Eνα παράξενο ζευγάρι

Είχα ακούσει για την ιστορία τους από τα χείλη της μαμάς. Ήταν κι εκείνοι θαμώνες στο σύλλογο "Η Αθηνά" (βλ.προηγούμενο post).
Εκείνος πενήντα και, φιγούρα ψηλόλιγνη με πρόσωπο σκαμμένο από το χρόνο και με επαρκή ποσότητα γκρίζων τριχών στην κεφαλή του. Στα νιάτα του ενδεχομένως να ήταν και γόης. Διαζευγμένος. Είχε, λέει, μικροπαντρευτεί. Με παιδιά: Δύο κόρες γύρω στα τριάντα. Από τη μία φορά που τον είχα δει, θυμάμαι μόνο το τσιγάρο να σιγοκαίει συνέχεια στο χέρι του. Τόσο η μητέρα του όσο και ο αδελφός του ο Σοφοκλής -ένας επίσης ψηλός αλλά άχαρος τύπος- τιμούν δεόντως το σύλλογο. Δεν υπάρχει ομιλία που να μην παρακολουθήσουν. Δεν υπάρχει εκδρομή που να μη συμμετάσχουν.
Εκείνη μόλις 28 ετών. Κοντούλα λεμονιά. Πολύ κοντούλα όμως. Και πισώβαρη. Καστανή με συμπαθητικό προσωπάκι. Κι ίσως λίγο χαζούλα. Λέει ότι σπούδασε -Κύριος οίδε που- νηπιαγωγός. Τώρα όμως εργάζεται σε εταιρία μεταφορών. Εκείνος κι εκείνη, λοιπόν, είναι το παράξενο ζευγάρι. Διατηρούσαν δεσμό δύο - τρία χρόνια και πρόσφατα παντρεύτηκαν. Τα παιδιά του δεν πήγαν στο γάμο. Ούτε οι γονείς της.
Χθες ήταν κι εκείνοι στο χορό. Και χόρεψαν με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο, καθώς η νύφη με το ζόρι ξεπερνά σε ύψος τη μέση του γαμπρού. Είχε τυλίξει τα χεράκια της στη μέση του και τέντωνε το κεφαλάκι προς τα πάνω να τον βλέπει. Αν δεν ήξερε κανείς περί τίνος επρόκειτο, ίσως να ενόμιζε ότι ένας κύριος χορεύει με την εγγονή του ή κάτι τέτοιο. Γλυκόπικρο συναίσθημα με κυρίευσε εκείνη την ώρα. Το θέαμα αντικειμενικά ήταν λίγο γελοίο. Σε μία δεύτερη ανάγνωση όμως, το ζευγάρι απέπνεε ευτυχία. Μία ευτυχία ίσως λίγο καταθλιπτική για τα δικά μας τα γούστα. Αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Προφανώς πολλά τους ενώνουν. Ενας αυθόρμητος αναθεματισμός της γηραιάς μητέρας του γαμπρού, ενώπιον τρίτων λίγες μέρες πριν, είναι διαφωτιστικός: "Τι θα κάνουμε, βρε παιδί μου, με αυτά τα viagra;! Με τις χούφτες τα παίρνει!". Ρόμπα τον έκανε τον ανθρωπάκο η μαμά. Δε βαριέσαι. Αρκεί που τα γαλάζια χαπάκια τον κάνουν 'τούρμπο'. Αυτό μετράει τώρα. Και για λίγο ακόμη...