Το περίφημο λευκό κουτάκι έχει χαθεί χρόνια τώρα, από το σεισμό του 1999. Παρόλ'αυτά, ακόμη ελπίζω ότι κάποια στιγμή θα εμφανιστεί και πάλι, ως δια μαγείας, με το περιεχόμενό του άθικτο: Την καρφίτσα της γιαγιάς με το μπριγιάν - δώρο του παππού την εποχή των παχέων αγελάδων, το δαχτυλίδι με το σμαράγδι (επιβράβευση της εισαγωγής στο πανεπιστήμιο), το βαφτιστικό μπριγιαντένιο σταυρό...
Το κόκκινο τσαντάκι και το i pod, ως πιο πρόσφατες απώλειες -λίγων μόνο μηνών- έχουν περισσότερες πιθανότητες να βρεθούν και γι'αυτό το λόγο δεν έχω αρχίσει ακόμη να τα κλαίω.
'Ολα χαμένα μέσα στο σπίτι, στη "μαύρη τρύπα", που τελικά από οικογενειακό αστείο τείνει να αποκτήσει υπόσταση, ως μοναδική διαθέσιμη αιτιολογία των απωλειών.
Όλα αυτά επί καιρό με προβληματίζουν και με στενοχωρούν αλλά η εξαφάνιση του κινητού μου πριν από τρεις μέρες, πάλι μέσα στο σπίτι, με έχει συντρίψει!
Λειτουργώντας στο "αθόρυβο", η καημένη η συσκευούλα αδυνατεί να δώσει στίγμα της παρουσίας της...
'Εταξα λαμπάδα στον οικογενειακό -πλέον- Άγιο, τον Άγιο Φανούριο να μου το φανερώσει μαζί με τα ονόματα των νέων υπουργών...
To be continued
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
12 σχόλια:
H εξ Αταλάντης μακαρίτισσα γιαγιά μου έλεγε πως ό,τι είναι μέσα στο σπίτι δεν χάνεται. Βέβαια τότε δεν είχαν iPod και κινητά και δεν ξέρω αν ισχύει το απόφθεγμα και δι' αυτά. Γιατί είσαι τόσο σίγουρη ότι χάθηκαν εντός της οικίας;
Κλαψ, σνιφ... έτσι νομίζω. Είμαι σχεδόν βέβαιη....Ευχαριστώ για το μήνυμα συμπαράστασης.
Θέλω να πιστεύω ότι τα χαμένα αντικείμενα του '99 με τα τωρινά δεν έχουν καμμία σχέση, βλέπεις ο πανικός του σεισμου, είναι ένας σοβαρός λόγος.... Οπλίσου με ψυχραιμία και πιστεύω ότι θα βρείς την άκρη, καλή μου poupsi. Κατά την ταπεινή μου άποψη, όσο τα συνδυάζεις αυτά τα γεγονότα, τόσο πιο πολύ μπερδεύεσαι.....
Είναι δύο παρά το πρωί. Αποφάσισα να κάνω φραγή εξερχομένων. Just in case....
Μήπως να προμηθεύεσε τα πάντα εις διπλούν? Το ένα να το προσφέρεις θυσία προς εξευμενισμό της μαύρης τρύπας, ώστε να σου μένει το άλλο (αν και κάτι τέτοιο θέλει πολύ προσοχή γιατί μπορεί ... να νευριάσει ο Άγιος Φανούριος)
Βέβαια υπάρχει και εναλλακτική προσέγγιση. Είναι το 'μία θέση για κάθε πράγμα και κάθε πράγμα στη θέση του' που μας έλεγαν στον Στρατό, ή με άλλα λόγια ... λίγη οργάνωση βοηθάει παντού.
ΥΓ: Έχω ακούσει ότι 'οι Αμερικάνοι', η NSA να πούμε, έχουν εξοπλισμό που εντοπίζει τα κινητά με ακρίβεια μέτρου σε όποιο σημείο του πλανήτη και να βρίσκονται. Ίσως μπορούν να βοηθήσουν.
Καλή τύχη και καλή επιτυχία στην ανεύρεση των απωλεσθέντων. Μαύρες τρύπες δεν υπάρχουν στα σπίτια, ούτε mini nukes.
Η οργάνωση σαφώς και βοηθάει, Guacamole, (ακόμα και των συναισθημάτων και των σκέψεών μας, όπως θα έλεγε και ο Τούρκογλου) την συσκευή εντοπισμού την σκέφτηκα κι εγώ. Επίσης ένας απλός μετρητής ακτινοβολίας ίσως βοηθήσει. Ίσως και όχι.
Μα, πάνω απ' όλα, ου γαρ έρχεται μόνον...
(απώλεια μνήμης και τα σχετικά...)
Μήπως αντί για λαμπάδα έπρεπε να τάξεις φανουρόπιτα; Ή, ακόμα καλύτερα, πίτα με γύρο;
Ου γαρ; Όποιος έχει μάτια βλέπει...
Όποιος έχει μάτια βλέπει και βρίσκει τα χαμένα!
Ασχετο: Θα μου πει κι εμένα κάποιος τι διαφορά έχει το μουλού κουκουέ από το κουκουέ μουλού;
στη μία περίπτωση το μουλου προηγείται ενώ στην άλλη έπεται του κουκουΕ.
Ναι, επίσης το ένα είναι πεζά εντός παρένθεσης και το άλλο είναι κεφαλαία εκτός παρένθεσης!
Και, όπως έλεγε ο Χάρυ Κλυνν:
μουλού κουκουέ, κουκουέ μουλού, λου κουκουέ μου, μου κουκουέ λου, κουκουέ μπουλκουμέ, μπουλκού κουκουέ με, ε μπουλκουμέ κου, τροτσκισταί-επιπλοποιοί-σαλαμέμποροι,
Παρέδωσα όπλα. Πήρα νέα κάρτα sim.
Δημοσίευση σχολίου