poupsi's garden: Τουντέι άι φιλ ντιπρέσντ.

Δευτέρα 2 Απριλίου 2007

Τουντέι άι φιλ ντιπρέσντ.

Old and young....We are all on our last cruise.

(κάτι αισιόδοξο για να πάει καλά ο μήνας)

18 σχόλια:

denangous είπε...: ..the last cruise.. όχι.. the only one..ναι.. μια δικαιούμεθα... το μόνο γνωστό είναι αυτό...ο προορισμός άγνωστος.. όπως και η ώρα άφιξης.. (τελικά, Έλληνες πρέπει να το ‘χουν οργανώσει..) Δεν έχουμε δικαιολογίες... πρέπει να περάσουμε το καλύτερο δυνατό σε αυτό μας το ταξίδι...

Δεν έχεις λόγο να νοιώθεις έτσι σήμερα.. ούτε χθες.. ούτε αύριο... να μη ξεχνάς ότι έχεις το προνόμια νάσαι η ιδιοκτήτρια του Poupsi’s garden.. δεν μπορούν όλοι.. απλά.. γέμισε το μυαλό σου με χρώματα.. ήχους.. εικόνες.. αναμνήσεις για το μέλλον..; 2 Απριλίου 2007 στις 5:15 μ.μ.
vd είπε...: και όμως .........; 2 Απριλίου 2007 στις 5:29 μ.μ.
poupsi's garden είπε...: Kαλως ήλθατε vd... αν γίνετε και λίγο σαφέστερος, εμείς τα λαχανικά του poupso-κήπου πολύ θα το εκτιμούσαμε....; 2 Απριλίου 2007 στις 7:33 μ.μ.
poupsi's garden είπε...: Αγαπητέ denangous, ευχαριστώ πολύ για την ηθική συμπαράσταση...ειδικά αυτές οι "αναμνήσεις για το μέλλον" με "σκότωσαν"... χαίρομαι που η δική μου απαισιοδοξία αποτελεί πηγή σουρεαλιστικής έμπνευσης για σας.; 2 Απριλίου 2007 στις 7:43 μ.μ.
chic in greek είπε...: Αν και οι ψυχοτέτοιες συζητήσεις δεν είναι το φόρτε μου, εμπειρικά καταλαβαίνω ότι μερικές φορές δεν μπορούμε να αποφύγουμε να νοιώθουμε σκατά, συχνά μάλιστα χωρίς να υπάρχει και κάποιος ιδιαίτερος λόγος. Κανονικά βέβαια θα έπρεπε να νοιώθουμε συνεχώς έτσι με αυτά που συμβαίνουν στο ελλαδιστάν … όμως η προσαρμοστικότητα είναι ένα από τα βασικά πλεονεκτήματα του ανθρώπινου είδους (ίσως και το μοναδικό).
Δεν θέλω να προσπαθήσω να σε παρηγορήσω παρουσιάζοντας μια αισιόδοξη πλευρά της ζωής, η οποία υπάρχει αναμφισβήτητα, ούτε να πω με βεβαιότητα ότι όλα θα πάνε καλά στο μέλλον, λες και είμαι κάποιος που μπορεί να δει τι θα γίνει στο μέλλον, λες και είμαι απόλυτα βέβαιος ότι αύριο δεν θα καταστραφεί η γη από τους vogon (βλέπε σχόλια στο post ‘I don’t like Mondays’ … έτσι για να κάνουμε τους νέους να διαβάζουν όλα τα σχόλια πριν ξεκινήσουν να γράφουν). Θέλω μόνο να σου πω ότι θεωρώ απόλυτα φυσιολογικό για ένα ευφυές άτομο να είναι κάπου κάπου ντιπρεσντ (γενικά είμαι πολύ καχύποπτος με όσους είναι ή δείχνουν συνέχεια χαρούμενοι. Βέβαια με όσους είναι συνεχώς μίζεροι και δυστυχισμένοι δεν είμαι απλά καχύποπτος αλλά και εχθρικός). Αν και ακούγεται κλισέ είναι η σχέση που υπάρχει μεταξύ καταιγίδας και γαλήνης. Μόνο μέσω της συνεχούς διαδοχής και επανάληψης αποκτούν έννοια αυτές οι δύο, εκ διαμέτρου αντίθετες, καταστάσεις.

ΥΓ: Εμένα πάντως σε αυτές τις περιπτώσεις με βοηθάει ένα (ή και παραπάνω) ποτηράκι ουίσκι (από το καλό) … και το να βρίσω κάποιον (καλύτερα κάποιον που δεν πρόκειται να παρεξηγηθεί πολύ). Για το τελευταίο προσφέρομαι (… και που είστε … μάγκες!!! … εγώ το σκέφτηκα πρώτος ετάξειιιιι… μην αρχίσετε και προσφέρεστε όλοι σας τώρα!!! … αμ πωςςς!!); 2 Απριλίου 2007 στις 7:52 μ.μ.
chic in greek είπε...: αααα ... και που είσαι ... VuDu ... όταν λέγανε οι αρχαίοι (κάποιοι από αυτούς τέλος πάντων) ότι το 'λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν', νομίζω ότι δεν το εννοούσαν ακριβώς έτσι όπως το ερμηνεύεις εσύ. Είναι σημαντικό, βλέπεις, να βγαίνει και νόημα.; 2 Απριλίου 2007 στις 8:06 μ.μ.
denangous είπε...: είδατε Poupsi?? χαίρομαι που σας έδωσα να καταλάβετε ότι η απαισιοδοξία έχει και θετικές πλευρές!!

