Δευτέρα 19 Μαρτίου 2007

Η Αθήνα δε μένει πια εδώ

Δεν την αναγνωρίζω πια τη γειτονιά μου...Κελεμπίες και σαγιονάρες στο καταχείμωνο. Μεθυσμένοι Γεωργιανοί πίνουν μπύρες σε σκαλοπάτια πολυκατοικιών. Καλοσιδερωμένα Πακιστανάκια βγαίνουν για την κυριακάτικη βόλτα τους στα μπουρδέλα της Φυλής. Και γκαστρωμένες Αλβανίδες. Μιλιούνια. Ημιυπόγεια καταστήματα παράνομα στεγάζουν μετανάστες. Συχνά - πυκνά, σε γωνίες, τσογλανάκια κρατάνε 'τσίλιες'... Πριν από τρία χρόνια, είχα γνωρίσει σε ρεπορτάζ έναν Ουκρανό ηλεκτρολόγο, που μόλις είχε μετακομίσει από το κέντρο της Αθήνας στον ΄Αλιμο: "Δεν ήταν περιβάλλον για παιδιά" μου εξήγησε, "Δεν μπορούσαν οι γυναίκες να πάνε μία βόλτα τα παιδιά σε ένα πάρκο, άσε που ακούγαμε και πυροβολισμούς τα βράδια!". Η Αθήνα δε μένει πια στο κέντρο. Η γειτονιά μου μετακόμισε. Στην Ασία, στην Αλβανία ... Κάποιοι, τότε που έπρεπε, 15 με 20 χρόνια πριν, δε φρόντισαν, δεν προνόησαν. Οι Ελληνες πολιτικοί. Μοιραία ανεπαρκείς. Κι εγώ, ξένη, τώρα πια, στην πόλη μου.
ps: ...κι επειδή στην 'Ελλαδίτσα εύκολα 'κοτσάρουμε' ταμπελίτσες, εξηγούμαι: Δε μου φταίνε οι φτωχοδιάβολοι με τις σαγιονάρες. Μου φταίνε όμως όλοι εκείνοι που δεν έθεσαν εγκαίρως το ρυθμιστικό πλαίσιο εισδοχής τόσων ανθρώπων, σε μία χώρα με χωλές υποδομές και, εξ αυτού του λόγου, μηδαμινή ποιότητα ζωής στα αστικά κέντρα. Η ύπαρξη αστικής συνείδησης και ο σεβασμός προς τα κεκτημένα του ευρωπαϊκού πολιτισμού θα έπρεπε να είναι αυτονόητος όρος συνύπαρξης των ανθρώπων σε μία ευρωπαϊκή πρωτεύουσα.
Είναι, τελικά, αυτό που συμπυκνώνει σε τρεις αράδες ο λόγος του Νικολά Σαρκοζί (απόσπασμα από τη στήλη "Πανδώρα" της εφημερίδας ΄ΒΗΜΑ' - 9.2.2007):
"Εφόσον αγαπάμε τη Γαλλία, τη σεβόμαστε. Σεβόμαστε τους κανόνες της, πράγμα που σημαίνει ότι δεν ακολουθούμε την πολυγαμία, δεν κάνουμε περιτομή στα κορίτσια, δε σφάζουμε αρνιά στο διαμέρισμά μας και σεβόμαστε τους δημοκρατικούς κανόνες" .
Και σχολιάζει ο συντάκτης της στήλης: "Δεν εξετάζω αν ο λόγος του είναι δεξιός ή αριστερός, γιατί αυτό που έχει σημασία είναι ότι ο λόγος του δεν επιχειρεί να αποφύγει τα προβλήματα: σου λέει με παραστατικό τρόπου, που εντυπώνεται στο μυαλό του ακροατή, ότι η ανοχή στην ύπαρξη νησίδων ισλαμικού νόμου στη γαλλική κοινωνία απειλεί τις κατακτήσεις του ευρωπαϊκού πολιτισμού".

16 σχόλια:

Constantinos είπε...

Ύψιστη κατάκτηση ο πολιτισμός και η ελευθερία. Δεν υπάρχουν περιθώρια ανοχής σε εγκηματικές πρακτικές που βαφτίζονται "έθιμα" άλλων "πολιτισμών". Απλά δεν πρέπει να είναι ανεκτά από κανέναν. Αυτή είναι η Ευρώπη, αυτός είναι ο ελεύθερος κόσμος. Όποιος ζει εδώ, οφείλει σεβασμό.

denangous είπε...

