Δερματολόγος-Eναλλακτικός (paparia mandoles)

Ο Ηλίας έχει αυτό που λέμε "τρικυμία εν κρανίω". Παιδί από τον Ασπρόπυργο, πήγε στη Βουλγαρία, όπου και σπούδασε ιατρική, "παντρευτική" (γύρισε πίσω με μία ... Βουλγαρίδα -επιτρέψτε αυτό το ...tribute to Angela!) και στη συνέχεια επανέκαμψε στα πατρώα εδάφη.
Κατά τη διάρκεια της ειδικότητάς του, με απασχολούσε κατά καιρούς με προβληματισμούς, που αφορούσαν αποκλειστικά και μόνο ρηχές -και κατά κανόνα εξαιρετικά βαρετές- συναισθηματικές υποθέσεις:
Τη μία, είχε πάρει στο κατόπι μία ιντερνετική γνωριμία, που τον έσερνε σε "κοσμικά κέντρα" του Περιστερίου, την άλλη έσκαγε από ζήλια επειδή εκείνη η"πανέξυπνη",η"καλλιεργημένη" (κατ'αυτόν πάντα) σπουδάστρια ΤΕΙ Ζωικής Παραγωγής του δήλωνε ότι ήταν πολύ ελεύθερη για να δεσμευτεί σε εκείνον αποκλειστικά (λες κι εκείνος, παντρεμένος ων, θα μπορούσε να της χαρίσει αποκλειστικότητα). Σε κάποια φάση τον θυμάμαι να έχει πιστέψει ότι είναι μακράν το γοητευτικότερο σερνικό αττικοβοιωτίας, women killer και λίγα λέω...
Στα τριανταπέντε του ο Ηλίας επεδείκνυε αξιοσημείωτη ψυχοσυναισθηματική ανωριμότητα, βιώνε προβληματισμούς ενός 16χρονου εφήβου και αντιδρούσε ακόμα χειρότερα, ωσάν να ήταν πεντάχρονο.
Κι επειδή κι εγώ άνθρωπος είμαι και η πραότητα δεν αποτελεί ίδιον του χαρακτήρα μου, πολλές φορές είχαμε σφοδρές λεκτικές αντιπαραθέσεις και διακοπή "διπλωματικών σχέσεων" επί μήνες.
Αλλά, όπως έχω υπαινιχθεί ήδη σε άλλο post, είμαι fan των ζωολογικών κήπων και της ...βιοποικιλότητας.
Σήμερα, λοιπόν, μετά την ολοκλήρωση της ειδικότητάς του, ο Ηλίας έχει μπει στα δύσκολα προσπαθώντας να ασκήσει ελεύθερο επάγγελμα. Οι ανόητες περί τον ποδόγυρο ενασχολήσεις του καλά κρατούν μα η αγωνία επαγγελματικής καταξίωσης έχει αρχίσει και τον βαραίνει. Προσπαθώντας να ισορροπήσει τις αριστερές καταβολές, -που νομίζει πως έχει ή πρέπει να έχει-, με τη σφοδρή επιθυμία του για έξοδο από την αφάνεια, πολύ πρόσφατα ανακάλυψε την...οικολογία!
Πριν από κάποιους μήνες με πήρε τηλέφωνο μες στον ενθουσιασμό για να μου πει οτι ανασυντάσσεται ο (μηδέποτε συγκροτημένος) χώρος των Ελλήνων οικολόγων και πως τώρα, που ήταν νωρίς, ήταν ευκαιρία να 'χωθούμε', να αναδειχθούμε, να καταλάβουμε τα ...καλά τα πόστα!
Δε σχολίασα τον προφανή οπορτουνιστικό χαρακτήρα της πρότασής του. Βαριόμουν. Πέρασε κάποιος καιρός και ο Ηλίας "ξαναχτύπησε" προχθές:
-"Έχασες που δεν ήρθες στο συνέδριο. Γνώρισα εξαιρετικούς ανθρώπους. Θέλουμε να φτιάξουμε ένα δυνατό πράσινο κόμμα στην Ελλάδα".
-"Μάλλον κάποιοι θέλετε να ... "φτιαχτείτε" μέσα από ενα δυνατό πράσινο κόμμα" του αντιγύρισα.
- "Α, δε μπορείς να μ'εκνευρίσεις πια. Ελέγχω τα νεύρα μου. Είμαι πολιτικός τώρα!" (όσο εγώ είμαι ο Στάθης Ψάλτης...)
Ο καημένος ο Ηλίας ο ...εναλλακτικός. Που να φανταστεί πως η συμμετοχή σε ένα συνέδριο σε κάνει πολιτικό όσο η παρακολούθηση ενός ουράνιου φαινομένου σε κάνει αστροφυσικό.
Αντε βρε Ηλία, και με εκπομπή στο "Τηλεφώς", σου εύχομαι!