Είχα την ατυχία ή μάλλον επέδειξα αρκετή ολιγωρία ώστε να αφήσω, πριν από κάποια χρόνια, να εγκατασταθεί συνεργείο μοτοσυκλετών στο ισόγειο της πολυκατοικίας στην οποία μένω από βρέφος. Η λειτουργία της συγκεκριμένης επιχειρήσης αποτελεί μεγάλη πηγή στρες για μένα. Μπορεί τα μαρσαρίσματα σε ώρες κοινής ησυχίας να μην είναι πολύ συχνά, παρόλ'αυτά όμως όταν συμβαίνουν, μου προκαλούν μεγάλη σύγχυση. Δυστυχώς, έλαβα μία ανατροφή που βασίστηκε στο σεβασμό των κανόνων. Και λέω 'δυστυχώς' καθώς στην ελληνική κοινωνία, όπως έχει εξελιχθεί σήμερα, ο σεβασμός των κανόνων όχι μόνον είναι σπάνιο φαινόμενο αλλά απαξιώνεται.
Σε μία τέτοια λοιπόν περιρρέουσα ατμόσφαιρα, ήρθε να προστεθεί κι ... η ψησταριά που οι εκ Πύργου προερχόμενοι ιδιοκτήτες της επιχείρησης, αρέσκονται να στήνουν καποιες φορές πάνω στο πεζοδρόμιο και ακριβώς κάτω από την οικία μου. Άντε, την τσικνοπέμπτη, πάει στο διάολο, αλλά καθημερινή λίγδες και τσίκνες μέσα στο κέντρο της Αθήνας;
Σήμερα φεύγοντας κατά τις πεντέμιση το απόγευμα, τους είδα να ετοιμάζουν τις σχάρες... Γυρίζοντας κατά τις έντεκα ήταν εκεί ακόμα! Ψήνανε και είχαν βάλει και μουσική...
-''Σκοπεύεις να το κάνεις Χασιά εδώ πέρα;" ρώτησα μη μπορώντας πλέον να συγκρατηθώ. Για λόγους παιδαγωγικούς, πρέπει να μιλάμε που και που. Και να λέμε το αυτονόητο: Ότι οι παράνομες/παράτυπες συμπεριφορές δεν είναι δεν είναι ανεκτές από όλους!
"Καταλαβαίνω ότι σου λείπει το χωριό σου, κι εγώ να ήμουν από χωριό ίσως να ένιωθα έτσι, αλλά εδώ είναι πόλη. Είναι το κέντρο της Αθήνας. Δεν μπορείς να μεταφέρεις τις συνήθειες του χωριού σου στην πόλη. Ήρθα εγώ κάτω από το σπίτι σου να σε τσικνίζω; Εσύ γιατί το κάνεις; Είναι παράνομο και το ξέρετε. Πηγαίνετε, ρε παιδιά στα πανηγύρια, να τα κάνετε αυτά!' κατέληξα και έφυγα... Οι 'μηχανάκηδες' κάτι πήγαν να ψελλίσουν αλλά δε τους 'βγήκε'. Προφανώς αιφνιδιάστηκαν, δεν μπορούσαν να διανοηθούν ότι κάποιος θα μπορούσε να τους κάνει παρατήρηση. Γιατί για να το διανοηθούν, θα έπρεπε να διαθέτουν αστική συνείδηση. Αυτήν που, για πολύ κακή μου τύχη, μου εμφύσησε ο πατέρας μου. Αυτή που δεν έχουν ούτε οι Ασιάτες που έχουν κουβαληθεί κατά εκατοντάδες στη γειτονιά μου και οι οποίοι δεν θέλουν και πολύ να αρχίσουν να μιμούνται τους Ελληνάρες με τις τσίκνες. Νιώθω να πνίγομαι...Όχι τόσο από την τσίκνα όσο από την απαισιοδοξία για το μέλλον αυτής της πόλης.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
12 σχόλια:
Απόλυτο δίκιο έχει πούπσι, απόλυτο! Κι εγώ μαζί σου!
Και λίγα λες!
Δυστυχώς δεν είναι θέμα μόνο αστικής συνείδησης, αλλά γενικότερης συνείδησης...
Απόλυτο δίκιο έχειΣ, εννοώ!
Η πλάκα είναι ότι μετά ένιωθα τύψεις που τους μίλησα... Εκεί καταντήσαμε... Το αυτονόητο να φαντάζει υπερβολικό, παράλογο κλπ.
A, κι άλλο σχετικό: Η μαμά μου μου είπε ότι προχθές, όταν έβαζε λίγο φαγάκι σε ένα πεζοδρόμιο, για κάτι αδέσποτα γατάκια, ένας χοντρός με ένα τζιπ της έκανε παρατήρηση! Ξέρετε γιατί; Γιατί, της είπε, ότι εκεί που βάζει το φαγητό, εκείνος ...παρκάρει. Πανω στο πεζοδρόμιο! "Το πεζοδρόμιο ειναι για τους πεζούς! Το λέει κι η λέξη!" απάντησε η μάνα.