Δεν με αναγνωρίζω πια.. δεν νοιώθω όπως τότε που ήμουν μικρός και πήγαινα να κάνω μάθημα (στούρνος γαρ στη φυσικοχημεία).. που με προσδιόριζα με τις μυρωδιές του δρόμου.. την φάτσες-σημαδούρες του λαχειοπώλη που ακροβατικά καθόταν σε ένα σκαμπώ με 2 πόδια.. του περιπτερά... των περαστικών.. που ήταν πάντα οι ίδιοι.. λες και είχαν βάρδια πεζοδρομίου.. σαν κομπάρσοι στην «κάλπικη λίρα».. με αναγνώριζα στη μυρωδιά του μπακάλικου του κύριου Φουσφούκα... στο φρέσκο μελάνι του τυπογραφείου... στην ερεθιστική μυρωδιά της βενζίνης...που ξεχείλιζε έντονα από το καθαριστήριο του κύριου Δημητράκη... που έκανε το σταυρό του επειδή ο Παναθηναϊκός πήρε εκείνον τον μαυρούκο.. τον Ντεμέλλο ...πως αυτος θα ζήσει στην Αθήνα μας? Έλεγε...που νάξερε.. που νάβλεπε.. we are not alone anymore.. έλεγε ο τυπάκος με τις κεραίες στο κούτελο στο καλοκαιρινό σινεμά... και τα πιτσιρίκια κοιτάζαμε με δέος τον Αρειανό... που μας κοίταγε «κάπως» από τη σκάλα του κατσαρολένιου σκάφους του.. Για ποια γειτονιά μου μιλάτε κυρία Πούπσυ μου? Δεν υπάρχει πια κάτι τέτοιο.. πουθενά.. μόνο σαν ανάμνηση... κάτι σαν υποβρύχιο μαστίχα σε παγωμένο μεταλλικό νερό.. Βλέπω συνέχεια μπροστά μου εκείνο τον Αρειανό με το φορμάκι.. να επαναλαμβάνει.. you are not alone anymore.. γιατί κάποιος βλάξ έστειλε ανεξέλεγκτα μηνύματα στο σύμπαν... λέγοντας ..Ελάτεεεε... και φέρτε και ένα φίλο... Ελλάδα συντηρητική... Ελλάδα της υπερβολής... Ελλάδα που δημιουργεί ψεύδη...τα οποία στο τέλος καταλήγει να πιστεύει και η ίδια.. και ομολογώ ..και εμείς... που πρέπει για να δακρύσουμε να δούμε τους 300 φτιαγμένους από το Hollywood.. και μετά, βγαίνοντας από την αίθουσα.. ανέμελα να πετάξουμε το αποτσίγαρο στα αρχαία μάρμαρα...που είναι αφύλακτα και ξεχασμένα δίπλα σε ένα μπαράκι... Ναι κυρία Πούπσυ μου...δεν αναγνωρίζετε τη γειτονιά σας... δικαίως.. αλλά δεν φταίνε μόνο οι νεόφερτοι... φταίμε.. εμείς.. είμαστε μια κοινωνία χωρίς συνοχή... τίγκα στον φόβο... λέμε στον άλλο.. είμαι φίλος σου και σε αγαπάω... και θεωρείται ύποπτο.. βλασφημία.... υστερόβουλο... σιχαινόμαστε τον άλλο (κρυφά... και έντονα..) τότε.. δημιουργείται χώρος... και οι «ξένοι» αργά και σταθερά.. μπαίνουν μέσα στο κορμί μας... γίνονται εμείς στη γειτονιά μας.... γίνονται εμείς...με μια κάστα που κυβερνάει... να παρακολουθεί αδιάφορή... ίσως επικροτώντας το αποτέλεσμα... γιατί τσάκισε εκείνο το «εμείς»..που κάποτε ήμασταν.. που γέμιζε το στόμα μας όταν το λέγαμε...που γέμιζαν τα μάτια μας ..γειτονιά με ξεκλείδωτες πόρτες... Ναι....Εμείς... Φίλοι.. με πολλά κοινά.. Τώρα, η ταμπελίτσα που αναφέρατε.. κυριαρχεί... η ταμπελίτσα μας καθοδηγεί... οι ταμπελίτσες καθοδηγούν.. μας καθορίζουν συμπεριφορές..τρόπους σκέψης..αγάπης.... έρωτα... και εμείς... κενοί, χωρίς αρχές,γεμάτοι καχυποψία για τους πάντες.. όλο αδιαφορία.. πραγματική και προσποιητή.. με μίσος και φόβο... τους παρακολουθούμε να κυκλοφορούν με σαγιονάρες χειμωνιάτικα, να πίνουν μπύρες στα κατώφλια μας.. και να λέμε ο ένας διακριτικά στο αυτί του άλλου...απαπα...τς τς τς... που καταντήσαμε...

