποδομές αλλά αποφεύγουν να επενδύσουν σε μέτρα ασφαλείας (ή το πολύ - πολύ, για τα μάτια τοποθετούν καν'να ληγμένο πυροσβεστήρα σε καμιά γωνία).
Πριν από χρόνια, σε μία παράσταση στου Ρέντη (εκεί που είναι το allou fun park), υπήρξα μάρτυρας σε διαμαρτυρία θεατή που εξανέστη επειδή τα μέτρα ασφαλείας ήταν ανύπαρκτα: Το πλήθος του κόσμου μέγα, οι δυνατότητες διαφυγής σε περίπτωση πυρκαγιάς ανύπαρκτες. Ακριβοί στα πίτουρα και φθηνοί στ'αλεύρι. Κι η ανθρώπινη ζωή πλήρως απαξιωμένη στην Ελλάδα των χονδρεμπόρων, των 'νονών' και των βαρβάρων.