Το μόνο καλό της μέρας τούτης, που πέρασε με νεύρα κι απογοήτευση, για πράγματα σημαντικά κι ασήμαντα, ο Λεωνίδας και οι "300". Συγκλονιστικό....Κλάψαμε οι γυναίκες κιόλας..."Μα το τέλος ήταν γνωστό" σχολιάζει ένας από την παρέα. Οκ, άλλη φορά δε θα ξανακλάψω σε κηδεία.
1 σχόλιο:
γιατι θα πρέπει να δώσετε λογαριασμό για τους λόγους που δακρύζετε? σε όποιον δεν κατάλαβε γιατί κλάψατε για ένα τέλος γνωστό σε όλους... θα απαντούσα ότι τα δάκρυα σας..και ίσως και τα δικά μου.. δεν είναι ήταν για το τέλος... αλλα για ότι οδήγησε σε αυτό... και για ότι το ακολουθεί... και κυρίως γιατί μια χολυγουντιανή ταινία για το παρελθόν δείχνει πόσο θλιβερό είναι το παρόν μας..
Δημοσίευση σχολίου