chic in greek είπε...

Η ύπαρξη αστικής συνείδησης και ο σεβασμός προς τα κεκτημένα του ευρωπαϊκού πολιτισμού θα έπρεπε να είναι αυτονόητος όρος συνύπαρξης των ανθρώπων σε μία ευρωπαϊκή πρωτεύουσα.
.......................
Δηλαδή αγαπητή Poupsi έχεις διαπιστώσει την ύπαρξη των παραπάνω (αστικής συνείδησης και σεβασμού των κεκτημένων του ευρωπαϊκού πολιτισμού) στους ιθαγενείς αυτής της χώρας; Αν ναι, που ακριβώς; μήπως στο σεβασμό που δείχνουν ο ένας προς τον άλλον; στην τήρηση των νόμων; στην προστασία της δημόσιας περιουσίας; ή του φυσικού περιβάλλοντος που βρίσκεται εκτός της αυλής του σπιτιού τους; στον προοδευτισμό τους; στην ανεκτικότητά τους στο διαφορετικό; (η λίστα μπορεί να συνεχιστεί για πολύ... άλλη φορά ίσως).
Κάποιοι άλλοι λοιπόν, ενδεχομένως ορθώς να ζητάνε ότι ζητάνε από τους μετανάστες τους ... εμεις όμως? Μήπως η κάθε χώρα έχει τους μετανάστες που της αξίζουν; Επίσης, μήπως σε μια χώρα που κυριαρχεί η παραβατικότητα, το να περιμένουμε οι μετανάστες να είναι υποδείγματα νομιμοφροσύνης είναι μη ρεαλιστικό;

Και κάτι ακόμα. Για όσους δεν το έχουν καταλάβει ... ναι ο κόσμος έχει αλλάξει. Τα τελευταία 20 χρόνια εχουν συμβεί σαρωτικές αλλαγές. Όχι μόνο στην Ελλάδα. Παντού ... στην Κίνα, τη Ρωσία, το Μαρόκο, το Ουζμπεκιστάν, τη Βενεζουέλα ... everywhere.
Όλο αυτό το διάστημα εμείς βρισκόμαστε μονίμως σε κατάσταση αιφνιδιασμού. Δεν μπορούμε να προβλέψουμε τίποτα και η αντίδρασή μας περιορίζεται στο να αναπολούμε τις παλιές 'καλές' εποχες. Αυτός ίσως είναι, κατά τη γνώμη μου, και ο κυριότερος λόγος που δεν διαχειριστήκαμε το θέμα της μετανάστευσης αποτελεσματικά. Και αυτός είναι ο λόγος που δεν θα διαχειριστούμε σωστά όλα τα σημαντικά ζητήματα του μέλλοντος. Θα αναπολούμε τις μυρωδιές, τα χρώματα, τις γεύσεις κλπ που ξέραμε μικροί και θα μας προσπερνάει το παρών. Δεν είναι θέμα λοιπόν ανεπαρκών πολιτικών, αλλα ανεπαρκούς κοινωνίας.

poupsi's garden είπε...

