Ο Έλληνας στο σεισμό φαίνεται

Το γλεντάγανε, που λέτε, οι Πατρινοί, εξ αφορμής μίας βάφτισης κι ο σεισμός τους βρήκε να πάνω στο γλεντοκόπι. Το σχετικό βίντεο προβλήθηκε από τα κανάλια τις δύο τελευταίες μέρες κι απεικονίζει εύγλωτα το ελληνικό ταμπεραμέντο: Με το που άρχισε, λοιπόν, να κουνάει παράτησαν οι όρθιοι το χορό κι οι καθιστοί τα τραπέζα κι άρχισαν να πηλαλάνε όλοι σαν καρτούν από δω κι από κει. Κι απ΄όσο επέτρεπε το πλάνο να δει κανείς, όχι, δεν έσπευσαν να χωθούν κάτω από τραπέζια. Απλά άρχισαν να τρέχουν.... Και να πεις ότι δεν ξέρουμε από σεισμούς...Και να πεις ότι δεν μας έχουν παπαριάσει τα αυτιά οι σεισμολόγοι γι'αυτά που οφείλουμε να κάνουμε κατά τη διάρκεια ενός σεισμού...
Σκηνές σαν κι αυτή φέρνουν στο μυαλό μου εικόνες που μετέδωσαν τα διεθνή ΜΜΕ από το Λονδίνο, κατά τα τρομοκρατικά χτυπήματα της 7ης Ιουλίου 2005, τα φονικότερα στην ιστορία της βρετανικής πρωτεύουσας.
Κατά τη διάρκεια της μείζονος αυτής κρίσης, η πλειονότητα των Βρετανών που είχαν την ατυχία να βρεθούν στα σημεία -στόχους επέδειξε ψυχραιμία και αξιοπρέπεια. Πώς βγαίνουν εδώ και τσιρίζουν οι διάφοροι θείοι, επειδή πλημμύρισε το αυθαίρετο (που όφειλαν να ΜΗΝ έχουν χτίσει) στο ρέμα; Καμία σχέση.
Παλιά η ιδιοσυγκρασία του Ελληνα εμπεριείχε και μία ανοιχτοκαρδοσύνη... Τώρα, που όλα τα έκανε σκόνη ο φιλοτομαρισμός κι η ιδιοτέλεια (όπως τα εξέθρεψε και τα γιγάντωσε η εικοσαετής 'πράσινη' διαδικασία αποκαθήλωσης των πάντων), μας έμεινε μόνο η υστερία, το 'χύμα' κι η επιρρέπεια στον πανικό. Α, ναι. Κι ο Αλαβάνος.