αν πω.. εν τούτοις.. θα κάνω τόσο σοβαρός όσο ο/η vd? (...ελβετικό καντόνι?); 2 Απριλίου 2007 στις 8:10 μ.μ.
chic in greek είπε...: denangous said ...
αν πω.. εν τούτοις.. θα κάνω τόσο σοβαρός όσο ο/η vd? (...ελβετικό καντόνι?)

................................

ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ: ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΝΑ ΒΓΑΙΝΕΙ ΝΟΗΜΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΜΕ Η ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΠΟΥΜΕ. Θα τα καψουμε όλα τα εγκεφαλικά μας κύτταρα στο τέλος, προσπαθώντας να καταλάβουμε... (πάντως για τις περιπτώσεις που κάποιος κάνει χρήση κωδικοποίησης καλό είναι να αναφέρει ότι το σχόλιό του δεν αφορά όλους αλλά μόνον αυτόν που έχει την κλέιδα αποκρυπτογράφησης).; 2 Απριλίου 2007 στις 8:24 μ.μ.
denangous είπε...: guacamole..όπως πάντα αυστηρός πλήν δίκαιος.. και to the point..

το.."εν τούτοις"...μoναχούλι και ξερό..πήγαινε στο επίσης μοναχικό .."και όμως..." σχόλιο του/της vd.. μπορεί να ακούγεται βαθυστόχαστο..αλλα από μόνο του... ξεκρέμαστο είναι κενό.. η κάθε φράση παίρνει νόημα από το πλαίσιο στο οποίο έχει τοποθετηθεί..

όσο για το vd ..απλά μου θύμισε το VAUD (VD)..ένα από τα 26 ελβετικά καντόνια..; 2 Απριλίου 2007 στις 8:33 μ.μ.
poupsi's garden είπε...: VAUD! ΤΣΚ ΤΣΚ ΤΣΚ...Πως φαίνονται οι κοσμοπολίτες....; 2 Απριλίου 2007 στις 8:39 μ.μ.
chic in greek είπε...: τ'αλλα εικουσιπεντι τα ξερ'ς απ' όξου?; 2 Απριλίου 2007 στις 8:44 μ.μ.
denangous είπε...: μάλιστα.. τα γνωρίζω.. ας πούμε ότι γνωρίζω καλά το εν λόγω κράτος..; 2 Απριλίου 2007 στις 9:06 μ.μ.
chic in greek είπε...: είσαι τραπεζίτης γεια? ή τυρέμπορος?; 2 Απριλίου 2007 στις 9:14 μ.μ.
denangous είπε...: αυτό.. το γειά!; 2 Απριλίου 2007 στις 9:20 μ.μ.
TaSoS RaGoUsSiS είπε...: Και όπως είπε ο Φ. Πόντμπερ: Αισιόδοξος είναι ο άνθρωπος που με τα τελευταία του λεφτά αγοράζει πορτοφόλι...΄(Ήταν μια κάπως δύσκολη μέρα η σημερινή); 2 Απριλίου 2007 στις 11:40 μ.μ.
Constantinos είπε...: Απ' τη ζωή στο θάνατο είν' ένα μονοπάτι.

Συμφωνώ με μερικούς από τους προλαλήσαντες: Λογικό είναι ενίοτε να μας πιάνουν οι μαύρες μας. Αντί όμως για ουίσκια (sic) προτιμώ να σκέφτομαι ότι η ζωή είναι μια αλυσίδα ευτυχών συμπτώσεων, σπάει ένας κρίκος και μετά άμωμοι εν οδώ αλληλούια.

Και μόνο αυτό καθ'αυτό το γεγονός ότι ζούμε, είναι ικανό να μας γεμίζει αισιοδοξία και θετικές σκέψεις.

Στο χωριό μου το λέμε και natural high! :-)

ΥΓ: Το stressed αν διαβαστεί ανάποδα δίνει τη λέξη desserts! To depressed, πάλι, όχι.; 3 Απριλίου 2007 στις 9:05 π.μ.
chic in greek είπε...: who the fuck is Φ. Πόντμπερ????

ΥΓ: Constantinos ... βλέπω ότι ψιλοταυτίζεται με αυτόν τον ... Φ. Πόντμπερ.
Στο δικό μου το χωρίο αυτήν την κατάσταση της μόνιμης αισιοδοξίας που τη λέτε και natural high ξέρεις πως τη λένε? ... "Χαζό παιδί, χαρά γεμάτο" (οι παρόντες εξαιρούνται φυσικά); 3 Απριλίου 2007 στις 11:50 π.μ.
Constantinos είπε...: Guacamole, αύριο θα πεθάνουμε. Αν σπαταλάμε την ζωή μας σε ντιπρέσιονς και απαισιοδοξίες, είναι σαν να έχουμε πεθάνει ήδη.

Άλλωστε δεν έγραψα ποτέ για (ούτε υπεννόησα) "κατάσταση της μόνιμης αισιοδοξίας". Σε Natural high κατάσταση έρχεσαι, συνήθως, μετά από κάποιο "ζόρι", μετά από "νταούνιασμα". Το χαρακτηριστικό της είναι δεν χρειάζεσαι ουσίες και οινοπνεύματα, παρά μόνο το μυαλό!

Η χαρουμενη διάθεση είναι σε μεγάλο ποσοστό (και, σε κάθε περίπτωση, πολύ μεγαλύτερο από ότι νομίζουμε) θέμα επιλογής.; 3 Απριλίου 2007 στις 3:17 μ.μ.