Οι "άλλοι" ανέκαθεν ήταν όρος κοινωνικής (κι εθνικής) συνοχής. Το "εμείς" προσδιορίζεται πιο εύκολα όταν έχουμε περιχαρακώσει τους "άλλους". Και σαφώς είναι πιο εύκολο να χαρακτηρίσεις "βαρβάρους" όσους εκ πρώτης όψεως ...το "υποστηρίζουν"(για παραφράσω την προσφιλή έκφραση κάθε καταξιωμένου στυλίστα), το βαρβαρικό ένδυμα: Τους απλυτούληδες, σκουρόχρωμους, μη ενδεδυμένους ευρωπαϊκώς και ομιλούντες διάφορα ακατάληπτα. Ομως, τελικά, "άλλοι" μπορεί κάλλιστα να είναι ομοεθνείς σου: Και ναι, αντιμετωπίζω ως υπάνθρωπο κάθε Ελληναρά που φτύνει στο δρόμο, που βγάζει το βρακί του εν μέση οδώ μεθυσμένος, τον οδηγό του τερατώδους τζιπ που φέρνεται ωσάν να του ανήκει ο δρόμος, τον αχρείο που βάζει σκυλάδικα στη διαπασών σε ώρες κοινής ησυχίας μη σεβόμενος τον ύπνο του μεροκαματιάρη, του υπάλληλου, του όποιου συμπολίτη. Και ναι, όλοι τούτου είναι "άλλοι" για μένα αλλά δυστυχώς, είμαστε άοπλοι ενώπιόν τους. Επειδή, πρώτον είναι ηλίθιοι και συνεπώς αήττητοι, και κατά δεύτερον, φέρουν ελληνική ταυτότητα. Δύσκολο να απελαθούν από τη χώρα.

denangous είπε...

έχετε απόλυτο δίκιο... ..το "εμείς" αντλεί τη δύναμή του από τον περιοριστικό καθορισμό των "άλλων"... το δράμα είναι αυτό ακριβώς που αναφέρετε... οι άλλοι που όμως είναι..εμείς.. η καφρίλα, η αγένεια... η αξεσιά.. Αυτοί έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης για το γεγονός ότι η Αθήνα δεν μένει πια εδώ... το χειρότερο: πολλοί από αυτούς κυκλοφορούν με "προοδευτικό" προσωπείο..

Constantinos είπε...

Δεν διαφωνώ με την έλλειψη κοινωνικής συνείδησης, την βλακεία, την κακία και την καφρίλα.

Οι τσιφτετέλληνες, ωστόσο, δεν κάνουν κλειτοριδεκτομή επειδή αυτό προστάζουν τα "έθιμα", δεν ακρωτηριάζουν 10χρονα κοριτσάκια πειδή έβαψαν τα νύχια τους, δεν εκτελούν δια λιθοβολισμού 19χρονες επειδή έμειναν έγκυες χωρίς να είναι παντρεμένες, δεν σκοτώνουν (πλέον...) τις κόρες τους επειδή κοίταξαν ένα αγόρι. Μην τα ισοπεδώνουμε όλα!

denangous είπε...

Όποιος μένει σπίτι μας οφείλει να ακολουθεί τους δικούς μας κανόνες... δεν το συζητώ.. Πάμπολλα έθιμα και τρόποι ζωής καταλύουν αγώνες αιώνων για ισότητα και δημοκρατία... όμως αυτό που με εξοργίζει είναι ότι η έλλειψη κοινωνικής συνείδησης, η βλακεία, η κακία και η καφρίλα των τσιφτετελλήνων που μας διοικούν – που μας έχουν επιβάλλει το modus vivendi τους και μονοπωλούν τον «προοδευτικό» χώρο – έχει παραδώσει με αδιαφορία την Ελλάδα σε όποιον γουστάρει να έρθει.. χωρίς όρους κανόνες και φραγμούς. Πέρα λοιπόν από την υποχρεωτική συμβίωση με τους εγχώριους κάφρους που διαβρώνουν τα πάντα.. βλέπουμε τις εικόνες της Ελλάδας που μεγαλώσαμε να αλλοιώνονται και να ξεθωριάζουν από ξένους.. που μαθαίνουν να μη σέβονται τον τόπο που ζουν. Αρχίζω να πιστεύω ότι άθελα τους χρησιμοποιούνται σαν ακόμα ένα εργαλείο κοινωνικής διάβρωσης.. γιατί όσο πιο πολύ χαλαρώνει η σφιχτή ελληνική κοινωνία, τόσο πιο πολύ εδραιώνεται η εξουσία των τσιφτετελλήνων.. και στρατολογούνται νέα μέλη πολύ πιο εύκολα..