Κωλοέλληνες!
Αντί να κάνεις φασαρία έπρεπε να «χτυπήσεις» κανα παϊδάκι και να πιεις και κανα μπυρόνι με τα μαστόρια .
Άντε ....
Φασαρία ε φασαρία ....
Αστική..? από πότε το συνονθύλευμα άχαρων πολυκατοικιών, ασφαλτοστρωμένων δρόμων και πεζοδρομίων που γίνονται ένα… μύριων αυτοκινήτων… πολύχρωμων διαφημιστικών πανό.. συνθέτουν την έννοια της πόλης?
Συνείδηση..? από πότε δεκάδες χιλιάδων ξεριζωμένοι, είτε από εμφύλιους.. είτε από οικονομική ανάγκη.. είτε από φιλοδοξία κοινωνικής ανέλιξης.. που άφησαν τα χωριά τους για ένα δυαράκι σε πολυκατοικία… στους οποίους προστέθηκαν και ξένοι μετανάστες διαφόρων προελεύσεων και αποχρώσεων.. είναι πολίτες?
«H Aθήνα, η Θεσσαλονίκη και όλα τα ελληνικά αστικά κέντρα συγκλίνουν –σύμφωνα με την έκδοση– σε πέντε κοινά χαρακτηριστικά: πολυκατοικία (ο κατασκευαστικός τύπος που σφραγίζει το άστυ στην Eλλάδα), πόλη–κατοικία (η δόξα του κατοίκου –κατασκευαστή), α–μορφία (ασάφεια κυρίαρχης μορφής), α–οριστία (δημόσιοι χώροι που προκύπτουν από το τυχαίο με διαρκή απειλή κατάργησης) και α–τοπία (η υποταγή της φυσικής τοπογραφίας στο «ισοπαχές στρώμα του κτισμένου» .. H ελληνική πόλη δοξάζει την πυκνότητα των δραστηριοτήτων στη μικροκλίμακα, την συνεχή ροή από τα 0 ώς τα 5 μέτρα από το έδαφος, όπου εμπόριο, αναψυχή και κατοικία διαπλέκονται χαοτικά αλλά παραδόξως προγραμματικά. Είναι μία κανονική εφαρμογή της αναρχίας ως «αρχής», μία αποδοχή που επαναπροσδιορίζει το κάλλος και την ασχήμια». (Γιάννης Aίσωπος, Γιώργος Σημαιοφορίδης H σύγχρονη (ελληνική) πόλη εκδ. Metapolis Press)
…Έχει σημασία «τι σκέπτονται οι άνθρωποι για την ασχήμια», λέει σε συνέντευξη ο Βρετανός αρχιτέκτων Mark Cousins ..«Kατ’ αρχάς, αντιλαμβάνονται την πόλη ως ένα μέσο που εξυπηρετεί το καθημερινό τους πρόγραμμα, μια υποδομή που ο κύριος λόγος της ύπαρξής της είναι να κυκλοφορούν μεταξύ εργασίας και σπιτιού. Το πρόβλημα είναι ότι, όταν αυτό βιώνεται ως ο κύριος σκοπός της πόλης, αυτή αρχίζει να αποτυγχάνει. Έτσι, το αστικό περιβάλλον αρχίζει να βιώνεται όλο και περισσότερο από τους ανθρώπους ως ένα εμπόδιο ανάμεσα στο σπίτι και στη δουλειά.. ως ένα εμπόδιο ανάμεσα στα ατομικά ή πολιτισμικά θέλω μας και τους κανόνες της αστικής συμβίωσης..θα προσέθετα εγώ....».
Τελικά… μύρισαν ωραία τα παϊδάκια??
Η συνεισφορά σας denangous εξαιρετική.
Συμφωνώ με poupsi για συνεισφορά denagous.
Αλήθεια από που προκύπτει (antonis και denagous)ότι έψηναν παιδάκια;
Αντώνηηηηηηη! Τώρα το είδα το σχόλιο! Δεν εντρέπεσαι!!!
guacamole... δεν το ήξερα.. απλά εμπιστεύτηκα τον καλά πληροφορημένο antonis.. εφόσον είπε παϊδάκια... παϊδάκια ησαντάσαντε!!
.. Τώρα που το σκέφτομαι.. constantinos..λες ο γιατρός των μοτοσακό να κάνει αθέμιτο ανταγωνισμό στις Άλπεις??
διότι από πλευράς μάρκετινγκ.. μιά χαρά... πάς να αλλάξεις το πιστόνι του δίκυκλου... και τσιμπάς και ένα κοψίδι όσο περιμένεις..
Άλπεις ούμπερ άλες!
Αστική συνείδηση και αστικός νομισματοδέκτης!
Δημοσίευση σχολίου