εγώ βλέπω ένα συμπαθητικό κύριο να μας κοιτάει μέσα από μια οικολογική λεκάνη τουαλέτας φτιαγμένη από φυτά! τον κόβω να παίζει και μπάσκετ... χαίρετε καλέ μου κύριε!
Οταν στα 9 μου διάβασα το "Νονό" (προσεγμένο κόκκινο σκληρό εξώφυλλο, εντυπωσιάστηκα κι απ΄ όσα άκουγα από τους μεγάλους, που είχαν δει την ταινία), αποφάσισα τι σταδιοδρομία θα ακολουθούσα: Θα γινόμουν consiliere στη μαφία. Μετά από κάποιο καιρό κατάλαβα πως στην Ελλάδα η μαφία δεν ήταν αυτή ακριβώς που είχα γνωρίσει στις σελίδες του μυθιστορήματος του Μάριο Πούτσο (ε, μα ναι...έτσι προφέρεται το Puzzo). Aπόντος, λοιπόν, του Αλ Πατσίνο, έδωσα στον εαυτό μου μερικές εναλλακτικές: Εκτός από δικηγόρος, μπορούσα να γίνω, επίσης, σκηνοθέτης, ηθοποιός και δημοσιογράφος. Μέσα σε κάποια από αυτά, ενήλικη πλέον, πλατσουρίζω, ασκώ βιοπορισμό, χόμπι, "σκοτώνω" το χρόνο μου, ξεγελώ τον εαυτό μου ή και τους άλλους, ενθουσιάζομαι, καταβαραθρώνομαι, ξεχνιέμαι, ζω.
5 σχόλια:
... ο,τι και να είναι, πάντως, ταιριάζει απίστευτα με τον κήπο μου!
εγώ βλέπω ένα συμπαθητικό κύριο να μας κοιτάει μέσα από μια οικολογική λεκάνη τουαλέτας φτιαγμένη από φυτά! τον κόβω να παίζει και μπάσκετ... χαίρετε καλέ μου κύριε!
Εμένα, πάλι, ταιριάζει απίστευτα με το κεφάλι μου!
Αντιχαίρετε!
μα constantinos.. η παρουσία σας προσδίδει κάτι το καλό.. οπουδήποτε και αν βρεθείτε!
(..λέω εγώ..που ξέρεις..μπορεί να γίνει κάποια στιγμή μεγιστάνας του χρηματοπιστωτικού χώρου..)
Θα σε έχω υπ' όψιν μου, όταν θα έρθω στην Βασιλεία μου! (αφού, πρώτα, περάσω από την Ζυρίχη μου!)
Δημοσίευση σχολίου