Constantinos είπε...

Ο κάθε λαός έχει τους ηγέτες που του αξίζουν. Κοινότοπο, αλλά αληθές.

denangous είπε...

Moitié complice.. moitié victime..

chic in greek είπε...

Μια 'τζούρα' συνομωσιολογίας (οι ξένοι που χρησιμοποιούνται ως εργαλείο κοινωνικής διάβρωσης), δύο κουταλιές πολιτικά ορθών αφορισμών (φταίνε αυτοί που κυβερνάνε ... ποτέ οι πολίτες όμως), λίγη αυτοκολακία (αχ αυτοί οι ... 'τσιφτετέλληνες'), κάποιες εύηχες ανακρίβειες (αλήθεια, υπήρξαν μαζικοί αγώνες για ισότητα και δημοκρατία στη σύγχρονη Ελλάδα; Περάσαμε τη Γαλλική μας Επανάσταση και μου διαφεύγει;), λίγη νοσταλγία για το περελθόν (Το ότι οι άνθρωποι ζουν περισσότερο, αρρωσταίνουν λιγότερο, τα αγαθά είναι φθηνότερα και πιο άφθονα, το ότι οι γυναίκες, οι εργαζόμενοι και οι μειονότητες έχουν δικαιώματα δεν μας ικανοποιεί. Όχι. Νοσταλγούμε τις εποχές που μύριζε το γιασεμί στις γειτονιές και που μια μικρή ελίτ είχε όλα τα προνόμια στη μόρφωση, την καλοπέραση, τα ταξίδια, τα αγαθά, τις απολάύσεις κλπ.) ... το μόνο που λείπει είναι λίγο αντισημιτισμός και αντιαμερικανισμός (αποκλειστικά υπέυθυνοι για όλα τα δεινά του κόσμου) και θα έχουμε μια παραδοσιακή ελληνική συνταγή.

denangous είπε...

Μου θυμίζετε την Μαργαρίτα Παπανδρέου αγαπητέ/τή Guacamole.. για την οποία η κατάργηση της αναγραφής του επωνύμου του συζύγου στην αστυνομική ταυτότητα αποτελούσε οργιώδη πρόοδο.. και κάτι παρατρεχάμενοι έλεγαν… μα υπάρχει κόσμος που δυσφορεί για την κοινωνική μας πολιτική.. για το ΕΣΥ.. για την ανεξέλεγκτη μετανάστευση όταν υπάρχει τέτοια πρόοδος στην ισότητα? Μην ισοπεδώνετε τα πάντα.. αυτό έλλειπε, να μην ίσχυαν όσα λέτε.. από το αυτονόητο στην εποχή μας.. το να ενοχλούνται ορισμένοι από την κοινωνική ανακατωσούρα που προκαλούν απαίδευτα άτομα made in Greece και μια άναρχη μετανάστευση και το να αναπολούν ορισμένοι κάποια ποιότητα ζωής… ειδικότερα όσον αφορούσε τις ανθρώπινες σχέσεις και την υγεία της ελληνικής κοινωνίας στο σύνολό της ( παρόλο που υπήρξαν διχασμοί, φτώχεια..απλότητα) δεν παραπέμπει αυτόματα στην εκμετάλλευση του ανθρώπου από τον άνθρωπο.. σε ολιγαρχίες που γλεντοκοπούν εις βάρος των πολλών… σαν ολίγον σταλινικό μου κάνει αυτό.. να με συμπαθάτε… όχι.. δεν υπήρξαν μαζικοί αγώνες για ισότητα και δημοκρατία στη σύγχρονη Ελλάδα.. Μόνο μεμονωμένες αψιμαχίες.. αλλά τι σημαίνει αυτό? Ότι δεν υπήρξαν ζυμώσεις? Δεν υπήρξε πρόοδος μέσω του πόνου? Ότι επειδή βρίσκουμε φτηνότερα τσίπς όλων των γεύσεων στο Champion δεν δικαιούμαστε δια να ομιλούμε? Όχι Guacamole.. δεν παίζει ούτε ο αντιαμερικανισμός ούτε ο αντισημιτισμός… τα καταφέρνουμε μια χαρά μόνοι μας.. θεωρείτε συνομωσιολογία το γεγονός ότι μια κάστα συστηματικά καταστρέφει τον κοινωνικό ιστό? Δείτε τα «εκπαιδευτικά» συλλαλητήρια.. τι εξυπηρετούν? Τι σχέση έχει το πανεπιστήμιο σαν σχολείο με αυτό που έχει καταντήσει? Βρώμικα κτίρια όπου βολτάρουν αιώνιοι φοιτητές.. πεδία στρατολόγησης του «προοδευτικού a la greca» χώρου.. γιατί σε αυτό τον τόπο πρέπει να πολεμάμε για το αυτονόητο?? Γιατί όποιος διαφωνεί με την κυριαρχούσα παλαιομοδίτικη αριστερά άποψη (που έχει καταντήσει συντηρητικά ομφαλοσκοπική) χαρακτηρίζεται σαν φασίστας-συνομωσιολόγος-δεξιοβολεμένος?

Unknown είπε...

Α, ώπα! Για μισό denangous... Η αναθεώρηση του οικογενειακού δικαίου επί Παπανδρέου (Ν.1329/81983) υπήρξε άκρως ριζοσπαστική όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για όλη την Ευρώπη. Ο Εβερτ, μάλιστα, σε συνέντευξή του, τότε είχε παραδεχτεί ότι "ναι, στον τομέα αυτόν μας την 'έφερε' ο Ανδρέας (υπό την έννοια του "μας πρόλαβε").
Η μη κτήση από τη σύζυγο του επωνύμου του συζύγου με το γάμο και η συνεπαγόμενη μη αναγραφή του στην Α.Τ. δεν είναι κάτι τυπικό, όπως νομίζεις, αλλά εδράζεται και είναι απόρροια προηγμένων κοινωνικών αντιλήψεων για τη μεταχείριση και τους ρόλους των δύο φύλων.Εύστοχα η Αλίκη Γιωτοπούλου-Μαραγκοπούλου χαρακτηρίζει τον νόμο 1329/1983 «ιστορικής σημασίας» δεδομένου ότι αντικατέστησε το πρότυπο της «πατριαρχικής οικογένειας» με αυτό της «συντροφικής οικογένειας» στην οποία οι σύζυγοι συναποφασίζουν και ασκούν από κοινού τη γονική μέριμνα. Σημαντική επίσης μεταρρύθμιση υπήρξε, μεταξύ άλλων, η κατάργηση της προίκας. Γενικά, ο νόμος αυτός ήρθε σε ρήξη με το παλαιό, παραδοσιακό «πατριαρχικού και θρησκευτικού χαρακτήρα» ελληνικό οικογενειακό δίκαιο οδηγώντας, σε νομικό – κανονιστικό επίπεδο, στον εκσυγχρονισμό και εκδημοκρατισμό των σχέσεων ανδρών και γυναικών στην Ελλάδα. Ισως από τα λίγα έργα που άφησε ο Ανδρέας, τελικά...

Constantinos είπε...

H οικογένεια, όπως και η κοινωνία, πάντα ήταν, είναι και θα είναι μητριαρχική. Είτε επιφανειακά και βαθύτερα είτε μόνο βαθύτερα. Αλήθεια, η κυρία Τσαντ γιατί δεν επέστρεψε στο πατρικό της επώνυμο; Το θέμα δεν είναι μόνο το "νομικό – κανονιστικό επίπεδο" αλλά η παιδεία και η κοινωνική (και όχι μόνο) συμπεριφορά.

Όσο για την "την κυριαρχούσα παλαιομοδίτικη αριστερά άποψη" απορώ πού την βλέπετε την κυριαρχούσα;;! Επειδή 2-3 ανύπαρκτοι πουθενίδηδες εμφανίζονται στα κανάλια ως μαϊντανοί, νομίζετε ότι η πλειονότητα του (σκεπτόμενου και όχι μόνο) κόσμου ασπάζεται τις γραφικές απόψεις τους;

Αστεία πράγματα...

denangous είπε...

.... «κυριαρχούσα παλαιομοδίτικη αριστερά άποψη»...ακούγεται κάπως ε? απορείτε πού την βλέπω την κυριαρχούσα επειδή 2-3 ανύπαρκτοι πουθενίδηδες εμφανίζονται στα κανάλια ως μαϊντανοί? Μα ζούμε σε ζούγκλα με μαϊντανούς.. που έχουν καταφέρει να περνούν οι βλακώδεις πεποιθήσεις τους σαν επίσημη γραμμή.. Πάρτε για παράδειγμα το Πολυτεχνείο.. ρωτείστε ένα παιδάκι (και όχι μόνο)... υπάρχει η βεβαιότητα ότι η εξέγερση του Πολυτεχνείου έριξε τη Χούντα... και από τότε.. η περήφανη Ελληνική αριστερά για να τιμήσει την εξέγερση κάνει πορείες κάθε 17/11 προς την πρεσβεία των φονιάδων των λαών Αμερικάνων.. εκείνη την εποχή πήγαινα 4η γυμνασίου (πρώτη λυκείου..) ..ήμουν εκεί... τότε η Πανσπουδαστική.. και το αριστερό κίνημα είχαν καταδικάσει την κατάληψη... λέγοντας ότι είναι προβοκάτσια... το αριστερό φοιτητικό - και όχι μόνο – κίνημα ήταν...πουθενά.. Ήταν μια υπέροχη στιγμή...που ανήκε στο λαό ...περαστικούς.. εργάτες.. φοιτητές.. μαθητές.. φίλτατε...τα «κινήματα» δεν είναι παρά πλατφόρμες που έχουν σαν σκοπό την άσκηση εξουσίας... αλλοίμονο σε μας.. αλλοίμονο στα παιδάκια που κάθε εβδομάδα αντί να διαβάζουν, διαδηλώνουν εναντίον ενός νόμου που «απειλεί» το άσυλο και τον θεσμό των αιωνίων φοιτητών... μια ολιγαρχία περνάει λάθος μηνύματα αφενός για να μη χάσει πηγή ανεγκέφαλης πελατείας και, αφετέρου για να εδραιωθεί πλαγίως στην Ελληνική κοινωνία... ναι κύριε μου.. παλαιομοδίτικη αριστερά άποψη.. νοιώθω σαν να ετοιμάζεται η επανάσταση των μπολσεβίκων.. με μανιφέστα.. πορείες.. οδομαχίες... μα που ζούμε...τι μυαλά κουβαλούν αυτοί οι πουθενίδηδες (σας το δανείζομαι..) ..τι ηλιθιότης.. τι μικροαστική πολιτική είναι αυτή.. αυτούς περιφρονώ και τους φοβάμαι.. γιατί η βλακεία τους είναι απέραντη.. κάτι σαν το σύμπαν... άρα ανίκητη.. καταστρέφουν την κοινωνία... παίζουν το ψέμα και την παραπληροφόρηση με άνεση... και μετά γυρνούν σπίτι.. όπου ο σριλανκέζος μπάτλερ του ς αποκαλεί “master”... ω ναι.. κυριαρχούσα παλαιομοδίτικη αριστερά άποψη.. που αντί να φωτιστεί από τον Μπερλίνγκουερ.. αντί να διαβάσει Λεμπέση... πούλησε τον Βελουχιώτη και παίρνει την εκδίκησή της επειδή ηττήθηκε στον εμφύλιο... και ζούμε ακόμα στο «παιδιά σηκωθείτε να βγούμε στους δρόμους.. γυναίκες και άντρες με όπλα στους ώμους... η στις μέρες μας... σφεντόνες. .μολότοφ.. καδρόνια..

Constantinos είπε...

O Einstein είχε πει: "Δύο πράγματα δεν έχουν όρια: Το Σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία. Αν και για το πρώτο δεν είμαι σίγουρος."

Συμφωνώ μαζί σας, Denangous, up to a point: Παραπληροφορούνται αυτοί που θέλουν να παραπληροφορηθούν. Στην εποχή μας παρέχεται απλόχερα και είναι εύκολα προσβάσιμη η οποιαδήποτε πληροφορία. Μέχρι και η ιστορία του γιατρού Τσιρώνη (με την πτήση εκείνη θα ταξίδευε η μητέρα μου, με εμένα στην κοιλιά της, αλλά την έχασε! ) υπάρχει, για όποιον θέλει να ψάξει.

Το θέμα είναι: Τι κάνουμε;

Constantinos είπε...

Χωρίς σχόλια:

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=789336&lngDtrID=245